“ช่วงนี้ท่านงานยุ่งจนแทบไม่มีเวลานอน จะไม่ให้ปวดได้อย่างไร” จื่ออันถอนหายใจ รู้สึกเป็นทุกข์มาก เมื่อก่อนเขากลัวเข็มยิ่งกว่าอะไร แต่ตอนนี้เขากลับร้องขอมันด้วยตนเอง หมายความว่าเขาต้องเจ็บปวดมาก
มู่หรงเจี๋ยหลับตาลง “ภรรยา หลังจากเรื่องไร้สาระทั้งหมดนี้จบลงแล้ว เราไปภูเขาน้ำแข็งกันเถอะ”
“ได้สิ” จื่ออันยิ้ม หมุนเข็มทองคำในมือแล้วแทงลึกลงไปในผิวหนัง “หากท่านต้องการไปที่ใด ข้าจะติดตามท่านไปทุกที่”
“ข้าไปนรกก็จะไปรึ?” มู่หรงเจี๋ยถามด้วยรอยยิ้ม
“เพียงมีท่านอยู่ ข้าก็ไม่รู้สึกเหมือนตกนรกแล้ว”
มู่หรงเจี๋ยลืมตาขึ้นทันที รั้งร่างนางให้มาอยู่ข้างหน้า “เจ้าคิดอย่างนั้นจริง ๆ หรือ?”
“แต่งกับไก่ก็ตามไก่ แต่งกับสุนัขก็ตามสุนัข ในเมื่อข้าแต่งงานกับจิ้งจอกเช่นท่าน ข้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวิ่งตามไปทั่วทั้งภูเขา”
“ข้าหวังว่าเรื่องวุ่นวายเหล่านี้จะจบลงโดยเร็วที่สุด” มู่หรงเจี๋ยถอนหายใจอีกครั้ง จื่ออันพบว่าช่วงที่ผ่านมานี้เขาถอนหายใจบ่อยขึ้น จนดูเหมือนคนแก่เล็กน้อย
“ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี” จื่ออันผละเขาออก แล้วดึงเข็มออกมา “ดีขึ้นหรือไม่?”
มู่หรงเจี๋ยนวดระหว่างคิ้วของตนเอง “ดีขึ้นกว่าเดิมมาก”
“ข้าจะเตรียมยาไว้ให้ ตอนเช้าหลังมื้ออาหารท่านจะต้องดื่มยาควบคู่ด้วย”
“ท่านหมอ ข้าไม่อยากดื่มยา”
“เช่นนั้นฝังเข็มอย่างเดียวก็พอแล้ว” จื่ออันกล่าวด้วยรอยยิ้ม พลางโน้มตัวไปจูบเขา “เชื่อข้าเถิด ท่านยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ ดูแลตัวเองด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...