ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 688

“ว๊าย!” ลั่วเยวี่ยอิงตกใจเมื่อเห็นบุรุษคนนั้นมีเลือดอยู่บนหน้า

นางตกเข้าสู่อ้อมแขนของฟู่เฉินหวน

“ท่านอ๋อง...”

ในขณะนี้ลั่วเยวี่ยอิงดูราวกับกระต่ายที่หวาดกลัว

แต่ฟู่เฉินหวนจำลั่วชิงยวนได้ในทันที และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาเห็นนางเต็มไปด้วยเลือดและดูสะบักสะบอมอย่างยิ่ง

เขาผลักลั่วเยวี่ยอิงออกไปทันที และก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว “เกิดอะไรขึ้น?”

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วและเอื้อมมือไปรับฟู่อวิ๋นโจวจากด้านหลังของนาง

ลั่วชิงยวนถอยไปสองก้าวเป็นการปัดป้องและเงยหน้าขึ้น ดวงตาของนางเย็นชาอย่างยิ่ง

“เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับท่าน?”

ดวงตาที่เย็นชาของนางไร้อารมณ์และว่างเปล่า ปราศจากแวว

มีความผิดหวังและความเสียใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดอยู่ในใจของนาง

เหตุใดนางต้องฝากข้อความถึงฟู่เฉินหวน? มอบให้ฉินเชียนหลี่ไปเลยยังดีกว่า

เหตุใดฟู่เฉินหวนจึงเป็นคนแรกที่นางนึกถึงในเวลานั้น?

ขณะที่คิดว่านางกำลังต่อสู้กับหมอกู้ นางคิดว่าฟู่เฉินหวนอาจจะมาช่วยนางในไม่ช้า

แต่เขากลับยืนชมจันทร์อยู่กับลั่วเยวี่ยอิง

ความคาดหวังทั้งหมดในใจของนางมลายหายไปทันที

ลั่วชิงยวนแบกฟู่อวิ๋นโจวไว้บนหลัง และเดินต่อไปโดยไม่หันกลับมามองฟู่เฉินหวนอีก

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว เห็นบาดแผลอันน่าตกใจบนหลังของฟู่อวิ๋นโจว

แม้แต่ฟู่อวิ๋นโจวก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ลั่วชิงยวนอาจจะต้องผ่านการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายมา

เขาเดินตามไปอย่างรวดเร็ว คว้าฟู่อวิ๋นโจวไว้โดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาแบกฟู่อวิ๋นโจวไว้บนหลังของตัวเองแล้วเดินไปข้างหน้านำหน้าไปทันที ก่อนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เจ้าทำให้เหยียนหน่ายซินได้รับบาดเจ็บแล้วเจ้าไปอยู่ที่ใดมา?”