ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 160

ทันทีที่ออกจากตำหนัก ลั่วชิงยวนก็เช่ารถม้าคันหนึ่งและไปตามที่อยู่ที่ฟู่อวิ๋นโจวให้มาทันที

เพราะนางมิคุ้นเคยกับเส้นทาง ดังนั้นเมื่อออกจากตำหนักนางหาอยู่นานมาก จึงยืนยันตำแหน่งได้

ตำแหน่งของนักทำนายชะตาคนนั้นเปลี่ยวร้างมาก รถม้าเข้าไปมิได้ นางจึงได้แต่ลงจากรถม้าและเดินเข้าไปเอง

เดินผ่านผืนป่า เห็นบ้านเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่หลังป่าไผ่ บรรยากาศที่นั่นเงียบสงบ ภายในเรือนยังมีเสียงตัดฟืนส่งมา ดูท่านักทำนายชะตาคนนั้นจะอยู่ที่นี่!

ในใจของลั่วชิงยวนรู้สึกดีใจ นางรีบวิ่งเข้าไปทันที ขอเพียงแค่เขายังอยู่ ไม่ถูกใครฆ่าปิดปากไปเสียก่อน!

แต่แล้วนางไม่รู้ ฟู่เฉินหวนเองก็ตามนางมาจนถึงที่นี่

และอยู่หลังนางในทิศไม่ไกล!

เอี๊ยด…

ลั่วชิงยวนผลักประตูบ้านออก

นักทำนายชะตาที่กำลังตัดฟืนเพื่อเตรียมต้มยาเงยหน้ามองทีหนึ่ง และตกใจจนใบหน้าถอดสีทันที “ทำไมจึงเป็นเจ้า? เจ้าหาที่นี่เจอได้อย่างไร?”

ลั่วชิงยวนเดินขึ้นหน้าอย่างไว พร้อมกับปิดประตูลงทันที นางถามเอ่ยเสียงเย็น “หว่างคิ้วของเจ้าก่อเป็นลางมรณะแล้ว เจ้าเองก็ดูดวงเป็น คงรู้สึกได้ว่าตนเองกำลังจะเจอเรื่องเลวร้ายแล้วใช่หรือไม่เล่า?”

ลั่วชิวยวนรู้ว่าตนในตอนนี้ใช้วรยุทธมิได้ จึงได้เพียงใช้วิธีนี้ทำให้เขาสารภาพเรื่องราวทั้งหมด

นักทำนายชะตาได้ยิน สีหน้าตกตะลึง “เจ้า…”

เจ้ารู้ได้อย่างไร? ดูดวงหรือ? ไม่น่าเป็นไปได้!

หรือลั่วชิงยวนมีวิชาจริง ๆ ?

หลังตกตะลึง เขาเงียบไปพักใหญ่ จากนั้นหัวเราะเย็น ๆ ขึ้นมาทีหนึ่ง…

“คุณหนูใหญ่ลั่ว ผลงานมิควรแย่งกันเช่นนี้! เจ้าและข้าทำงานให้นายท่านเหมือนกัน แต่เจ้ากลับมาถามข้าว่ากำลังทำเพื่อใครอยู่ มันน่าขบขันสิ้นดี!”

“สร้างผลงานที่นายท่านไม่พอ เจ้าอยากทรยศข้า ไปสร้างผลงานกับท่านอ๋องอีก เจ้านี่ช่างแผนสูงเสียจริง!”

นักทำนายชะตาพูดเสียดสี

แต่ลั่วชิงยวนที่ได้ยินกลับขมวดคิ้วแน่น