ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 917

“เกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือ?” เซิ่งไป่ชวนถามอย่างกังวล

ลั่วเยวี่ยอิงกำลังจะพูด แต่ในขณะนั้น นางนึกถึงสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว

วังหลวงในคืนนี้ดูผิดปกติอย่างยิ่ง แม้แต่สำนักหมอหลวงก็ยังดูแปลกไปด้วย

ทั้งหมดนี้เป็นแผนของตระกูลเหยียนแน่ ๆ

อำนาจของพวกเขายิ่งใหญ่มาก

นางจะกล้าต่อต้านพวกเขาจริงหรือ?

“แม่นาง?” เซิงไป่ชวนมองดูนางอย่างงุนงง “เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?”

ลั่วเยวี่ยอิงรู้สึกสับสนอย่างมาก

ควรบอกไปหรือไม่?

หากมิพูดอะไรเลย ฟู่เฉินหวนอาจตายได้ เพราะคมมีดนั้นเกือบจะแทงโดนจุดสำคัญ!

ทว่าหากพูดออกไป ฟู่เฉินหวนอาจได้รับการช่วยเหลือ และตระกูลเหยียนคงมิปล่อยนางไป!

……

ภายใต้แสงจันทร์ ลั่วชิงยวนไล่ตามเงาร่างนั้น ผ่านสวนที่เต็มไปด้วยต้นท้อ

เมื่อลั่วชิงยวนไล่เขาจนออกจากสวนท้อ เงาร่างนั้นกลับหายไป

หายไปเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร?

คงจะยังอยู่แถวนี้แน่

ด้านหน้ามีตำหนักอยู่แห่งหนึ่ง รอบ ๆ เต็มไปด้วยต้นไม้ สภาพแวดล้อมดีมาก แต่อยู่ในส่วนที่ห่างไกลไปหน่อย

ลั่วชิงยวนสังเกตเห็นว่า ตำหนักแห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นตำหนักเพียงแห่งเดียวในบริเวณนี้

หรือว่าคนชุดดำจะหนีเข้าไปข้างในแล้ว?

ลั่วชิงยวนเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ และเห็นป้ายแขวนอยู่บนพระตำหนักชุนซาน

สภาพแวดล้อมที่นี่เหมาะกับชื่อนี้เป็นอย่างดี

นางก้าวไปข้างหน้าและเคาะประตู

สักพักก็มีนางกำนัลมาเปิดประตู

อีกฝ่ายมองนางด้วยความสับสน “ท่านเป็นใคร? มาที่นี่ด้วยเหตุใดหรือ?”

ลั่วชิงยวนมองเข้าไปข้างในแล้วถามว่า “ข้ากำลังไล่ตามมือสังหารมา เขาหายตัวไปในสวนท้อ ข้ามิรู้ว่าเขาหนีเข้ามาที่นี่หรือไม่?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น นางกำนัลก็ขมวดคิ้ว “จะเป็นไปได้อย่างไร?”

“ที่นี่ไม่มีมือสังหารเข้ามาหรอก”