ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1051

หลังจากสอบถามแล้วก็พบว่าที่นี่คือจวนของจูหงที่เป็นเจ้ากรมพระคลัง

บันทึกที่หล่างมู่บันทึกไว้ได้กล่าวถึงเส้นทางการส่งเบี้ยหวัดทหารจากกรมพระคลัง

ดูเหมือนว่าการสืบสวนครั้งนี้จะนำไปสู่การเปิดโปงจูหงแล้ว

แต่มิรู้ว่าเหตุใดจึงรีบเร่งให้นางมาที่แห่งนี้

ทหารเดินนำนางไปสู่ห้องลับในจวน

ปรากฏว่าฟู่เฉินหวนและแม่ทัพใหญ่ฉินอยู่ภายในห้องนั้น

เสียงสตรีร้องไห้คร่ำครวญแผ่วเบาแว่วมาจากเบื้องหลังฉากกั้นห้อง

“เกิดเรื่องอันใดขึ้นเพคะ?” ลั่วชิงยวนเอ่ยถาม

ฟู่เฉินหวนอธิบายว่า “จูหง เจ้ากรมพระคลังได้อ้างว่าตนล้มป่วยมาสิบวันแล้ว เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องการสมคบคิดกับพวกเผ่านอกด่าน ซึ่งเจ้าเองก็คงรู้ดีอยู่แล้ว”

ลั่วชิงยวนพยักหน้ารับ

ฟู่เฉินหวนกล่าวต่อ “แม่ทัพใหญ่ฉินได้สืบสวนมาถึงจวนตระกูลจู จึงทราบว่าจูหงหายตัวไปสิบวันแล้ว”

“เป็นคำบอกเล่าจากภรรยาของเขาเอง”

ลั่วชิงยวนพยักหน้าพลางครุ่นคิด “ดังนั้นนับแต่ที่เขาอ้างว่าล้มป่วย เขาก็หายตัวไปแล้ว”

“คนในจวนมิได้รายงานกับทางการเลยหรือเพคะ? มิได้ส่งคนออกไปตามหาเลยหรือ?”

จากนั้นฟู่เฉินหวนก็หันไปมองคนที่อยู่เบื้องหลังฉากกั้นห้อง “เรื่องนั้นต้องถามฮูหยินจูดู”

เสียงสะอื้นของฮูหยินจูดังมาจากเบื้องหลังฉากกั้นห้อง “หม่อมฉันมิทราบเลยเพคะ หม่อมฉันมิรู้เรื่องอะไรเลย”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว นี่คือเหตุผลที่ฟู่เฉินหวนเชิญนางมาสินะ

“ฮูหยินจู จงสงบสติอารมณ์เสียก่อน เรามานั่งพูดคุยกันก่อนดีหรือไม่?”

“จูหงเกี่ยวข้องกับการร่วมมือกับศัตรูและทรยศต่อแผ่นดิน หากสอบสวนเรื่องนี้มิกระจ่างและหาตัวเขามิพบ ฮูหยินก็จะเดือดร้อนไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงมิได้”

“ท่านเพียงแค่ต้องบอกเล่าสิ่งที่ท่านทราบให้ข้าฟังก็พอแล้ว”

หลังจากลั่วชิงยวนปลอบโยน ฮูหยินจูลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็รับคำ “เช่นนั้นก็ได้เจ้าค่ะ แต่ขอให้คนอื่นออกไปก่อนเถิด”

ลั่วชิงยวนพยักพเยิดให้ฟู่เฉินหวน

จากนั้นฟู่เฉินหวนและแม่ทัพใหญ่ฉินก็ออกไปจากห้อง

บรรดาหญิงรับใช้และทหารในห้องต่างก็ออกไปหมดเช่นกัน

ซ่งเชียนฉู่เข้ามาช่วยปิดประตูห้อง

จากนั้นลั่วชิงยวนก็ค่อย ๆ เดินไปเบื้องหลังฉากกั้นห้อง

เมื่อเห็นคนเบื้องหน้าก็ต้องตกตะลึง