ลั่วหลางหลางยิ้มและพูดอย่างถ่อมตัวว่า “ข้าแค่ทำเล่น ๆ ตอนมีอารมณ์ ยังไม่ถือว่าเชี่ยวชาญหรอก”
หลังจากที่ทั้งสามคนทานอาหารแล้ว ลั่วหลางหลางก็พาพวกเขาไปเดินเที่ยวรอบเมืองซีหยาง
เมืองซีหยางไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก หอการค้าเฟิงตูยังครอบคลุมร้านค้าส่วนใหญ่ในเมืองซีหยางไว้ แต่ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
กว่าจะรู้ตัวก็เป็นเวลาค่ำแล้ว
ลั่วอวิ๋นสี่มายังสวนหลังบ้านอย่างเงียบ ๆ ในตอนกลางคืน เพราะนางที่จะปรากฏตัวในตอนกลางวัน ท้ายที่สุดแล้ว ในสายตาของคนทั่วไป ลั่วอวิ๋นสี่ถือว่าตายไปแล้ว
ดังนั้นนางจึงสามารถมาที่บ้านของลั่วหลางหลางในตอนกลางคืนเพื่อพบกับลั่วหลางหลางเท่านั้น
หลังอาหารเย็นเสร็จ พวกนางก็นั่งคุยกันที่สวนหลังบ้าน
หลังจากที่ทุกคนพักผ่อนแล้ว ลั่วหลางหลางก็เรียกลั่วชิงยวนไปที่ห้อง
“นี่คือสมุดบัญชีของหอการค้าเฟิงตู”
“เจ้ามาทันเวลาพอดี มีบางอย่างที่ข้าต้องคุยกับเจ้า”
ลั่วหลางหลางเพิ่งเคยรับมือกับธุรกิจใหญ่เช่นนี้เป็นครั้งแรก มีหลายเรื่องที่นางตัดสินใจไม่ได้ และจำเป็นต้องหารือกับลั่วชิงยวน
ลั่วชิงยวนพยักหน้าและช่วยนางดู
พลิกเปิดสมุดบัญชีเล่มหนึ่งโดยไม่ตั้งใจ ดูไปด้วยคุยไปด้วยกับลั่วหลางหลาง
พลิกอีกหน้าหนึ่ง คำหกคำบนหน้านั้นทำให้ลั่วชิงยวนหน้าซีดทันที
สนหิมะเขาฉีซาน!
ลั่วหลางหลางกำลังพูดอยู่ เมื่อเห็นสีหน้าของลั่วชิงยวนเปลี่ยนไป จึงตกใจเล็กน้อย “เจ้าเป็นอะไรไป?”
ลั่วชิงยวนชี้ไปที่บัญชีแล้วถามว่า "ในบรรดาสมุนไพรที่กองคาราวานนำมาส่ง มีสนหิมะเขาฉีซานหรือ?"
ลั่วหลางหลางไม่รู้ว่าสนหิมะเขาฉีซานคืออะไร ดังนั้นนางจึงหยิบสมุดบัญชีมาดูแล้วพูดว่า “นี่น่าจะเป็นบัญชีก่อนที่เราจะรับช่วงต่อมา”
“แต่สินค้าชุดนี้จะต้องขนส่งข้ามชายแดน และจะใช้เวลามากกว่าสองเดือนกว่าจะมาถึง”
“ให้ข้าดูหน่อย…”
“ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด น่าจะมาถึงเมืองซีหยางในอีกห้าวัน”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็รู้สึกมีความสุข
ห้าวัน!
ทันเวลาพอดี!
ลั่วชิงยวนหยิบสมุดบัญชีไปดูอย่างละเอียดอีกครั้ง หากเดาไม่ผิด สมุนไพรชุดนี้น่าจะถูกส่งมาจากแคว้นหลี
บุคคลที่ต้องการสมุนไพรชุดนี้ควรเป็นลั่วฉิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...