บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 270

"ฌอนทำไมนายถึง ... " เอลิออร์เอ่ยขึ้นในทันที เขาเอื้อมมือไปหาผู้ชายบนเตียง

“อย่าแตะต้องฉัน!” คนบนเตียงพยายามถอยห่างออกไป เรย์เดินเข้ามาหาเขา กลัวว่าบาดแผลจะเปิดออก

“ฌอน อย่าขยับเยอะสิ! ระวังบาดแผลของนายหน่อย”

คราวนี้ชายคนนั้นมีปฏิกิริยาดุเดือดมากขึ้น เขายังโบกมือของเขาที่มีสายน้ำเกลือติดอยู่ให้กับเรย์ที่พยายามจะเข้ามาใกล้เขา

“ฌอน เกิดอะไรขึ้น? ฉันเอง! ฉันไง! เรย์!”

เอลิออร์คว้าเรย์ที่พยายามเข้าใกล้ฌอน "ใจเย็น ๆ มีบางอย่างผิดปกติกับฌอน”

"คุณคือใคร? ออกไป! ออกไป!" เขาพูดเหมือนเด็ก ๆ เขามองไปที่ผู้คนรอบ ๆ เตียงของเขาด้วยความกลัวและสยองขวัญ ทันใดนั้น เมื่อเขามองไปที่ผู้หญิงคนเดียวในห้องเขาก็ชะงัก

ในวินาทีต่อมาเขาไม่สนใจท่อและสายระโยงระเยงทั้งหมดที่อยู่บนตัวของเขา เขาโผเข้ากอดเจนต่อหน้าทุกคน และพูดด้วยน้ำเสียงที่เสียใจอย่างยิ่ง“ พี่สาว ผมกลัว”

เจนตัวแข็งทื่อ เธอรู้สึกตึงเครียดมาก เมื่อก้มศีรษะลงและมองไปที่ชายที่ขอความช่วยเหลือในอ้อมแขนของเธอ

ไม่ใช่เพียงแค่เธอ ทุกคนในห้องก็งุนงงด้วยเช่นกัน พวกเขายืนนิ่งขณะดูฉากแปลก ๆ นี้

“นั่นคือ…ฌอนหรอ?” เรย์ถามคำถามที่ทุกคนสงสัย ด้วยน้ำเสียงที่งุนงง

เอลิออร์พยักหน้า เขาตะโกนขึ้น “เร็วเข้า! แจ้งศาสตราจารย์ลัช”

ศาสตราจารย์ลัชเป็นแพทย์ที่ดูแลเคสของฌอน

“พี่สาว ขอให้พวกเขาออกไปได้ไหม?”

เจนมองไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของฌอน ดวงตาของเขาเหมือนเด็กที่หวาดกลัว เธอสังเกตเห็นว่าปลายเสื้อของเธอถูกเขาจับไว้แน่น ปฏิกิริยาของเธอแสดงออกมาอย่างช้า ๆ ‘นี่หรอ…ผู้ชายคนนั้น”

ศาสตราจารย์ลัชเข้ามาในห้อง เขาสังเกตว่าอาการคนไข้นั้นไม่ปกติ ชายบนเตียงไม่ยอมให้หมอตรวจเขา เขาคอยเอาแต่จับเจนไว้ตลอด มือของเขาจับมุมเสื้อของเจนแน่น

ศาสตราจารย์ลัชรู้สึกทำอะไรไม่ถูก "คุณชายสจ๊วตไม่ให้ความร่วมมือเลย”

ทุกคนมองไปที่เจนหลังจากที่เขาพูดแบบนั้น ใบหน้าของเจนเปลี่ยนไป ไม่มีประโยชน์ที่จะมองมาที่เธอ ถ้าเขาเป็นคนที่ไม่ยอมให้ความร่วมมือใช่ไหม?