ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 446

หูฮวนสี่เองก็ไม่ได้รอช้า พูดว่าจะไปก็ไป

คนงานเมื่อยกน้ำชาเข้ามานั้น พวกนางก็ออกกันไปแล้ว

จื่ออันเดินอยู่ด้านหลัง รู้สึกว่าหูฮวนสี่ผู้นี้ถึงแม้จะเป็นสตรี แต่กลับรู้สึกว่าเปล่งประกายเป็นอย่างมาก การเปล่งประกายประเภทนี้ ราวกับว่าแทรกซึมอยู่ในกิจการค้าขายมานานแล้ว

เป็นดั่งคำที่องค์หญิงได้กล่าวเอาไว้ นางเป็นสตรีมากความสามารถจริงๆ

ทั้งสามคนนั่งรถม้ามาด้วยกันยังโรงเหล้าเดือนค้างฟ้า ในตอนนี้เป็นช่วงที่โรงเหล้าเดือนค้างฟ้ากำลังคึกคัก

ทั้งสามล้วนแต่เป็นสตรี ดังนั้นจึงไม่ได้เดินเข้าทางประตูหลัก แต่เข้าทางประตูด้านข้างเผื่อไปยังตึกหลัก

บ่าวรับใช้นั้นรู้จักหูฮวนสี่ จึงได้เชิญนางเข้ามา

“ไปตามคุณชายใหญ่ของพวกเจ้ามา” หูฮวนสี่เอ่ย

บ่าวรับใช้เอ่ย “ผู้ดูแลใหญ่โปรดรอสักครู่ บ่าวจะไปตามมาเดี๋ยวนี้"

บ่าวรับใช้นั้นแสดงออกถึงความเคารพเป็นอย่างมาก แต่ว่าเมื่อถอยไปจนถึงประตูนั้น จื่ออันกลับได้ยินเขาส่งเสียงไม่พอใจออกมา​ ค่อนข้างจะดูถูก

นางมองไปยังหูฮวนสี่ พบว่านางนั่งอยู่อย่างเรียบสวย ราวกับว่าไม่ได้เก็บมาใส่ใจแม้แต่น้อย

รอครั้งนี้ รอไปถึงครึ่งชั่วยาม ถึงได้พบกับชายผู้สวมชุดสีแดงเดินเข้ามา

เขาก็คือคุณชายใหญ่หูชิ่งของเรือนรองตระกูลหู

หูซิ่งนั้นไม่รู้จักมู่หรงจ้วงจ้วง ถึงกับตกตะลึงไปกับรูปโฉมของมู่หรงจ้วงจ้วงและจื่ออัน จ้องมองไปอย่างละเอียดรอบหนึ่ง จากนั้นจึงได้ยิ้มเอ่ยกับหูฮวนสี่ “หย๋า น้องสาวต้องการมอบสาวงามสองท่านนี้มาให้กับพี่ชายหรือ? ด้วยความงามของพวกนางแล้ว สามารถเป็นอันดับต้น ๆ ของโรงเหล้าเดือนค้างฟ้าของพวกเราได้เลย”

หูฮวนสี่เอ่ยเสียงราบเรียบ “ใช่แล้ว เจ้าก็ลองถามองค์หญิงดูว่าจะยอมเป็นอับดับต้น ๆ ให้แก่โรงเหล้าเดือนค้างฟ้าของพวกเจ้าหรือไม่”