บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 152

"นายเป็นคนทำทั้งหมดใช่ใหม?" เสียงเย็นยะเยือกดังออกมาจากริมฝีปากบางของฌอน น้ำสียงของเขานั้นมันเยือกเย็นราวกับลมในหุบเขาน้ำแข็งอาร์กติก

ตอนนี้ไฮด์เกลียดทุกอย่างเกี่ยวกับฌอน เขาจึงเหน็บแนมคนข้างหลังฌอนด้วยการยกคางขึ้นแล้วตอบว่า "ใช่ แล้วนายจะทำไม?”

ฌอนหรี่ตาลงด้วยท่าทีสุดอันตราย ขณะที่เขามองไปที่ไฮด์และเดินตรงไปที่เขา ลักษณะที่สวยงามของเขาดูเคร่งขรึม และจากนั้นมุมริมฝีปากของเขาก็โค้งงอ เจนรู้สึกถึงแรงที่อ่อนโยนผลักเธอออกไป เมื่อถึงเวลาที่เธอตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และเงยหน้าขึ้นมอง หัวใจของเธอก็แทบหยุดเต้น!

“ฉันจะทำยังไงกับมันหรอ?” ฌอนเอ่ยมันออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ ร่างสูงของเขาพุ่งเข้าหาไฮด์ ในขณะที่เขาชกกำปั้นของเขาไปทางด้านหลัง “ฉันจะแสดงให้นายเห็นตอนนี้ละ!”

หมัดพุ่งเข้าไปที่ใบหน้าของไฮด์ การแสดงออกของไฮด์ เปลี่ยนไปแทบจะในทันที แต่แทนที่จะหลีกเลี่ยงการโจมตีของฌอน เขาตอบกลับด้วยกำปั้นของตัวเอง ... ตุบ!

หมัดของพวกเขาปะทะกัน ด้วยแรงมหาศาลไฮด์ถูกบังคับให้ถอยหลังไปสองก้าว และเกือบที่จะสูญเสียการทรงตัว แววตาของเขาเปลี่ยนไป ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างระวังฌอน ตอนนี้มือของเขารู้สึกชาอยู่บ้า งและนั่นทำให้ไฮด์หงุดหงิดเล็กน้อย เขาจึงกัดฟันและเยาะเย้ยฌอน

“เอาเลย ต่อยฉันให้เต็มที่เท่าที่น่ายต้องการ ฉันสัมผัสร่างกายเธอแล้ว” ด้วยดวงตาที่สวยงามของเขามองไปที่เจนซึ่งอยู่ใกล้ ๆ มีบางอย่างที่เย็นชาฉายในดวงตาของเขาเพียงเสี้ยววินาที “มันเป็นมากกว่าแค่การจูบ โอ้ไม่นะ เราไปถึงไหนต่อไหนแล้วในห้องเมื่อกี้

“มันจะสำคัญอะไร ถ้านายจะมาต่อยตีฉันสจ๊วต? ฉันสัมผัสร่างกายผู้หญิงของนายแล้ว ดังนั้นฉันคิดว่าฉันควรจะให้นายทุบตีต่อยฉันสักหน่อย”

เมื่อไฮด์พูดเรื่องไร้สาระมากขึ้น เลือดทั้งหมดก็หายไปจากใบหน้าของเจน เธอกัดฟันแน่นมือของเธอกำหมัดแน่นและสั่นอย่างควบคุมไม่ได้!

แม้แต่การหายใจของเธอ ก็ยังไม่เป็นจังหวะในตอนนี้

ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอซีดเผือด และสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด… ไฮด์ โซรอส ทำไมเขาถึงโกหกและยังมาตีกรอบให้เธอ!

ไฮด์มองไปที่ชายตรงข้ามเขา และเห็นว่าการจ้องมองของคนข้างหลังเปลี่ยนไปอย่างเย็นชา ในทางกลับกันเขารู้สึกมีความสุขจากการแก้แค้น… ‘ถ้าฉันไม่ได้เธอ สจ๊วตก็ไม่มีทางได้! ไม่มีทาง!'

ในขณะที่เขาสัมผัสถึงความรู้สึกนั้น เขาก็มองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ ๆ จากปลายหางตาของดวงตาของเขา เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้นหน้าซีดเผือด และเธอจ้องมองมาที่เขาอย่างผิดหวัง ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บแปลบในอก เขาควบคุมหัวใจของเขา และหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

“ทำไม คุณถึงมองฉันแบบนั้น? ฉันกำลังเล่นกับคุณอยู่ไม่เข้าใจหรอ คุณคิดว่าฉันจะจริงจังอะไร?

“คุณคิดว่าฉันซึ่งเป็นทายาทของอาณาจักรโซรอส จะตกหลุมรักรองเท้ามือสองเหมือนคุณหรือเปล่า?

“หึ-หึ คุณราคาถูก แต่ราคาถูกไม่ได้หมายความว่าดี ตอนนี้ฉันคิดถึงเรื่องนี้ทีไร ฉันรู้สึกคลื่นไส้จนแทบจะอ้วก…”

ตุบ!

มีเสียงดังอีกครั้ง ตามมาด้วยเสียงคำรามที่ร้ายกาจของฌอนซึ่งเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า “นายคิดว่านายเป็นใคร ไฮด์ โซรอส?! มองตัวเองในกระจกบ้าง นอกจากนี้ ...

“เจน ดันน์ จะไม่ยอมให้นายมาแตะต้องตัวเธอ! ลืมไปเลย นายจะไม่มีวันไปไกลกว่านี้กับเธอได้อีกต่อไป! ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือหัวใจของเธอ!”

นายหวังสูงเกินไปสจ๊วต นายคิดว่าเธอเป็นนางฟ้าสาวพรหมจรรย์จริง ๆ หรือ?

“นายน่าจะรู้ดีกว่าใคร!

“นายจะพูดจะว่าอะไรได้ ถ้าฉันจะนอนกับผู้หญิงหากินกลางคืนแบบเธอ?”

ไฮด์ยิ่งโกรธ เพราะคู่แข่งในจินตนาการของเขาได้ตีตะปูเข้าที่หัวของเขา เป็นเพราะฌอนพูดถูกต้องที่บอกว่าเพล์บอยโซรอสผู้ยิ่งใหญ่ ไม่เคยไปไกลกว่าการจูบกับผู้หญิงที่เขาตามหามานาน มันเป็นเพราะนั่นคือความจริงที่เขาไม่สามารถปล่อยมันไปได้