แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 18

บทที่18 มามี๊เป็นไข้

กลมก็เป็นลูกของเธอ

ปีนั้นพระเจ้าไม่ได้ใจร้ายกับเธอนัก ให้ลูกกับเธอสองคนในครั้งเดียว และยังเป็นแฝดชายหญิง ที่น่าเสียดายคือกานต์สุขภาพดีแต่ว่าลูกสาวของเธอกลมเนื่องจากการที่เธอสำลักควันจึงทำให้หัวใจและม้ามของลูกได้รับบาดเจ็บ เธอต้องอยู่ในตู้อบหลายเดือนหลังจากคลอดออกมา

หมอเคยบอกว่าอาจจะช่วยกลับมาไม่ได้ นรมนวิงวอนอย่างขมขื่น ประกอบกับอำนาจและบารมีของรเมศที่สหรัฐอเมริกา ทำให้กมลรอดมาได้ แต่ว่าไตของกลมอ่อนแรงมาแต่กำเนิด เธอจึงไม่สามารถเติบโตอย่างแข็งแรงอย่างเด็กทั่วไป

สามร้อยหกสิบห้าวันต่อปี กลมใช้เวลาอยู่ที่โรงพยาบาลปีละประมาณสามร้อยวัน ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยสายท่อ หน้าซีดเซียวตลอดทั้งปี เมื่อคิดถึงเรื่องนี้นรมนก็อดไม่ได้ที่จะเกลียดชังบุริศร์

“เด็กโง่ คุณก็รู้ สิ่งที่ผมต้องการไม่ใช่คำขอบคุณของคุณ ถ้าอยากให้ผมช่วยเหลือก็รีบพูดออกมา กานต์เด็กแสบนั่นร้ายนัก ถ้าหากว่าเขาขัดขวางแผนการของคุณล่ะก็ ผมจะส่งคนไปรับตัวเขากลับมา”

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาตั้งแต่ต้น เด็กจะเป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร!

ตอนนี้ร่างกายของกมลอ่อนแอลงทุกปี แต่ก็ยังไม่สามารถหาไตที่เข้ากันได้ เพราะว่ากรุปเลือดของกานต์และกมลนั้นเหมือนกับบุริศร์ เป็นกรุปที่หาได้ยาก และยังเป็นค่าลบอีกด้วย

หมอบอกว่านอกจากปลูกถ่ายไตในสายเลือดเดียวกันแล้ว ก็ไม่มีวิธีอื่นอีก แต่ว่าบุริศร์เป็นคนเลือดเย็นเช่นนั้น เขาจะยินยอมบริจาคไตของตัวเองได้อย่างไร

ขนาดตอนที่เขารู้ว่าเธอกำลังท้องลูกของเขา เขายังสั่งให้จุดไฟเผาฆ่าทั้งแม่ทั้งลูกของตัวเองได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการช่วยเหลือกมลเลย

ความเกลียดชังนี้ทำให้นรมนไม่สามารถอดทนได้

เธอต้องการให้บุริศร์ได้ลิ้มรสชาติของความเจ็บปวดจากการที่โดนคนที่รักทำร้าย ในที่สุดแล้วเธอต้องผ่าอกเขา เพื่อที่จะเอาไตมาช่วยชีวิตลูกสาวของเธอ!

นี่เป็นสิ่งที่เขาเป็นหนี้กมลอยู่ เขาจะต้องชดใช้!

ใจของนรมนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ใบหน้าของเธอเคียดแค้นขึ้นมา

ไม่ง่ายเลยที่เธอจะสงบสติอารมณ์ตัวเองลงได้ เหงื่อเธอเปียกไปทั้งตัว

เมื่อคิดว่าแผลไฟไหม้บนร่างกายของเธอต้องได้รับการจัดการ นรมนก็รีบลุกขึ้น อาบน้ำแต่งตัวและไปยังร้านสักที่รเมศแนะนำ

เมื่ออาจารย์ได้ยินว่ารเมศแนะนำเธอมา เขาก็สุภาพกับเธอมาก

นรมนนอนลงบนเตียง อดทนต่อเข็มที่ทิ่มแทงผิวหนังของเธอ ราวกับกลับไปอยู่ในกองเพลิงเมื่อห้าปีก่อน ทั้งแผดเผาและสิ้นหวัง

ร่างเธอเต็มไปด้วยเหงื่อและเลือด เธอกัดฟันแน่น ไม่พูดอะไรเลย จนกระทั่งเสร็จสิ้น

รอยสักของนรมนกินเวลานานสี่ชั่วโมง ระหว่างที่สักเธอมีเป็นลมไปบ้าง อาจารย์สักรู้สึกเป็นห่วง แต่นรมนก็บอกให้เขาสักต่อไป จนถึงตอนท้าย เธอเป็นลมจนหมดสติไปเลย เมื่อได้พักสักครู่จึงลุกขึ้นได้และขับรถกลับที่พัก

เธอเห็นว่ากานต์และคมทิพย์กำลังจะเลิกเรียนกลับมาแล้ว

นรมนจึงเข้าครัว ทำอาหารง่ายๆเล็กน้อย อยู่ๆเธอก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะ ไม่มีแรง

ในสองสามปีที่ผ่านมาร่างกายของเธอไม่ค่อยจะแข็งแรง เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นหวัด หลังจากไปที่ห้องหายาแก้หวัดทานแล้ว เธอก็ปีนขึ้นเตียงนอนหลับไป

กานต์และคมทิพย์เลิกเรียนกลับมา พวกเขาเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบ้าน แต่มีกับข้าวเตรียมไว้

“มามี๊มามี๊！”

กานต์รีบตามหาตัวแม่อย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาเปิดประตูห้องนอนและเห็นเธอหลับไม่รู้เรื่อง กานต์ก็ตื่นตระหนก

“มามี๊ เป็นยังไงบ้าง ป้าคมทิพย์ มาดูเร็วครับ แม่เป็นไข้!”

กานต์ตัวยังเล็กมาก เขาขยับตัวนรมนไม่ไหว เขาได้แต่ตะโกนขอความช่วยเหลือจากคมทิพย์

คมทิพย์ได้ยินกานต์บอกว่านรมนเป็นไข้ เธอจึงรีบรุดไปดู เธอเห็นทั้งร่างของนรมนบวมแดงอย่างน่ากลัว ตัวก็ร้อนไปหมด

“นี่มันเรื่องอะไรกัน กานต์ โทรเรียก191เร็ว มามี๊เธอเป็นอย่างนี้ไม่ใช่ไข้ขึ้นธรรมดาๆแล้ว”

เมื่อกานต์ได้ยินก็หน้าซีด

เขารีบหยิบมือถือมา มือสั่นเล็กน้อย มือก็กดเบอร์ 191อย่างรวดเร็ว

เมื่อรถพยาบาลมาถึง ใบหน้ากานต์เต็มไปด้วยน้ำตา เขาลุกยืนแทบไม่ไหว

“กานต์ วางใจเถอะ มามี๊ไม่เป็นอะไรหรอก”

คมทิพย์ปลอบใจกานต์ ในขณะที่ตนเองก็ไม่ได้รู้สึกดีเท่าไรนัก

รถพยาบาลส่งนรมนถึงห้องฉุกเฉิน จริงๆแล้วมันเป็นไข้ที่เกิดจากอาการแพ้ยา

“พวกเธอไปทำอะไรมา ผู้ป่วยแพ้ยาจากการสัก ไปสักตามอำเภอใจ อาจจะทำให้ถึงแก่ชีวิตได้ โชคดีที่มาทันเวลา ถ้าช้ากว่านี้คงจะช็อกไปแล้ว”

หมออบรมพวกเขา

คมทิพย์และกานต์นิ่งอึ้งไป

พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆนรมนถึงคิดอยากจะไปสัก แต่ไม่ว่าอย่างไรคมทิพย์ก็ยอมรับผิด

“คุณหมอคะ ฉันผิดไปแล้ว ยังไงรบกวนช่วยดูแลเธอให้หน่อยนะคะ”

“วางใจเถอะ ถ้าดูอาการคืนนี้ไม่เป็นไรอะไรก็ไม่น่าจะเป็นอะไรแล้ว แต่ว่ายังต้องทานยานะ และรอยสักของเธอก็ต้องได้รับการฆ่าเชื้ออย่างถูกวิธีด้วย หนุ่มสาวสมัยนี้ ชอบเล่นพิเรนทร์ซะจริง”

หมอส่ายหัวและเดินออกไป

คมทิพย์หันหลังกลับ เขาเห็นกานต์เลิกเสื้อนรมนขึ้นดู เมื่อเห็นรอยสักบนร่างของเธอเขาก็งงงวย

มามี๊เป็นคนที่ไม่ชอบคนมีรอยสัก นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมเธอถึงทำเรื่องเช่นนี้!

กานต์ไม่เข้าใจ ดวงตาของเขาหรี่เล็กลง

เรื่องนี้เขาต้องตรวจสอบให้แน่ชัดให้ได้!