ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1180

“เพราะเหตุการณ์กลียุควังหลัง”

“แต่เหตุการณ์กลียุควังหลัง พระชายาหลีก็ถูกใส่ร้าย ทั้งหมดเป็นฝีมือของไทเฮา! นางใส่ร้ายพระชายาหลีเพื่อกำจัดศัตรู ทำให้เกิดกลียุควังหลัง มีคนบริสุทธิ์ล้มตายนับมิถ้วน”

“นางมีสายเลือดบริสุทธิ์ เป็นคนของแคว้นเทียนเชวีย ชาติตระกูลก็มิธรรมดา แต่สุดท้ายแล้ว นางทำให้บ้านเมืองสงบสุขได้หรือเพคะ?”

“ท่านก็ยังต้องให้ฟู่เฉินหวนเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน เพื่อถ่วงดุลอำนาจของตระกูลเหยียนมิใช่หรือเพคะ?”

เมื่อลั่วชิงยวนเอ่ยเช่นนี้ จักรพรรดิสูงสุดก็ชะงัก

รู้สึกตกใจ

มิรู้ว่าจะโต้แย้งอย่างไรไปครู่หนึ่ง

สิ่งที่ลั่วชิงยวนพูดล้วนถูกต้อง เขาเกือบจะถูกโน้มน้าวแล้ว

แต่เมื่อนึกถึงวันที่ฟู่เฉินหวนมาเข้าเฝ้า แล้วให้เขาดูบาดแผล บอกว่ามิรู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานเท่าใด

แคว้นเทียนเชวียมิสามารถมีจักรพรรดิที่อาจจะสิ้นพระชนม์ได้ทุกเมื่อได้

ดังนั้น เขาจึงเป็นได้เพียงอ๋องผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน คอยช่วยเหลือฟู่อวิ๋นโจวให้ขึ้นครองราชย์ เพื่อให้แคว้นเทียนเชวียสงบสุขตลอดไป

แต่สิ่งที่ปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวคือ มิอยากให้ลั่วชิงยวนต้องลำบากด้วย

จักรพรรดิสูงสุดยึดมั่นในใจ

ลั่วชิงยวนก็รู้ว่าแม้จักรพรรดิสูงสุดจะเปลี่ยนใจก็สายเกินไปแล้ว ดังที่เขากล่าวไว้ว่า หลายสิ่งหลายอย่าง เขาเองก็ทำอะไรมิได้

หลังจากป่วยอยู่บนเตียงมานานราวกับคนตาย ก็มิใช่เวลาที่เขาจะตัดสินใจได้อีกต่อไปแล้ว

ยิ่งกว่านั้น พิธีขึ้นครองราชย์ก็เตรียมพร้อมแล้ว ต่อให้ฟู่อวิ๋นโจวมิอยากเป็นจักรพรรดิก็ต้องถูกบังคับให้ขึ้นครองราชย์อยู่ดี

......

ตำหนักอ๋อง

หิมะปกคลุมทั่วทั้งตำหนัก ลานตำหนักเต็มไปด้วยหิมะหนา ไม่มีผู้ใดมาทำความสะอาด

ซูโหยวมาส่งยาต้ม “ท่านอ๋อง ท่านดีขึ้นบ้างหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

“ใกล้ถึงพิธีขึ้นครองราชย์แล้ว ท่านอ๋องต้องเตรียมตัวเข้าวังแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่เฉินหวนมีใบหน้าซีดเซียวไร้สีเลือด เขาสวมเสื้อเพียงชั้นเดียว นั่งพิงกำแพง เสื้อผ้าและพื้นเต็มไปด้วยคราบเลือด

เมื่อได้ยินเสียงของซูโหยว ดวงตาที่ปิดสนิทของเขาก็ค่อย ๆ ลืมขึ้น

“ข้ารู้แล้ว”