มหาเสนาบดีเซี่ยตกตะลึงไปอยู่ชั่วขณะ เอ่ยออกมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “เจ้า คำพูดนี้ไปฟังมาจากผู้ใดเอ่ยกัน? ไม่มีอะไรทั้งนั้น บุตรสาวข้านั้นเป็นเพียงสตรีที่อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน จะไปรู้ทักษะทางการแพทย์ได้เยี่ยงไรกัน?”
จิ้นกั๋วกงส่งเสียงฮึมฮัมแล้วเอ่ย “มหาเสนาบดีเซี่ยอย่าได้ถ่อมตนไปเลย เซี่ยจื่ออันนั้นรักษาโรคลมบ้าหมูของอ๋องเหลียงจนหายดี แม้แต่ท่านเองที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ภายในเพียงระยะเวลาสั้นก็สามารถรักษาจนหายได้ นี่ไม่ใช่หลักฐานที่ว่าทักษะทางการแพทย์ของนางนั้นสูงส่งหรอกหรือ?”
หวงไท่โฮ่วเมื่อได้ฟังคำนี้ ก็ยินดียิ่งนัก มองมายังมหาเสนาบดีเซี่ย “อ้ายชิง จื่ออันนั้นรู้วิธีการรักษาโรคระบาดนี้หรือไม่?”
มหาเสนาบดีเซี่ยแสดงท่าทีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ทูลคำของหวงไท่โฮ่ว นางจริง ๆ แล้วเคยเอ่ยว่ามีความเข้าใจอยู่บ้าง แต่ว่าก็เป็นเพียงความเข้าใจเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ใช่เข้าใจไปทั้งหมดพ่ะย่ะค่ะ”
“จริงรึ? นางเอ่ยออกมาเยี่ยงนี้จริง ๆ รึ?” หวงไท่โฮ่วเอ่ยถามออกมาด้วยความตื่นเต้น
มหาเสนาบดีเซี่ยผงกศีรษะ “พ่ะย่ะค่ะ”
ราชครูเหลี่ยงกลับเอ่ยออกมา “มหาเสนาบดี นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่จะมาแก่งแย่งชิงดีกัน อย่าได้พูดจาเหลวไหลออกมา”
มหาเสนาบดีเซี่ยเมื่อได้ฟังคำประโยคนี้ ถึงกับโมโหจนใบหน้าแดงก่ำ “ราชครู ท่านหมายความว่าอย่างไรกัน? ข้าเป็นคนประเภทที่คอยจ้องแต่แสวงหาผลประโยชน์ เมื่อบ้านเมืองกำลังเจอกับวิกฤตหรือไร?”
จิ้นกั๋วกงเอ่ยตอบกลับไปในทันที “ผู้คนด้านนอกถึงแม้จะเอ่ยกันว่าเซี่ยจื่ออันนั้นรู้วิธีรักษาโรคระบาดนี้ แต่ว่าตัวข้านั้นไม่มีทางเชื่อ หากเซี่ยจื่ออันรู้วิธีการรักษาโรคระบาดนี้ คงจะแสดงตัวออกมาตั้งแต่ตอนต้นแล้ว ใยถึงต้องรอจนถึงตอนนี้ด้วย? ข้านั้นไม่ได้จะขัดขวางความดีความชอบของมหาเสนาบดี เพียงแต่เรื่องนี้นั้นไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ท่านไปให้ความหวังแก่ทุกคนอย่างสุ่มสี่สุมห้า และยังทำให้หวงไท่โฮ่วและท่านอ๋องมีพระวินิจฉัยที่ผิดพลาดไป เมื่อถึงตอนนั้นโรคระบาดแพร่กระจายออก ท่านมหาเสนาบดีเซี่ยต่อให้มีศีรษะสักอีกกี่ร้อย ก็ไม่เพียงพอให้ตัดทิ้งหรอก”
มหาเสนาบดีเซี่ยโมโหจนตัวสั่น “จิ้นกั๋วกงอย่าได้รังแกกันเกินไป ข้านั้นกำลังขอพระราชทานโองการแทนบุตรสาวของข้าในที่แห่งนี้ หากว่าบุตรสาวข้าภายในครึ่งเดือนนี้มิอาจที่จะศึกษาวิธีควบคุมโรคระบาดนี้ได้ ก็มาเอาศีรษะบุตรสาวข้าไปได้เลย"
อ๋องหลี่ที่นิ่งเงียบมาโดยตลอด เมื่อได้ยินคำประโยคนี้ของมหาเสนาบดีเซี่ยแล้ว กลับอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “เจ้าขอพระราชโองการแทนบุตรสาว แต่กลับใช้ศีรษะของเซี่ยจื่ออัน มันดูไม่ค่อยจะสอดคล้องกันนัก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...