หลังจากที่มู่หรงเจี๋ยกลับจวนไปแล้ว ก็เห็นซูชิงหมุนวนไปมาอยู่ในห้องโถง ราวกับมดบนหม้อไฟร้อน
เมื่อเห็นว่าเขาเข้ามา ก็รีบก้าวมายังเบื้องหน้า เอ่ยเสียงต่ำ “ไม่เพียงแค่จื่ออันที่หายไป เซียวท่าเองก็หายไปด้วย
เด็กรับใช้ของเซียวท่าบอกมาว่า ก่อนที่เขาจะหายไป จื่ออันไปหาเขามาก่อน”
มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถาม “เจ้าจะบอกว่าพวกเขาหายไปพร้อมกัน?”
“ข้าเดาว่าเป็นเช่นนี้” ซูชิงเอ่ยออกมาอย่างเป็นกังวล
“ข้าได้สั่งให้คนไปตามหาทั่วทั้งเมืองหลวงแล้ว ก็ไม่มีเบาะแสของทั้งสองคน และก็หานอกเมืองแล้วรอบหนึ่ง ตอนนี้องค์หญิงใหญ่ก็ได้ไปยังพื้นที่ภัยพิบัติแล้ว นางคาดเดาว่าราชครูเหลียงคงจะหาคนไปตรวจสอบยังพื้นที่ภัยพิบัติ ดังนั้นนางจึงไปรับมืออยู่ที่นั่นก่อน”
มู่หรงเจี๋ยอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลขึ้นมา “พวกเขาจะไปที่ไหนกัน? ถามทางด้านของเรือนเล็กแล้วหรือยัง? พวกเขาว่าอย่างไร?”
“ถามหนี่หรงและตาวเหล่าต้าไปแล้ว บอกว่าเซี่ยจื่ออันกลับไปแล้วรอบหนึ่ง เพียงฝังเข็มให้หวางหยูเท่านั้น จากนั้นก็จากไป ในตอนนั้นทุกคนต่างคิดว่านางจะกลับไปยังพื้นที่ภัยพิบัติ ไม่ได้เอ่ยถามอันใดออกมา จนถึงตอนนี้ก็สองวันเต็มแล้ว เกรงว่าจะมีคนคาดเดากันว่านางจะหลบหนีไป เพราะว่านางได้รับคำสั่งทางทหารมา ระยะห่างจากเวลานัดก่อนหน้านั้นมีครึ่งเดือน ยังเหลืออยู่แค่หกวัน”
มู่หรงเจี๋ยรู้ว่าจื่ออันไม่มีทางที่จะจากไปโดยที่ไม่มีเหตุผล นางยิ่งไม่มีทางหลบหนี
จากที่เขาคาดคิดกับนางแล้วนั้น คำสั่งทหารนั้นไม่ได้มีข้อจำกัดใดกับนาง และต่อให้จะมีการสอบสวนโทษต่อหน้าพระพักตร์แล้ว นางก็ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัว
แต่ว่านางไปที่ใดกัน? อีกทั้งนางยังจากไปหลังจากที่ไปหาเซียวท่า หรือจะให้เซียวท่าไปหาสูตรยากับนาง?
นางจะต้องมีเบาะแสแล้ว?
แต่ทำไมถึงไม่มาบอกกับเขาก่อน?
มู่หรงเจี๋ยไม่ได้ครุ่นคิดอีกต่อไป เขาลงมือออกคำสั่งให้คนไปจัดเตรียมม้า และให้ซูชิงไปรวบรวมทหารองค์รักษ์ออกไปตามหาจื่ออัน
ทว่าก่อนที่จะออกไปนั้น อาฝูก็เข้ามา “ท่านอ๋อง กุ้ยไท่เฟยรับสั่งให้ท่านเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...