ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 926

“ช่วงนี้ท่านงานยุ่งจนแทบไม่มีเวลานอน จะไม่ให้ปวดได้อย่างไร” จื่ออันถอนหายใจ รู้สึกเป็นทุกข์มาก เมื่อก่อนเขากลัวเข็มยิ่งกว่าอะไร แต่ตอนนี้เขากลับร้องขอมันด้วยตนเอง หมายความว่าเขาต้องเจ็บปวดมาก

มู่หรงเจี๋ยหลับตาลง “ภรรยา หลังจากเรื่องไร้สาระทั้งหมดนี้จบลงแล้ว เราไปภูเขาน้ำแข็งกันเถอะ”

“ได้สิ” จื่ออันยิ้ม หมุนเข็มทองคำในมือแล้วแทงลึกลงไปในผิวหนัง “หากท่านต้องการไปที่ใด ข้าจะติดตามท่านไปทุกที่”

“ข้าไปนรกก็จะไปรึ?” มู่หรงเจี๋ยถามด้วยรอยยิ้ม

“เพียงมีท่านอยู่ ข้าก็ไม่รู้สึกเหมือนตกนรกแล้ว”

มู่หรงเจี๋ยลืมตาขึ้นทันที รั้งร่างนางให้มาอยู่ข้างหน้า “เจ้าคิดอย่างนั้นจริง ๆ หรือ?”

“แต่งกับไก่ก็ตามไก่ แต่งกับสุนัขก็ตามสุนัข ในเมื่อข้าแต่งงานกับจิ้งจอกเช่นท่าน ข้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวิ่งตามไปทั่วทั้งภูเขา”

“ข้าหวังว่าเรื่องวุ่นวายเหล่านี้จะจบลงโดยเร็วที่สุด” มู่หรงเจี๋ยถอนหายใจอีกครั้ง จื่ออันพบว่าช่วงที่ผ่านมานี้เขาถอนหายใจบ่อยขึ้น จนดูเหมือนคนแก่เล็กน้อย

“ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี” จื่ออันผละเขาออก แล้วดึงเข็มออกมา “ดีขึ้นหรือไม่?”

มู่หรงเจี๋ยนวดระหว่างคิ้วของตนเอง “ดีขึ้นกว่าเดิมมาก”

“ข้าจะเตรียมยาไว้ให้ ตอนเช้าหลังมื้ออาหารท่านจะต้องดื่มยาควบคู่ด้วย”

“ท่านหมอ ข้าไม่อยากดื่มยา”

“เช่นนั้นฝังเข็มอย่างเดียวก็พอแล้ว” จื่ออันกล่าวด้วยรอยยิ้ม พลางโน้มตัวไปจูบเขา “เชื่อข้าเถิด ท่านยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ ดูแลตัวเองด้วย”

ในเวลานั้น นางรู้สึกหดหู่ใจ แต่กลับเต็มไปด้วยพลังต่อสู้ เมื่ออยู่ต่อหน้าฮองเฮา นางแสดงท่าทีที่ไม่ถ่อมตัวหรือหยิ่งยโสจนเกินไป เมื่อมองย้อนกลับไปแล้ว นางเข้มแข็งมาตั้งแต่ตอนนั้น

“เหตุใดข้าถึงจะไม่รู้สึกตื่นตระหนก? คนนอกต่างก็รู้ว่าท่านและฮองเฮาหมางเมินกันนิดหน่อย และฮองเฮาก็จัดแจงการแต่งงานให้ด้วยมีเจตนาที่ไม่ดี ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าท่านจะไม่ตำหนิข้า”

“เห็นข้าเป็นคนเช่นนั้นหรือ? ข้าได้แต่มุ่งเป้าไปที่สิ่งของ ไม่ใช่ตัวบุคคล สนมซุนอภิเษกเข้าวังมานานแล้ว ข้าย่อมล่วงรู้ถึงเจตนาแท้จริงของนาง แต่ที่ผ่านมาข้าเคยทำให้เจ้าลำบากใจหรือไม่เล่า?”

“ก็… ข้าไม่รู้มาก่อนว่าสามีของข้าเป็นคนมีเมตตานี่นา” จื่ออันหัวเราะ

“เอาล่ะ ได้เวลากลับเข้าประเด็นแล้ว มาเปิดอกคุยกัน” มู่หรงเจี๋ยมองไปที่นาง เขาต้องการรู้เรื่องราวในอดีตของนาง รวมถึงทุกสิ่งที่เกี่ยวกับนางในคืนนี้ เขาคิดว่าตนสามารถให้เวลานางได้อีกพอสมควร กว่านางจะเต็มใจบอกกล่าว แต่ตอนนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจ

วันนี้เขาตัดสินใจแล้วว่าจะรับฟัง