หลังจากที่จื่ออันกลับมาถึงจวนมหาเสนาบดีแล้ว ก็ค้นดูทักษะการฝังเข็มทอง คาดไม่ถึงว่าจะเข้าใจถึงอันดับเริ่มต้นของจุดฝังเข็มทยานว่าจริง ๆ แล้วควรเริ่มต้นจากจุดไหนกันแน่
เมื่อนึกไปถึงการระบาดที่หมู่บ้านศิลาแล้วนั้น ก็เกิดความรู้สึกกลัวที่จะเป็นแบบเดียวกัน ดังนั้นนางจึงไม่มีใจที่จะคิดต่ออีก
เขาในตอนนี้คงจะรู้สึกเบื่อขึ้นมาแล้ว? ก่อนหน้านี้เขายังเอ่ยออกมาว่า โรคผีดิบนี้ได้รับการควบคุมเอาไว้แล้ว นอกจากหวางหยูแล้ว ก็ไม่มีผู้ใดติดโรคอีกแล้ว
ตอนนี้เพียงแค่ชั่วระยะเวลาหนึ่งก็ปะทุอยู่ในหมู่บ้าน อีกทั้งอยู่ห่างจากเมืองหลวงเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น เรื่องนี้หากว่าจัดการไม่เรียบร้อยแล้วนั้น ก็จะทำให้เกิดความตื่นตระหนกขึ้นมาได้
มู่หรงเจี๋ยจริง ๆ แล้วนั้นกังวลเป็นอย่างมาก วันนี้ว่าราชการในตอนเช้านั้น มหาเสนาบดีเซี่ยนั้นลาไม่ได้เข้าร่วมด้วย แต่หลังจากที่ราชการในตอนเช้านี้หารือกันสำเร็จแล้ว กลับได้รับการรายงานว่าในหมู่บ้านศิลานั้นเกิดการระบาดของโรคผีดิบนี้ขึ้น มีประชากรเป็นจำนวนมากที่ติดโรคระบาดนี้ เกิดเหตุการณ์ที่มีผู้คนกัดผู้อื่นขึ้นมา
หมู่บ้านศิลานี้เดิมก็เป็นจุดเริ่มต้นที่มีการค้นพบโรคผีดิบขึ้นมา ก่อนหน้านี้ก็มีการส่งกองทหารรักษาการณ์เข้าไปยังที่นั่น แต่ว่าหลังจากที่ได้รับการควบคุมแล้วนั้น คนก็ได้แยกย้ายกันออกไป ไม่คิดว่าแยกย้ายกันไปเพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้น ก็กลายเป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่เสียแล้ว
อีกทั้งเรื่องนี้ก็มิอาจจะจัดการเป็นการส่วนตัวได้ เพราะว่ามหาเสนาดีเซี่ยได่เอ่ยออกมาต่อหน้าเหล่าข้าราชบริพานนับร้อยคนในตอนที่เข้าร่วมว่าราชการในตอนเช้าแล้ว เขาจึงจำเป็นต้องจัดส่งคนเข้าไปปิดล้อมหมู่บ้านศิลาในทันที
และในขณะเดียวกันนั้น มู่หรงเจี๋ยก็ได้จัดส่งเหล่าแพทย์ประจำสำนักฮุ้ยหมินและหมอหลวงเข้าไปยังหมู่บ้านพร้อมกัน และส่งผู้ดูแลความปลอดภัยของเหล่าแพทย์ประจำสำนักฮุ้ยหมิน และหมอหลวงไปอีกสามร้อยนาย
จริง ๆ แล้วมู่หรงเจี๋ยนั้นรู้ดีว่าส่งหมอหลวงและเหล่าแพทย์ประจำสำนักหมอหลวงไปนั้นก็ไม่มีประโยชน์อันใด หมอในกองทัพเคยจัดการกับโรคผีดิบเหล่านี้แล้ว กล่าวได้ว่าแทบจะหมดหนทางแล้ว
แต่ว่าก็ต้องทำอะไรลงไปสักอย่าง เขารู้สึกว่าจะต้องมีผู้ที่สมคบคิดกันอยู่ ก่อนหน้านี้นั้นโรคภัยประเภทนี้เกิดขึ้นค่ายทหาร เขาคาดเดาเอาว่าต้องการจะให้แพร่กระจายไปในกองทัพ แต่ว่าเมื่อมาคิดในวันนี้นั้น รู้สึกว่าอาจจะมีความเป็นไปได้อื่นแอบแฝงอยู่
อาศัยช่วงที่มีโรคผีดิบนี้เกิดขึ้นในกองทัพดึงดูดความสนใจของเขาเอาไว้ จากนั้นปล่อยพิษประเภทนี้ไว้ในเมืองหลวงอย่างเงียบ ๆ ราษฎรเมื่อแตกกระจายกันไปแล้ว หากว่าราชสำนักไม่มีทางออกให้แล้ว ก็จะทำให้จิตใจของผู้คนพากันเปลี่ยนตามไปด้วย
ดังนั้นเขาไม่อาจที่จะปลีกตัวออกมาจากหมู่บ้านศิลาได้ เพื่อไม่ให้โรคระบาดนี้แพร่กระจายต่อไปอีก
ในขณะเดียวกันนั้น ก็ให้แม่ทัพฉีตรวจค้นทั่วทั้งเมือง เมื่อพบเจอกับผู้ที่ต้องสงสัยว่าจะมีอาการป่วยไข้ ก็ให้รีบกลับมารายงาน และยังให้ส่งหนังสือแจ้งไปยังหัวเมืองต่าง ๆ เพื่อที่ให้ทุกท้องที่ระมัดระวังโรคผีดิบนี้ปรากฏขึ้นมา
มู่หรงเจี๋ยปวดหัวเป็นอย่างมาก เห็นได้ชัดว่านี้เป็นวางแผนสมคบคิดกันมานานแล้ว แต่ว่าเขามิอาจหาหลักฐานออกมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...