ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 43

มู่หรงเจี๋ยรู้ว่าหากยังเป็นแบบนี้ต่อไป จักรพรรดิเหลียงต้องมีอันตรายแน่นอน เขาจึงตัดสินใจ ใช้มีดคมตัดความวุ่นวายโกลาหลนี้ เขาจึงถามจื่ออาน “จะให้องค์จักรพรรดิเหลียงพ้นขีดอันตราย ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่?”

จื่ออานลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบ “ตอนนี้ยังตัดสินอะไรไม่ได้ ต้องดูว่าองค์จักรพรรดิเหลียงมีอาการปอดอักเสบจากการสำลักหรือไม่ เพคะ”

“สามวัน?” มู่หรงเจี๋ยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดล้อเล่น จึงกดดันเวลาเธอไปตรง ๆ

สมองเธอประมวลผลด้วยความรวดเร็วอยู่พักหนึ่ง หากมีคนช่วยเธอ ภายในเวลาประมาณสามวันสามารถทำให้จักรพรรดิเหลียงพ้นขีดอันตรายได้ แต่ว่าหมอหลวงจะช่วยเธองั้นหรอ? กลัวอย่างเดียวว่าตอนนี้แม้แต่หยวนพ่านก็จะไม่ยืนข้างเธอแล้ว

“พูดสิ!” อยู่ ๆ มู่หรงเจี๋ยก็ตวาดออกมาเสียงดัง “เป็นใบ้ไปแล้วรึ?”

จื่ออานได้เพียงแต่ตอบไปอย่างไม่มีทางเลือก “เพคะ สามวัน!”

มู่หรงเจี๋ยพยักหน้า แล้วมองมาที่หวงไท่โฮ่ว “เสด็จแม่ ตามที่นางได้สัญญาไว้ว่าจะทำให้อาซินพ้นขีดอันตรายในเวลาสามวัน เราก็ให้เวลานางสามวัน เสด็จแม่เห็นว่าอย่างไร?”

แม้ว่าเขาจะถามไปแบบนั้น แต่น้ำเสียงกลับแน่วแน่อย่างไม่มีข้อสงสัย

หวงไท่โฮ่วไม่ได้ออกเสียงอะไร ได้แต่มองกุ้ยไท่เฟยเงียบ ๆ

กุ้ยไท่เฟยรู้ว่าหวงไท่โฮ่วหมายความว่าอย่างไร ขณะที่นางกำลังจะพูดขึ้นพอดี มู่หรงเจี๋ยก็หมุนตัวมา พร้อมพูดขึ้น “ในเมื่อเสด็จแม่นิ่งเฉยเยี่ยงนี้ งั้นก็ทำไปตามความหมายของข้า สำหรับสามวันนี้ ให้บรรดาหมอหลวงของสถาบันแพทย์ทั้งหมดผลัดกันมาเข้าเวร มาคอยเฝ้าอาการองค์จักรพรรดิเหลียงด้วยกันกับเซี่ยจื่ออาน ข้าเองก็จะมาที่วังฉางเชิงเป็นครั้งคราว หากมีเรื่องอะไร ไม่ว่าจะเวลาไหน ต้องรายงานข้าทันที นอกจากคนที่ได้รับหมอบหมายให้มาดูแลแล้ว คนที่ไม่มีหน้าที่ประจำในวังทั้งหมด ไม่อนุญาตให้เข้ามาวุ่นวายในวังฉางเชิง ผู้ใดฝ่าฝืนให้ตัดหัว!”