ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 324

อ๋องหลี่ขมวดคิ้ว เหมือนอวัยวะภายในพันกันทั้งหมดใบหน้าดูเหมือนคนที่ท้องผูก

เขามองไปที่ฮูหยินผู้เฒ่า และต้องการถามนาง แต่นางกลับหันหน้าไปทางอื่น ไม่ได้มองดูอ๋องหลี่ เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องปิ่นที่ไม่มีมุกนิลจินดานั่น

อ๋องหลี่โกรธกริ้วมาก และถอนหายใจแรง

ฝูงชนต่างมองไปที่ฮูหยินผู้เฒ่า ตบของรางวัลเป็นเครื่องประดับให้หลานสาวตนเองทั้งที กลับให้ปิ่นที่ไม่มีอัญมณีประดับไว้ ดูแล้วที่คนนอกพูดกันว่าฮูหยินผู้เฒ่าใจยักษ์ใจมารไร้ความเมตตาปราณี คงไม่ได้พูดผิดไปเลยสักนิด

หลังจากที่เจ้ากรมอาญาได้ฟังที่อ๋องหลี่พูดแล้ว ก็มองไปที่เซี่ยหว่านเอ๋อ เหมือนว่าเขาจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว แต่ว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของหลานสาวจิ้นกั๋วกง จะตัดสินคดีความที่นี่คงจะไม่เหมาะ จึงกล่าวออกไปว่า "เรื่องราวหลัก ๆ ก็ได้กระจ่างบ้างแล้ว วันนี้เป็นวันแต่งงานของมหาเสนาบดี จะรบกวนอารมณ์สุนทรีของทุกท่านคงจะไม่งาม เรื่องที่ยังค้างคาอยู่ค่อยไปตัดสินกันที่ศาลาว่าการ ทหาร นำตัวซีเหมินเสี่ยวชิ่งไปคุมขังไว้ในคุกที่กรมอาญาไว้ชั่วคราวก่อน พรุ่งนี้ข้าค่อยไต่สวน”

ใบหน้าของซีเหมินเสี่ยวชิ่งซีดเผือด ขาของเขาไร้เรี่ยวแรง และเขาก็มองข้ามฝูงชนไปที่พ่อแม่ของเขา "ท่านพ่อ ท่านแม่ ช่วยลูกด้วย"

เหลียงซื่อวิตกกังวลเป็นอย่างยิ่ง และอยากจะฝ่าเข้าไปแต่ว่าพี่น้องตระกูลเฉินก็กรูเข้ามาพร้อมกัน นางจำต้องถอยหลังไปก้าวนึง มองดูซีเหมินเสี่ยวชิ่งถูกคนนำตัวออกไป

เจ้ากรมอาญาเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าอ๋องหลี่และราชครูเหลียง "กราบทูลท่านอ๋อง และเรียนใต้เท้า พรุ่งนี้รบกวนท่านทั้งสองช่วยไปที่กรมอาญาด้วยพ่ะย่ะค่ะ เล่าเราเรื่องที่พวกท่านได้เห็นมาทั้งหมดออกมา พวกเราจะได้ช่วยกันไขคดีความ"

“ได้!” อ๋องหลี่หลี่ตอบรับเบา ๆ

ราชครูเหลียงโบกมือลวก ๆ “ได้”

หลังจากที่ทั้งสองตอบตกลง เจ้ากรมอาญาก็เดินไปข้างหน้าองค์รัชทายาท “องค์รัชทายาทก็อยู่ในที่เกิดเหตุด้วย กระหม่อมก็ต้องรบกวนให้พระองค์ไปที่กรมอาญาในวันพรุ่งนี้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ"

ถ้าเกิดถามองค์รัชทายาทก่อน เขาจะต้องไม่ไปแน่ ๆ แต่ว่าเจ้ากรมอาญาได้ถามอ๋องหลี่กับราชครูเหลียงก่อน และทั้งสองต่างก็ไปด้วย ถ้าเขาบอกว่าไม่ไปคงจะดูไม่ดี "ข้าจะไป"