ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1319

“อีกอย่างคือสำนักเทียนฉยงก็ไม่ใช่พวกดีอะไร หากมู่หยวนหยวนข้องแวะกับสำนักเทียนฉยงจะมีจุดจบเช่นไร เจ้าต้องคิดให้ดี”

ลั่วชิงยวนอยากช่วยเหลือพวกเขา

แต่สำหรับสถานการณ์ของฉีหง นางก็ไร้ความสามารถ

เขาใช้ตัวเขาเองเป็นเครื่องสังเวย หลอมรวมเข้ากับวงแหวนแห่งเวท เมื่อออกจากสภาพแวดล้อมนี้ พลังก็จะอ่อนแอลงมาก

มู่หยวนหยวนกลับยกยิ้มแล้วกล่าวว่า “ข้าสามารถปกป้องตนเองได้”

“และจะปกป้องเขาด้วย”

เมื่อเห็นสายตาแน่วแน่และเปี่ยมด้วยความหวังของมู่หยวนหยวน ลั่วชิงยวนก็สะเทือนใจ

บางทีเพียงแค่ได้อยู่กับคนที่รัก อุปสรรคใด ๆ ก็มิน่าหวาดกลัว

นี่ทำให้ลั่วชิงยวนเจ็บปวดใจ

อดมิได้ที่จะนึกถึงฟู่เฉินหวน

สุดท้ายแล้วเขากับนางก็ดูเหมือนจะไม่มีจุดจบที่ดี หรือว่ามิควรพบเจอกันตั้งแต่แรกเริ่มกันแน่

ช่างเป็นโชคชะตาที่เล่นตลก

มิให้พวกเขาอยู่ด้วยกัน แต่กลับจัดให้พวกเขาได้พบกัน

เมื่อได้สติ ลั่วชิงยวนก็ข่มความเจ็บปวดในใจ และกล่าวกับฉีหง “เจ้าต้องออกจากคฤหาสน์ตระกูลมู่ไปก่อนสองวัน เพื่อให้แน่ใจว่าที่นี่ไม่มีสิ่งชั่วร้ายอยู่ที่นี่อีก”

“ข้าจะให้คนไปเตรียมรถม้าและอาหาร สองวันให้หลัง ข้าจะส่งมู่หยวนหยวนออกจากเมือง”

“เส้นทางที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับตัวพวกเจ้าเองแล้ว”

ฉีหงพยักหน้า “ได้ ข้าจะเชื่อเจ้าสักครั้ง”

มู่หยวนหยวนก็พยักหน้า “ขอบคุณ”

“นอกจากฉีหง มิเคยมีผู้ใดช่วยเหลือข้าเช่นนี้เลย ท่านเป็นคนแรก”

“หากมีโอกาส หวังว่าจะได้เป็นสหายกับท่าน”

ลั่วชิงยวนเผยรอยยิ้ม “ได้ แต่ข้าหวังว่าพวกเราจะมิพบกันอีก เจ้าออกจากเมืองหลวงแล้วก็อย่าได้กลับมาอีกเลย”

ฉีหงออกจากคฤหาสน์ไปก่อนฟ้าสาง

ลั่วชิงยวนจัดการทำลายตาวงแหวนแห่งเวทที่เหลืออยู่ในจวน ขจัดให้สิ้นซาก หลังจากนั้นตระกูลมู่ก็กลับคืนสู่สภาพเดิม

แสงตะวันสาดส่องผ่านหมู่เมฆ