ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 397

อ๋องอันมองดูนาง เดิมทีก็ไม่อยากแจ้งข่าวนี้กับนาง แต่ว่าดูท่านางน่าจะต้องการเวลาเตรียมใจสักหน่อย "เสด็จอา เขากำลังจะกลับมาแล้ว"

มู่หรงจ้วงตัวสั่นเล็กน้อยอยู่เป็นเวลานาน ถึงจะกล่าวออกมาว่า "อืม"

ใช่ สามปีต้องกลับมาเมืองหลวงหนึ่งครั้งเพื่อรายงานสถานการณ์ ปีนี้ก็เป็นปีที่สามแล้ว

นางสับเท้าเดินออกไป แล้วโบกมือ "ข้ากลับก่อนนะ"

อ๋องอันหยิบชามที่ใส่อาหารปลาขึ้นมา แล้วส่ายหัวเบา ๆ "คนในตระกูลมู่หรง มีรักที่คงมั่นเสียจริง"

เพิ่งจะหันหลังไป ก็มีทหารองครักษ์วิ่งเข้ามา มองไปที่ใบหน้าของอ๋องอันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม "ท่านอ๋อง ท่านลองทายดูสิขอรับว่าบ่าวมีข่าวดีอันใดมาแจ้งให้ท่านทราบ?"

อ๋องอันสับเท้าก้าวออกไป

ทหารองครักษ์เดินตามไป "คุณหนูใหญ่ตระกูลหยวนหย่าแล้วนะขอรับ นางหย่าแล้ว!"

อ๋องอันก็ยังเดินต่อไปอยู่ดี

ทหารองครักษ์รู้สึกมึนงง เรื่องที่น่ายินดีถึงเพียงนี้ แต่ท่านอ๋องกลับเดินจากไปง่าย ๆ เช่นนี้น่ะหรือ? รอมาตั้งเนิ่นนานหลายปี เปลี่ยนใจไปแล้วหรืออย่างไร?"

วันต่อมา คนของทางศาลาว่าการก็มาจริง ๆ

ตอนที่ไต่สวน มหาเสนาบดีเซี่ยก็อยู่ด้วย เขาจ้องมองจื่ออันอย่างหวาดระแวงว่านางจะพูดเรื่องที่เซี่ยฉวนพูดไว้ก่อนตายออกมา แต่ว่าจื่ออันก็รักษาคำพูด มิได้พูดถึงแต่อย่างใด