แม่นมหยางเดินออกมา ยืนข้าง ๆ จื่ออัน
“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ เรื่องนี้เดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือของพวกเรา" แม่นมหยางกล่าว
“ทุกคนก็ต่างกินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องแต่แค่แสร้งทำเป็นไม่รู้” จื่ออันตอบ
แม่นมหยางมองไปที่จื่ออันแล้วรู้สึกว่านางมีความเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นอีกแล้ว กลายเป็นคนที่มีอุบายมากกว่าก่อนหน้านี้
จื่ออันไม่ได้ลืมสถานะของแม่นมหยางว่านางยังคงเป็นคนของฮองเฮา แต่ว่าคราวนี้ที่แม่นมหยางร่วมมือกับนางด้วยนั้น บังเอิญเป็นเพราะฮองเฮา
ฮองเฮาไม่ชอบเซี่ยหว่านเอ๋อ คราวนี้นางได้เปิดเผยตัวตนของเซี่ยหว่านเอ๋อแล้ว และตอนนี้ตำแหน่งพระชายาขององค์รัชทายาท นางก็เป็นไม่ได้แล้ว
“แม่นม ข้ามีเรื่องให้ท่านช่วยสักหน่อย!” จื่ออันเงยหน้าขึ้น ใบหน้าแลดูเศร้าสลดเล็กน้อย
“คุณหนูใหญ่สั่งมาได้เลยเจ้าค่ะ!” แม่นมหยางพูดอย่างตรงไปตรงมา มาโดยตลอด
จื่ออันกระซิบ "ช่วยข้าทำป้ายวิญญาณ"
"เขียนชื่อใครเจ้าคะ?" แม่นมหยางกล่าวถาม
"เซี่ยจื่ออัน!" จื่ออันกล่าวออกมาสามคำ
แม่นมหยางตกใจเล็กน้อย "คุณหนูใหญ่?"
จื่ออันยิ้มออกมาเล็กน้อย ทว่าดวงตาของนางไม่ได้ยิ้มออกมาเลยสักนิด มืดหม่นราวกับพายุฝนกำลังตั้งเค้า "เอาไว้เตือนสติข้า และย้ำเตือนตัวเองว่าในโลกใบนี้มีอันตรายอยู่ในทุกที่ แม้แต่คนในครอบครัวก็อาจวางกับดักมรณะไว้ให้ตนเองได้”
เอาป้ายวิญญาณมาเตือนสติตนเอง? แม่นมหยางรู้สึกว่ามันพิลึก นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการสาปแช่งตนเองหรอกหรือ?
แม่นมหยางกล่าวเสียงค่อย "คุณหนูใหญ่ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้นะเจ้าคะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...