ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 534

“ปล่อยหม่อมฉัน!” ความรู้สึกเสียศักดิ์ศรีเพราะถูกดูหมิ่นนั้นโหมเข้ามา ทำลั่วชิงยวนโมโหถึงขีดสุด นางง้างมือและฟาดออกไปอย่างแรง

ฟู่เฉินหวนเอนร่างหลบ ถอยหลังเว้นระยะห่างกับนางเล็กน้อย

ลั่วชิงยวนลงมือสู้กับเขาทันที ท่าทีของนางดุดัน บนร่างเต็มไปด้วยไอสังหาร

ไอบนร่างของฟู่เฉินฟวนก็คมคายมิแพ้กัน ทั้งคู่แลกมือกันอย่างดุเดือด แต่ความเร็วและกำลังของฟู่เฉินหวนต่างอยู่เหนือลั่วชิงยวน มินานนัก ลั่วชิงยวนก็ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

ฟู่เฉินหวนกลับไม่ทันรั้งมือ กระแทกฝ่ามือไปที่หน้าอกของลั่วชิงยวน บนอกของลั่วชิงยวนเต็มไปด้วยความเจ็บปวด นางเอนกายไปเบื้องหลัง

สีหน้าของฟู่เฉินหวนเปลี่ยนไปฉับพลัน เขารีบพุ่งตัวขึ้นไปรั้งเอวนางไว้ ลั่วชิงยวนจึงมิล้มลงพื้น

แต่นัยน์ตาลั่วชิงยวนฉายแววเหี้ยม นางกระโดดขึ้นหวังจะล็อกคอเขา

วินาทีที่ไอสังหารจู่โจม คิ้วของฟู่เฉินหวนกระตุก เขาจับข้อของลั่วชิงยวน ออกแรง

ทั้งคู่จึงกลิ้งลงบนพื้น หลังสู้ฟันไปสักพัก ฟู่เฉินหวนจึงจับสองมือของลั่วชิงยวนไว้ได้ และกดไว้บนพื้นอย่างแรง

ลั่วชิงยวนหอบอย่างเหน็ดเหนื่อย มองดูใบหน้าที่แสนใกล้

ใบหน้าที่ไม่รู้ว่าเคยทำนางใจสั่นตอนไหน

ใบหน้าที่เคยทำนางทั้งโกรธแค้นทั้งผวา

ฟู่เฉินหวนมองดูดวงตาสุกใสและมิยอมแพ้ใต้หน้ากาก ในใจของเขาซับซ้อน ไฟโทสะในใจยังมิดับ “เจ้าและฝูจ้าว ไปถึงขั้นไหนกันแล้ว?”

“นอกจากเคยเห็นหน้าของเจ้า ยังเคยทำสิ่งใดอีก!”

คิดถึงนางร่ายรำให้ฝูจ้าวอย่างแฝงความรู้สึก สายตานั้นทั้งยั่วยวนและเสน่ห์หา เทียบกับที่นางร่ายรำให้เขาแล้ว ราวกับเป็นคนละคน!

เขามิกล้าคิดมากว่าระหว่างพวกนางเกิดอะไรขึ้นบ้าง

แต่ก็อดคิดมิได้ ยิ่งคิด ในใจเขารู้สึกราวกับมีหินมาทับไว้ อึดอัดจนแทบขาดหายใจ

ลั่วชิงยวนมองสายตาหนาวเหน็บของเขา และตอบเสียงเย็น “เกี่ยวอันใดกับท่าน?”

นางรู้ว่าฟู่เฉินหวนสงสัยสิ่งใด

ช่างน่าขบขัน เขาสามารถพลอดรักกับลั่วชิงยวนได้อย่างโจ่งแจ้ง เหตุใดนางจึงยุ่งเกี่ยวกับฝูจ้าวมิได้?