ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 940

กุ้ยไท่เฟยโกรธจัด “คืนนี้ป้าอาเฉอมาที่นี่เพื่อจับผิด”

“ข้าไม่มีเวลาว่างมากถึงเพียงนั้นหรอก ข้ามาที่นี่เพื่อจุดธูปถวายหวงไท่โฮ่ว” ป้าอาเฉอชี้ไปที่ซุนฟางเอ๋อร์ “เจ้าช่วยไปจุดธูปถวายหวงไท่โฮ่วแทนข้าที อายุข้านั้นเกือบจะร้อยปีแล้ว กระดูกเปราะบางไปหมด เดินไปเพียงสองก้าวก็แทบจะหมดแรงแล้ว”

ซุนฟางเอ๋อร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามคำสั่ง นางหันไปจุดธูปสามดอก แล้ววางไว้หน้าป้ายวิญญาณ เนื่องจากยังไม่ได้ไหว้บรรพบุรุษ ป้ายวิญญาณจึงถูกวางไว้บนโต๊ะในห้องโถงใหญ่ชั่วคราว

ธูปสามดอกเริ่มติดไฟ จู่ ๆ ก็มีลมกระโชกแรงพัดเข้ามาจากนอกประตู ทำให้ควันธูปปลิวว่อน

หลังจากจุดธูปเสร็จ ก็ไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมา ป้าอาเฉอหลับตา ดูเหมือนว่าจะเหนื่อยล้าจริง ๆ

ซุนฟางเอ๋อร์มองกุ้ยไท่เฟยเงียบ ๆ ด้วยท่าทางยับยั้งชั่งใจ

กุ้ยไท่เฟยมองป้าอาเฉอด้วยความโกรธ นางรู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย ไม่รู้ว่าหญิงชราคนนี้กำลังจะทำอะไร? หวังว่าจะไม่กลับมาทำลายเรื่องดี ๆ ของนางอีก

เซี่ยจื่ออันคนเดียวนั้นก็ยากจะรับมืออยู่แล้ว ยังมีมู่หรงจ้วงจ้วงเพิ่มเข้ามาอีก จากนั้นเฉินไท่จวินอีกคนก็มา หากป้าอาเฉอมาเพิ่มอีก นางจะมีโอกาสชนะมากเพียงใด?

ทันใดนั้นกุ้ยไท่เฟยก็รู้สึกหดหู่ใจ เมื่อเห็นซุนฟางเอ๋อร์ซุนฟางเอ๋อร์ยืนเงียบ โดยไม่มีสีหน้าเหมือนเมื่อก่อน ใจนางก็ยิ่งหดหู่กว่าเดิม ทำตัวราวกับท่อนไม้ในช่วงเวลาวิกฤต ช่วยอะไรไม่ได้เลย

จู่ ๆ ป้าอาเฉอก็ลืมตาขึ้น แล้วมองไปที่ซุนฟางเอ๋อร์ “เจ้าอาศัยอยู่ในตำหนักนี้หรือ?”

ซุนฟางเอ๋อร์ตอบว่า “เรียนท่านป้า ฟางเอ๋อร์ไม่ได้อาศัยอยู่ในตำหนัก แค่เข้ามาเยี่ยมกุ้ยไท่เฟยในตำหนักเจ้าค่ะ”

“เริ่มมืดแล้ว เจ้าจงออกจากตำหนักไปเถิด เป็นสาวเป็นแส้ อย่าอยู่ดึกเกินไป ผู้คนไม่อาจไว้ใจได้” ป้าอาเฉอกล่าว

ซุนฟางเอ๋อร์ผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นหันไปมองกุ้ยไท่เฟยโดยไม่รู้ตัว