ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 685

ลั่วชิงยวนรู้ดีว่าฟู่อวิ๋นโจวอาจชอบนาง อย่างไรนางกับฟู่อวิ๋นโจวก็เป็นสหายสนิทกันก่อนที่นางจะอภิเษกกับฟู่เฉินหวน

แต่นางมิใช่ลั่วชิงยวน นางมิต้องการการดูแลของฟู่อวิ๋นโจว นางอยากให้ฟู่อวิ๋นโจวอยู่เพื่อตัวเองและใช้ชีวิตของตัวเองให้เต็มที่

ฟู่อวิ๋นโจวรู้สึกซาบซึ้งใจเล็กน้อย

เขาอดมิได้ที่จะหัวเราะ “ข้าเข้าใจแล้ว”

ลั่วชิงยวนหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบผัก ขณะกำลังจะกินก็ได้กลิ่นแปลก ๆ อีกครั้ง

แม้ว่าจะไม่ชัดเจน แต่กลิ่นอันคลุมเครือขณะเขาเข้ามาใกล้ทำให้ลั่วชิงยวนหยุดการเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง

นางจงใจขมวดคิ้วและถามว่า “สุราในจอกของหม่อมฉันหกลงไปหรือ? ไฉนมันถึงมีกลิ่นเหมือนสุราด้วย?”

“ฮัดชิ่ว!”

ขณะที่พูดนางก็จามขึ้มาอีกครั้ง

การแสดงออกของฟู่อวิ๋นโจวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาหยิบตะเกียบจากมือของนางทันทีแล้วพูดว่า “เช่นนั้นก็มิต้องกินแล้ว"

“คืนนี้แสงจันทร์งดงามนัก ออกไปชมพระจันทร์กันเถอะ”

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็พยุงลั่วชิงยวนขึ้นมาแล้วรีบออกไป

เมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกของฟู่อวิ๋นโจว ลั่วชิงยวนก็เข้าใจอะไรบางอย่างทันที

นางลุกขึ้นและจากไปพร้อมกับฟู่อวิ๋นโจว

แต่ทันใดนั้น ก็มีร่างทมิฬเข้ามาทางหน้าต่าง เดินช้า ๆ ค่อย ๆ ไปที่ประตูแล้วลงกลอนมัน

“เจ้ามิสามารถออกไปไหนได้ตามต้องการ”

ชายคนนั้นแต่งกายด้วยชุดดำและปกปิดหน้าใบหน้าของตนเอาไว้ แต่ลั่วชิงยวนยังคงได้ยินเสียงนั้น

เป็นหมอกู้ที่นางรอคอยมานานนั่นเอง!

หมอกู้ถือกริชพระจันทร์เสี้ยวไว้ในมือ เขายกแขนขึ้นตวัดใบมีดส่องประกายเย็นเยียบ

เขาเอ่ยอย่างแผ่วเบา “องค์ชายห้า เหตุใดท่านยังมิลงมืออีก?”

ดวงตาของฟู่อวิ๋นโจวเปลี่ยนเป็นเย็นชา และเขาก็ยืนอยู่ตรงหน้าลั่วชิงยวนทันที “ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าทำร้ายนาง!”

“กระหม่อมรู้ว่าท่านตัดใจไม่ลง กระหม่อมจึงมาช่วยท่าน” เสียงของหมอกู้ฟังดูเย็นชา

“อย่าแม้แต่จะคิด!” ทันทีที่ฟู่อวิ๋นโจวพูดจบ เขาก็ผลักลั่วชิงยวนอย่างแรงไปที่ประตู