บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 244

คืนนี้ช่างเงียบเหงา

ในชั้นหนึ่งของคฤหาสน์ สจ๊วตมีแสงสว่างจ้า เป็นสถานที่ที่บ่งบอกถึงพลังของสจ๊วต

ชายคนนั้นกำลังพิมพ์แป้นพิมพ์อยู่ที่หน้าโต๊ะทำงาน ทุกครั้งที่คลิกฟังดูเหมือนกองทัพที่ทรงพลังกำลังย่ำอยู่กับพื้น มันสะท้อนสถานการณ์ในปัจจุบันได้ดีทีเดียว

ดวงตาสีเข้มของชายคนนั้นเหมือนมีด เฉียบคมและชาญฉลาดเขาเริ่มมอกทุกมุมของหน้าจอคอมพิวเตอร์

เมื่อสามปีก่อนเขาได้ไล่คุณปู่สจ๊วตออกจาก บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ในช่วงสามปีที่ผ่านมาเขายังคงขยายงานต่อไปเรื่อย ๆ แต่ตอนนี้บางคนที่มีเจตนาไม่ดีพยายามที่จะบุกเข้าไป พวกเขาวางสายลับในโดเมนต่าง ๆ ของบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม

เมื่อเขาไปที่เอ๋อไห่ ชายชราก็มีโอกาสที่จะก่อจลาจลโดยผนึกกำลังกับทั้งคนในและคนนอก

เยี่ยมมาก!

สุดยอด!

ตระกูลดันน์ก็อยู่ในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

นิ้วยาวของเขาหยุดกึก ดวงตาของเขาเคร่งขรึม จากสถานการณ์ที่ตึงเครียด มีรอยยิ้มบนใบหน้าของชายคนนั้น อย่างไรก็ตามรอยยิ้มนั้นดูไม่จริงใจ เมื่อเทียบกับความเย็นชาในดวงตาของเขาเอง

“โจเซฟ ดันน์ โจเซฟ ดันน์” ชายคนนั้นพูดสองคำนี้ นิ้วที่แข็งแกร่งของเขาเคาะลงบนพื้นผิวของโต๊ะทำงาน รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากว้างขึ้นเรื่อย ๆ

ทันใดนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์เขาก็ดังขึ้น ในห้องทำงานที่กว้างและว่างเปล่าแห่งนี้

ชายคนนั้นมองไปที่มันและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างเหม่อลอย เขากดรับโดยไม่ได้พูดอะไรเลย

ปลายสายอีกด้านหนึ่งจึงกล่าวด้วยความเคารพว่า “นายท่าน คำสั่งของคุณได้ดำเนินการไปแล้วครับ โจเซฟมีภรรยาน้อยแน่นอน เด็กลูกครึ่งคนนั้นอายุสิบขวบแล้ว”

"โอเค" ฌอนเหล่ตา และมองข้ามประโยคบนหน้าจอ ความป่าเถื่อนในดวงตาของเขาหายไปในพริบตา “ตามหาลูกชายคนเล็กของเขา”

“นายท่าน คุณกำลังคิดจะ…”

“เจสัน ดันน์ กำลังจะตายไม่ใช่หรอ?” การถากถางแผ่ซ่านไปทั่วดวงตาของเขา “โจเซฟ ดันน์ เป็นสุนัขที่ไร้ประโยชน์ เขาคิดว่าตราบใดที่เขามีลูกชายอีกคน การตายของลูกชายคนโตจะไม่ใช่ปัญหาของเขา” คำพูดของผู้ชายเย็นชาลง "เขามันร้าย"

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ดอสลังเล เขารู้ดีแม้ว่าเจ้านายของเขาจะโหดเหี้ยม แต่ทุกสิ่งที่เขาทำก็เพื่อคุณหนูดันน์

อย่างไรก็ตามเขาเพียงแค่เอ่ยคำว่า "ใช่ครับ" อย่างเงียบ ๆ ด้วยความเคารพ

หากไม่ได้พิจารณาข้อเท็จจริงอื่น ๆ ก็จะมีคำถามว่าลูกชายคนเล็กของโจเซฟจะเข้ากันได้กับลูกชายคนโตของเขาหรือไม่

นอกจากนี้ยังไม่มีความเกี่ยวข้องกับวิกฤตของ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ในการทำสิ่งนี้มากนัก อย่างน้อยที่สุดที่เขาทำได้คือสร้างปัญหาให้โจเซฟและทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ

เมื่อดอสคิดถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกเสียใจกับเจ้านายของเขา

เขาใส่ใจเรื่องนี้มาก

…

เมื่อไม่นานมานี้ เมืองเอสตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาตกอยู่ภายใต้อันตราย

ปรากฎว่า ไมเคิล ลูเธอร์ จาก บริษัทลูเธอร์คอร์ป เป็นน้องชายของสจ๊วต อย่างไรก็ตามเขาเป็นเด็กลูกครึ่งที่ดูขี้อาย

คุณปู่สจ๊วตเชิญทุกคนมางานวันเกิดของเขา ในงานเลี้ยงนี้เต็มไปด้วยนักการเมือง นักธุรกิจ และคนชั้นสูง เขาประกาศให้ไมเคิลเป็นหนึ่งในทายาทหนุ่มของสจ๊วต

หากความรู้สึกในการดมกลิ่นดี หรือหากมีความเฉลียวฉลาดเพียงพอ พวกเขาจะรู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นภายในตระกูลสจ๊วต

คุณปู่สจ๊วตกำลังทำให้ฌอนอับอาย!

ในงานปาร์ตี้ใบหน้าของฌอนเปลี่ยนไปอย่างเย็นชา

ในคืนนั้นเองหนังสือพิมพ์และสื่อทุกสำนัก ได้รายงานเกี่ยวกับการเปิดเผยที่น่าตกใจนี้ ข่าวนี้แทบจะขึ้นหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ

ในช่วงบ่ายของวันเดียวกันนั้น ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวนี้ออกไป แต่มีการระบุว่าคุณปู่สจ๊วตตั้งใจจะให้ไมเคิล หลานชายอีกคนของเขา เข้ามาดูแลธุรกิจของครอบครัว

เรื่องนี้ไปพาดหัวข่าวของ ทูเดย์ นิวส์ ‘บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ขนาดใหญ่และมีชื่อเสียงลอกเลียนผลงานของธุรกิจขนาดเล็กที่ก่อตั้งโดยนักศึกษามหาวิทยาลัย บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ศีลธรรมของคุณอยู่ที่ไหน?

พาดหัวข่าวนี้ที่กล่าวอ้างทุกอย่างเกินจริงโดยเจตนา มันก็เพียงพอที่จะสร้างความตื่นตระหนกให้กับทุก ๆ คนที่เห็นมัน

“บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม เป็นบริษัทขนาดใหญ่ แต่ดูแล้วมันใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ในการล่มสลาย บริษัทขนาดใหญ่ที่เคยมีชื่อเสียงมาก ๆ ในขณะนี้นั้น....” เจ้าของสถานประกอบการคนอื่น ๆ ล้อเลียนสจ๊วต ขณะที่พวกเขามีการประชุมกันอย่างลับ ๆ

พวกเขาบอกว่าน่าเสียดายและรู้สึกสงสารบริษัทใหญ่ ๆ อย่างสจ๊วต แต่จริง ๆ แล้วพวกเขาหลาย ๆ คนไม่ได้คิดเช่นนั้น

บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ไม่เพียงแต่แย่ลง ราคาหุ้นที่ลดลงก็ส่งผลกระทบต่อผู้ถือหุ้นด้วยเช่นกัน ผู้ถือหุ้นส่วนใหญ่ร้องขอให้เจ้าของกิจการบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม นั่นก็คือฌอนให้ลาออกจากการบริหาร

ฌอนไม่ได้ให้ความสนใจกับส่วนหลังมากนัก เนื่องจากเขายุ่งอยู่กับการขยายบริษัท ในท้ายที่สุดเขาก็เฉยชา และหุ้นของเขาก็ถูกถอนไปส่วนใหญ่

ในขณะนี้เห็นได้ชัดถึงผู้ชนะและผู้แพ้ เมื่อต้นไม้โค่นลงลิงก็กระจัดกระจาย เจ้าของกิจการคนอื่น ๆ เริ่มโอนเอียงไปทางดันน์

เจ้าของสถานประกอบการเริ่มเลือกข้าง คนที่ดึงดูดสายตามากที่สุด ได้แก่ บริษัทโรเบิร์ตส์อสังหาริมทรัพย์, บริษัทวอร์เรนเอนเตอร์เทนเมนต์ และบริษัทวินสตันเซมิคอนดักเตอร์ พวกเขาไปที่ลูเธอร์คอร์ป และสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อไมเคิล

ทุกคนอยากได้ของที่ดีสำหรับตัวเองระหว่างการสับเปลี่ยนครั้งนี้

ในวันที่สิบ

ฌอนหน้าซีด เอลิออร์โทรหาเขาพรางพูดขึ้น “พรุ่งนี้เราจะเรียกประชุมผู้ถือหุ้นใช่ไหม?”

"ใช่"

“คุณปู่ คุณนี่โหดมาก” เอลิออร์เย้ยหยัน “หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้ คุณปู่สจ๊วตต้องการเพียงให้นายยอมรับความพ่ายแพ้ และเลิกคิดถึงผู้หญิงคนนั้น”

“เป็นไปไม่ได้” ฌอนเอ่ยออกมาในตอนท้ายของการโทร ริมฝีปากและใบหน้าของเขาซีดเซียว แต่เขาก็ยังคงแน่วแน่

มีคำเยาะเย้ยมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “ตอนนี้ ฉันอยากจะถามนายจริง ๆ ว่ามันคุ้มไหม?”

“ก็ฉันฉันมันขาดซี่โครงไม่ได้หนิ” เธอสำคัญเฉกเช่นซี่โครงในร่างกายของเขา