ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 721

มู่หรงเจี๋ยและจื่ออันคิดว่าอ๋องเหลียงยังคงอยู่ในวังจิ้งหนิง กลับไม่รู้เลยว่าอ๋องเหลียงนั้นถูกหามออกมาจากประตูทางทิศเหนือแล้ว

เมื่อไปถึงยังวังจิ้งหนิง คนในวังเข้าไปรายงาน ฮองเฮาที่กำลังคิดอยากจะพบจื่ออัน ได้ยินว่านางมาหา จึงได้ตรัสออกมาเสียงดัง “เรียกพวกเขาเข้ามา”

พานตานที่กำลังออกไปพอดี เมื่อพบจื่ออันและมู่หรงเจี๋ย จึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็เอ่ยเสียงต่ำออกมา “อ๋องเหลียงถูกหวงไท่โฮ่วส่งออกจากวังไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ อ๋องเหลียงยืนกรานที่จะกลับจวนไป”

ทั้งสองคนเมื่อได้ยินคำของพานตาน ก็รีบร้อนพากันออกไป

ในตอนที่หงฮวาออกมาเรียกทั้งสองคนนั้น พานตานกลับเอ่ยว่า พวกเขาออกไปแล้ว หงฮวามองไปยังพานตาน แล้วเอ่ยออกมาเสียงเบา “ใต้เท้าพาน เจ้านายของท่านคือฮองเฮา หวังว่าท่านจะจำเอาไว้”

พานตานประสานมือเอ่ยออกมา “ขอบใจแม่นางหงฮวาที่เอ่ยเตือน”

หงฮวาส่ายศีรษะ หมุนกายแล้วเดินเข้าไป

ฮองเฮาเมื่อได้ยินว่ามู่หรงเจี๋ยและจื่ออันออกไปแล้ว ก็ยิ้มเย้ยหยันออกมา “คงไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับข้าแล้วกระมัง? เจ้าออกไปประกาศพระราชเสาวนีย์ของข้า ให้เซี่ยจื่ออันรีบมายังวังจิ้งหนิง”

หงฮวารับคำสั่งแล้วหมุนกายออกไป

แน่นอนว่า หงฮวานั้นไล่ตามมู่หรงเจี๋ยและเซี่ยจื่ออันไม่ทัน พวกเขาทั้งสองคนออกจากวังไปยังจวนอ๋องเหลียงอย่างรวดเร็วแล้ว

หากว่าหงฮวาต้องการจะทำตามพระราชเสวานีย์แล้ว จะต้องตามไปยังจวนอ๋องเหลียง ทว่ามู่หรงเจี๋ยได้ออกคำสั่งเอาไว้ว่า หากว่าไม่ได้รับอนุญาติก็ห้ามเข้าจวนไป หงฮวาเองก็ถูกขวางเอาไว้ด้านนอกเช่นกัน

เมื่อทำอะไรไม่ได้แล้ว หงฮวาจึงทำได้เพียงบอกด้านหน้าประตูนั้นเอาไว้ แล้วจึงจากไป

จื่ออันเห็นร่องรอยบาดแผลตั้งแต่ช่วงเอวลงไปของอ๋องเหลียง ก็ร้องไห้ออกมา ช่างทุบตีได้โหดร้ายจริง ๆ หากว่าอ๋องเหลียงไม่ได้มีพื้นฐานอยู่ล่ะก็ หกสิบไม้ขนาดใหญ่ จะต้องเอาชีวิตเขาไปแน่