ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 262

ฮูหยินหลิงหลงกับหลิวซื่อคุกเข่าอยู่ที่พื้น ตัวสั่น ใบหน้าของหลิวซื่อซีดขาว สมองว่างเปล่า

เฉินเอ้อร์ได้ถูกลากลงไปแล้ว มหาเสนาบดีเซี่ยสั่งคนให้โบยเขาให้ถึงตาย

ส่วนเซี่ยหว่านเอ๋อถูกฮูถูกหยินผู้เฒ่าคุมขังไว้ตามกฎ

“ท่านหมอหลี่ บอกเรื่องที่ท่านรู้ทั้งหมดออกมา ข้าจะไม่ทำให้ท่านลำบาก" ฮูหยินผู้เฒ่าถอนหายใจ มองไปยังหมอหลี่ที่อยู่ข้าง ๆ

หมอหลี่พูดตามความจริง "ฮูหยินผู้เฒ่า ความจริงเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสิบหกปีที่แล้ว ข้าได้ตรวจชีพจรให้ฮูหยินหลิงหลง แต่ว่าในตอนนั้นนางให้ข้าใช้ยาขับเลือดกับนาง และให้เงินกับข้าสิบตำลึงเงิน เพื่อให้รักษาความลับให้นาง"

มหาเสนาบดีเซี่ยจ้องไปที่ฮูหยินหลิงหลงราวกับเป็นวิญญาณชั่วร้าย คำพูดของหมอหลี่ทำให้ความหวังอันริบหรี่ของเขามลายหายไป

สิบหกปีที่แล้ว แม้ว่านางจะทานยาขับเลือด แต่ว่าทารกในครรภ์ก็ไม่ได้หลุดออก เพราะว่าเวลาประจวบเหมาะพอดี

หลังจากที่นางเข้าจวนไป นางก็คลอดเด็กในเดือนเจ็ด หมอตำแยบอกว่านางคลอดก่อนกำหนด เขาจึงคิดว่ามันเป็นจริง

เมื่อลองคิดย้อนกลับไป เกรงว่านางคงจะติดสินบนหมอตำแยนั่นแล้ว

ใบหน้าแข็งกร้าวดั่งเหล็กของเขาผุดรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย เขากล่าวกับหมอหลี่ "นางขอให้ท่านสั่งยาขับเลือดให้? เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เด็กทั้งสองคนนี่ ก็ต้องเป็นลูกของข้า"

หมอหลี่มองเขาราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่าง!

เขาส่งหมอออกไป “หยิบตั๋วเงินออกมาจากแขนเสื้อแล้วยื่นให้หมอหลี่ หมอหลี่รับไปและตกตะลึง หนึ่งร้อยตำลึง?"

หมอหลี่กล่าว "นายท่านไม่ต้องไปส่งข้าหรอก ข้ารู้ว่าต้องพูดเช่นไร"

มหาเสนาบดีเซี่ยไม่กล่าวอะไร เพียงยิ้มเล็กน้อยส่งเขาออกไป

หลังจากที่ส่งหมอหลี่ออกไปแล้ว เขามองไปที่เซี่ยเอ้อเย่และพูดอย่างเย็นชาว่า “พาลูกสะใภ้ของเจ้ากลับไป จะจัดการอย่างไรก็เรื่องของท่าน”