“ไม่น่าแปลกใจที่นางมีวิทยายุทธ์ แต่เหตุใดนางถึงซ่อนเร้นความสามารถตัวเอง?”
“ไม่รู้สิ บางทีฮ่องเต้อาจไม่ชอบสตรีที่ฝึกวิทยายุทธ์” จ้วงจ้วงพูดเช่นนั้น แล้วพูดต่อว่า “แม้ว่าฮ่องเต้จะไม่ชอบสตรีที่ฝึกวิทยายุทธ์ ทว่าก็ยังชื่นชมสตรีที่มีความสามารถ”
เมื่อจ้วงจ้วงพูดเช่นนั้น ก็พลันรู้สึกฉงนเช่นกัน “ใช่แล้ว เหตุใดนางถึงปิดบังเรื่องที่ตนมีวิทยายุทธ์? นี่อาจเป็นวิธีการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของนาง”
“เมื่อมีสิ่งผิดปกติย่อมมีผี” จื่ออันเชื่อหลักการข้อนี้เสมอ
“เช่นนั้นก็สั่งให้คนไปตรวจสอบอย่างละเอียด ว่าเกิดอันใดขึ้นก่อนที่นางจะเข้าวังดีหรือไม่?” จ้วงจ้วงกล่าว
“ดีเหมือนกัน ต้องตรวจสอบให้ชัดเจน รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง”
จ้วงจ้วงยกยิ้ม “มันไม่คุ้มเลยจริง ๆ ที่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจไปกับคนเช่นนาง เจ้าเป็นคนหวาดระแวงเกินไป”
“องค์หญิงผู้ประเสริฐของข้า ระวังไว้ก่อนย่อมดีกว่าถูกแผนร้ายเล่นงาน สนมอี้ไม่ได้ธรรมดาเช่นนั้น ท่านคิดว่าเรื่องระหว่างนางกับองค์รัชทายาท เป็นเพียงเรื่องชู้สาวเท่านั้นหรือ?”
“ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องชู้สาวเท่านั้น แต่นางก็ไม่ได้รับความโปรดปรานเป็นพิเศษ บางทีนางอาจจะต้องการหาคนสนับสนุนหรือเปล่า? ตอนนั้นทุกคนไม่รู้ว่าองค์รัชทายาทถูกปลด หากนางสามารถใกล้ชิดกับองค์รัชทายาทได้ โอรสของนางก็จะไม่อับอาย เมื่อองค์รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์ในอนาคต แม่ทุกคนต่างวางแผนเพื่อลูกของตนเองทั้งนั้น... ยกเว้นกุ้ยไท่เฟย”
จื่ออันยกยิ้ม “ท่านเดาเช่นนั้นถูกแล้ว แต่ก่อนที่ซ่งรุ่ยหยางจะออกจากเมืองหลวง เขาบอกอ๋องเจ็ดไว้ว่าให้ระวังสนมอี้”
“ข้ารู้เรื่องนี้ ซูชิงมาบอกข้าในภายหลัง ว่ากงซุนเยี่ยนที่อยู่ข้างกายซ่งรุ่ยหยางสมรู้ร่วมคิดกับสนมอี้ และต้องการให้ข้าแต่งงานกับซ่งรุ่ยหยาง” จ้วงจ้วงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ใช่ ถูกต้อง แต่เจ้าเคยคิดบ้างหรือไม่? กงซุนเยี่ยนสมรู้ร่วมคิดกับสนมอี้ได้อย่างไร? กงซุนเยี่ยนอยู่ในต้าเหลียง แต่สนมอี้อยู่ในวังหลวง” จื่ออันกล่าว
เมื่อจ้วงจ้วงคิดอย่างถี่ถ้วนก็ตกใจมาก “สวรรค์ ไม่ใช่ว่ามีไส้ศึกของต้าเหลียงอยู่ในวังแห่งนี้หรือ?”
“หลายสิ่งหลายอย่างต้องพิจารณาให้ชัดเจน และตรวจสอบอย่างรอบคอบ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...