แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 23

บทที่ 23 ทำไมถึงได้คิดถึงเด็กคนนั้นขึ้นมานะ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป พฤกษ์ก็ส่งข้อมูลที่บุริศร์ต้องการมา

“ประธานบุริศร์ครับ นักออกแบบแคทเธอรีเคยประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเมื่อห้าปีก่อน ในเอกสารบอกว่าหนักมาก ครอบครัวจึงพาเธอไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ เป็นระยะเวลาปีกว่าๆแล้วก็กลับมาครับ”

“ห้าปีก่อน？”

ช่วงเวลานี้ทำให้บุริศร์รู้สึกตงิด

พฤกษ์พยักหน้าและรู้สึกสงสัยเล็กน้อย ที่ช่วงเวลาช่างประจวบเหมาะพอดี

“ช่วงเวลาไหนของห้าปีที่แล้ว？”

“วันที่สิบแปดเดือนมีนาคมรับ”

หลังพฤกษ์บอกช่วงเวลาเสร็จ สีหน้าของบุริศร์ก็เปลี่ยนในชั่วพริบตา

“วันที่สิบแปดมีนา？ไม่ผิดใช่ไหม？”

“ไม่ผิดแน่ครับ”

พฤกษ์รู้สึกแปลกกับท่าทางของบุริศร์ เขาไม่ค่อยได้เห็นท่าทางไม่ลงรอยของบุริศร์บ่อยนัก

อยู่ๆบุริศร์ก็ยิ้มขึ้นมา ยิ้มจนพฤกษ์รู้สึกกลัว แต่เมื่อมองไปที่ใบหน้าของบุริศร์กลับเป็นใบหน้าที่มีความสุขมาก

“ประธานบุริศร์ ท่านยังโอเคอยู่ใช่ไหมครับ？”

“ฉันโอเค โอเคมากด้วย ไม่เคยรู้สึกโอเคแบบนี้มาก่อน！นายไปหาข้อมูลต่อ ไปหามาว่าเหตุการณ์รถคว่ำเมื่อห้าปีก่อนแคทเธอรีไปรักษาตัวที่ประเทศอะไร？คนที่ดูแลเธอมีใครบ้าง และหมอที่ทำการผ่าตัดให้กับแคทเธอรีคือใคร？ฉันต้องการรู้ข้อมูลพวกนี้ทั้งหมด”

คำสั่งของบุริศร์ทำให้พฤกษ์ตะลึงเล็กน้อย แต่เขาก็จำทั้งหมดได้อย่างรวดเร็ว

“ครับ ประธานบุริศร์ ผมจะไปสืบให้เดี๋ยวนี้”

พฤกษ์เดินออกไป

บุริศร์ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่อีกครั้ง แถมยังไปเปลี่ยนชุดไปรเวทแล้วลงจากตึกไป

เขาต้องการไปหานรมน ต่อให้เธอจะไม่ยอมรับเขาก็ยังอยากไปพบเธอ ไม่ใช่เพราะสิ่งอื่นใด แค่เพียงเพราะดวงตาที่คุ้นมากคู่นั้น มันกระตุ้นหัวใจของเขาทำให้รู้สึกสงสัยและคิดถึง

วันที่สิบแปดมีนาคม！

วันที่นรมนโดนไฟคลอกพอดี！

เมื่อรวมเรื่องประจวบเหมาะทั้งหลายนี้เข้าด้วยกัน นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ และใบหน้าแปลกของนรมนนั้นบางทีอาจจะเป็นเบื้องหลังของเรื่องราวพวกนี้ทั้งหมด

ถ้าหากว่าห้าปีก่อน นรมนได้เปลี่ยนเป็นแคทเธอรีคนปัจจุบัน แล้วจะมีอะไรมาทดแทนตำแหน่งของแคทเธอรีได้ล่ะ？

บุริศร์ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้มีความเป็นไปได้

เขารีบลงจากตึก แต่หันไปเจอเขมิกากับกิจจากำลังทานข้าวด้วยกันที่ชั้นหนึ่งพอดี