ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 684

หวงไท่โฮ่วตกตะลึง จ้วงจ้วงเป็นองค์ถึงองค์หญิงเจิ้นกั๋ว และยังเป็นอาแท้ ๆ ของหนานหวายอ๋อง หากว่านางจากไป หนานหวายอ๋องก็ต้องกลับมา

ตามกฎเกณฑ์ของบรรพชน จักรพรรดิฮุ่ยทรงสนับสนุนการปกครองด้วยกฎของความเมตตาและกตัญญู หากว่าไม่ออกพระราชเสาวนีย์เรียกเขากลับมาแล้ว ก็จะขัดต่อกฎของความเมตตาและกตัญญูของจักรพรรดิฮุ่ย

แต่ว่าเมื่อเกลับมาแล้ว จะก่อให้เกิดคลื่นลมพายุขึ้นอีกหรือไม่?

กุ้ยไท่เฟยเอ่ยออกมาเสียงเบา “ข้ารู้ว่าในใจของท่านพี่กังวลเรื่องใดอยู่ แต่วางใจเถิด ข้าจะจับตาดูเขา เขาเองก็ถือว่าเติบโตขึ้นมาพร้อมกับองค์หญิง มีความสัมพันธ์กันเหนียวแน่น หากว่าไม่ให้เขากลับมาส่งองค์หญิงแล้ว เกรงว่าเขาจะเสียใจไปตลอดชีวิต”

หวงไท่โฮ่วเอ่ย “เรื่องนี้ ข้าจะเก็บไว้คิด”

กุ้ยไท่เฟยเองก็ไม่ได้บีบบังคับต่อ เพียงแต่เอ่ยออกมาเสียงเบา “ใช่แล้ว ท่านก็ค่อย ๆ คิด เพราะอย่างไรแล้ว ท่านถึงจะเป็นเสด็จแม่เขา”

หวงไท่โฮ่วเงยหน้าขึ้นมา ค่อย ๆ ขมวดคิ้วออกมา

คำพูดนี้ไม่ใช่บีบคับ แต่ก็ทำให้นางต้องคิดอย่างรอบคอบ

อีกทั้งต่อให้ไปถามสำนักพิธีการ ไปถามอ๋องหลี่แล้วนั้น ตามกฎเกณฑ์แล้ว เขาก็สมควรกลับมา

กุ้ยไท่เฟยออกจากวังไป ก็ตรงกลับไปยังจวนอ๋อง

อาฝูเอ่ยถาม “กุ้ยไท่เฟยต้องการจะไปเยี่ยมองค์หญิงหรือไม่เพคะ?”

กุ้ยไท่เฟยเอ่ยออกมาอย่างรังเกียจ “คนที่ใกล้จะตาย มีอะไรให้น่ามองกัน?”

“แต่เพื่อหน้าตาแล้ว กุ้ยไท่เฟยก็ควรจะไปสักเล็กน้อยนะเพคะ” อาฝูเอ่ย