ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 788

“ใช่ ข้าเห็นเขาแล้ว”

“เฮ้อ ข้าเป็นห่วงเซียวเซียวจริง ๆ ให้คนไปถามไถ่อาการเสียหน่อยคงดีไม่น้อย” เขาเปิดม่านขึ้น “ข้ามีธุระ หยุดก่อน”

“ไม่จำเป็น ท่านอ๋องสบายดี ขับต่อไป” จื่ออันพูดอย่างเศร้าสร้อย

“เจ้ากำลังทำอะไรอยู่? ข้ามีธุระจริง ๆ” มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างจริงจัง

"เรื่องใดก็ไม่ใหญ่เท่าเรื่องที่ข้าพูดถึงอยู่ตอนนี้" จื่ออันกัดฟันและพูด ความอ่อนโยนจางหายไป สีหน้าของนางดุดุร้ายขึ้นในทันที

มู่หรงเจี๋ยโกรธมาก “เจ้าจะมีเรื่องสำคัญอะไรได้? กฎข้อแรกของการเป็นภรรยาคืออย่าก้าวล่วงเรื่องของสามี หยุดรถ แล้วค่อยกลับไปคุยกันในตอนกลางคืน”

“หากท่านไป ตั้งแต่คืนนี้ข้าจะแยกห้องนอน” จื่ออันพูดอย่างเย็นชา

มู่หรงเจี๋ยถอนหายใจและมองนางอย่างผิดหวัง "หญิงฉลาดไม่เคยใช้เรื่องแยกห้องนอนมาบีบบังคับสามี เซี่ยจื่ออัน เดี๋ยวนี้เจ้าไม่รู้จักพอจริง ๆ"

จื่ออันเพียงแค่เปิดม่านหน้าต่างออก "ใช่แล้ว ข้าก็เป็นเช่นนั้น ท่านไปเถอะ คืนนี้ข้าจะกลับไปเก็บข้าวของและย้ายกลับไปที่เรือนฟังเสียงฝน"

มู่หรงเจี๋ยปิดม่านลงและพูดอย่างจริงจัง "สามีภรรยามีเรื่องอะไรที่ไม่สามารถพูดคุยกันดี ๆ ได้? เกิดเรื่องอะไรก็เอาแต่จะกลับบ้าน ช่างเป็นวิธีที่ไม่ฉลาดเอาเสียเลย เจ้าไม่เพียงไม่พูดถึงแต่เรื่องของเจ้าเอง ตัวเองเป็นทุกข์ไม่พอ ยังทำให้ท่านแม่เป็นกังวลไปด้วยอีก”

“ท่านพูดไร้สาระอะไร?” จื่ออันฟังเขาพูดไปเรื่อย เสแสร้งทำเป็นห่วงใย แต่ไม่ยอมเข้าประเด็นเสียที จึงโกรธขึ้นมา “ท่านพูดมาสิ พูดมาสิ!”

“ได้ มาคุยเรื่องสำคัญของเจ้ากัน”

“อ๋องเยี่ยเป็นน้องชายคนที่เก้าของท่านใช่หรือไม่” จื่ออันเริ่มถาม

“ข้าไม่รู้ว่าใช่หรือไม่ เขาดูไม่เหมือนข้าเท่าไหร่ อีกอย่างเสด็จพ่อไม่ชอบเขา ข้าเองก็เคยสงสัยว่าเขาถูกเก็บมาเลี้ยงหรือไม่”

“ได้ เก็บมาเลี้ยง แต่เขาสนิทกับท่านที่สุดใชหรือไม่?” จื่ออันอดทนและถามต่อไป