บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 35

สรุปบท บทที่ 35 การกลั่นแกล้ง: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย

ตอน บทที่ 35 การกลั่นแกล้ง จาก บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 35 การกลั่นแกล้ง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายRomance บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย ที่เขียนโดย ฉี แม่น้ำสายเก่า เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ฝันร้ายไม่รู้จบ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เธอยืนอยู่บนขอบหน้าผาและจู่ ๆ เธอก็ดิ่งลงเหว! ... เจนสะดุ้งตื่น

ไม่ใช่เพราะเธอตกหน้าผา แต่เป็นเพราะประตูด้านหลังเธอเปิดออกจากข้างใน

"อะไรกันเนี่ย? ทำไมเธอถึงนอนที่ประตู และไม่นอนบนเตียงของเธอ "

ซูซี่ไม่สนใจเจนทุกครั้งที่พบกัน หลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นทำตัวเย็นชาและห่างเหิน แม้ว่าเธอจะดูถูกเจน แต่เธอก็ไม่ได้คุยกับเจนเช่นกัน ราวกับว่าแค่คุยกับเจนตัวเธอก็จะถูกลดระดับลง

อย่างไรก็ตามเมื่อเช้านี้ที่หอพักทั้งสองคนเจอกัน ซูซี่ได้คุยกับเจนจริง ๆ โดยทำเหมือนเป็นการแสดงออกถึงความเมตตา

แต่…เธอไม่ได้พูดอะไรที่ดีเป็นพิเศษ มันอาจจะดีกว่าถ้าเธอไม่พูดอะไรเลย

“ประตูถูกล็อคจากด้านในเมื่อคืนนี้”

เจนพูดอย่างอ่อนโยน มีบางสิ่งที่ดีที่สุดที่ยังไม่ได้พูด

เธอไม่ได้หวังคำขอโทษ เธอแค่อยากให้ซูซี่หยุดแค่นั้น

ซูซี่พูดอย่างเมินเฉย เสียงของเธอไปถึงหูของเจน“ โอ้ ~ มันถูกล็อคจากข้างในใช่ไหม? บางทีฉันอาจจะชนมันโดยบังเอิญ ตอนที่ฉันปิดประตูเมื่อคืนนี้”

บังเอิญชนเข้าหรือเปล่า? ... คงไม่มีใครเชื่อเช่นนั้น

เจนส่ายหัว เธอไม่อยากทะเลาะกับซูซี่เพราะหัวของเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ และรู้สึกเหมือนโลกหมุนรอบตัวเธอ

“ฉันหมายความว่ามันไม่ใช่ความผิดของฉันจริง ๆ ถ้าฉันเผลอชนประตูเข้า และดันล็อคประตูจากข้างใน ทำไมเธอไม่ลองโทรหาฉัน? หรือปากของเธอมีไว้เพื่อการจูบอย่างเดียว?”

เสียงพูดเจื้อยแจ้วของซูซี่ดังอยู่ที่หู และความเจ็บปวดในหัวของเธอทำให้เจนขมวดคิ้ว ในที่สุดเธอก็เงยหน้าขึ้น “ ซูซี่ฉันเหนื่อยมาก”

ความเหนื่อยล้าของเธอเผยให้เห็นอยู่บนใบหน้าของเธอ

ซูซี่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินเธอเลย ทันใดนั้นเธอก็มองไปที่เจนแล้วยิ้มอย่างเยาะเย้ย

“ โอ้…ฉันรู้ว่าปากของคุณถูกสร้างมาเพื่อสิ่งที่น่ารังเกียจและไร้ยางอาย!”

"ฉันเหนื่อยมาก." เจนยืนพิงกรอบประตูด้วยความเหนื่อยล้า

ใบหน้าของเธอซีดเผือดโดยไม่มีสีแม้แต่สีเดียว

ซูซี่ปฏิเสธที่จะให้เธอเข้าไปในบ้าน“ เดี๋ยวก่อน!” เธอจับเจนที่พยายามจะเข้าไปข้างใน และมีประกายเย็นชาอยู่ในดวงตาของเธอ

“ฉันจะเตือนเธอนะ เจน ดันน์ อย่ามาเกาะแกะ ไฮด์ โซรอส อีก!”

ซูซี่ไม่เคยยอมรับว่าเธอรู้สึกอิจฉาที่เจนและไฮด๋ ได้ใกล้ชิดกันมากแค่ไหน เธอเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอส และเธอทำงานที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ เพราะเธอต้องการหารายได้ค่าครองชีพและค่าเล่าเรียนเท่านั้น เธอไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่นี่!

เจนจับประตูไว้…เธอเหนื่อยมาก และตอนนี้เธอไม่อยากทะเลาะกับซูซี่เลยจริง ๆ เธอแค่อยากจะขึ้นเตียงนั้นให้เร็วที่สุด

“ซูซี่ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย”

ซูซี่กระพริบตา หลังจากนั้นด้วยเหตุผลบางอย่างเธอก็เริ่มร้อนรนราวกับว่าเธอถูกดูถูกอย่างรุนแรง

“ เธอจะมากเกินไปแล้วนะ เจน ดันน์! สิ่งที่เธอเคยทำคือการกระทำที่น่าสมเพช ฉันเพิ่งพูดคุยกับเธอไม่กี่คำ และตอนนี้เธอกำลังบอกว่าเธอไม่สบาย? เธอไม่สบายเป็นอย่างไรบ้าง?”

เจนลูบคิ้วของเธอ เธอไม่ต้องการโต้เถียงกับซูซี่แบบไม่มีวันจบสิ้นอีกต่อไป

“เมื่อคืนฉันเปียกฝน และคุณล็อคประตูจากด้านในใช่ไหม?”

เจนคิดว่ามันเป็นเพียงการอธิบายข้อเท็จจริง แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าข้อเท็จจริงของเธอจะทำให้ซูซี่โมโห บางทีซูซี่อาจจะเกลียดเธอเข้ากระดูกดำ ดังนั้นทุกสิ่งที่เจนพูดจึงขวางหูขวางตาในมุมของซูซี่

"เธอหมายความว่าอะไร?!" ใบหน้าสวยของซูซี่เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที “ ฉันไม่ใช่คนที่ทำให้ฝนตก นอกจากนี้ฉันเพิ่งจะบอกเธอเอง? ฉันแตะล็อคโดยบังเอิญ เธอกำลังทำให้ดูเหมือนว่าฉันปล่อยเธอไว้ข้างนอกโดยไม่ตั้งใจ”

หัวของเจนหนัก และเท้าของเธอก็เบา การพูดจาโผงผางของซูซี่ทำให้หัวของเธอปวดมากขึ้นเท่านั้น เธออยากจะตะโกนใส่ซูซี่เพื่อระบายความโกรธ และความหงุดหงิดของเธออย่างหงุดหงิด

เจนไม่มีอะไรดีด้วยซ้ำ ไฮด์ โซรอส มองเห็นอะไรในตัวเธอหรอ?

เธอไม่ได้มีรูปลักษณ์ร่างกายหรือการศึกษาที่ดี เจนจะหลอกล่อผู้ชายคนหนึ่งที่โดดเด่นมาก ๆ อย่าง ไฮด์ ให้หลงใหลได้อย่างไร? เว้นแต่…

“นังคุณหนูตัวน้อย!” ความเป็นไปได้เดียวก็คือเจนล่อลวง ไฮด์ ด้วยร่างกายของเธอ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งซูซี่ก็ได้ข้อสรุปดังกล่าว

เจนก้มหัวลงซ่อนอารมณ์ในดวงตาของเธอ

เธอเองก็รู้สึกโกรธด้วย

อย่างไรก็ตามเธอใช้เวลาสามปีในการเรียนรู้ความอดทนและความสงบ

เธอเงยหน้าขึ้นอย่างช้า ๆ และมองไปที่ซูซี่ “ ถ้าเธอชอบคุณชายโซรอส เธอไม่ควรมาหาฉัน ถ้าสิ่งที่เธอทำได้ คือการกลั่นแกล้งฉันก็ไม่มีทางที่คุณชายโซรอสจะเห็นค่าอะไรในตัวเธอหรอก”

ใช่เธอใช้เวลาสามปีในการเรียนรู้ความอดทนและความสงบ แต่เธอไม่สามารถเปลี่ยนความภาคภูมิใจความมั่นใจในตัวเองที่เกิดมาพร้อมเธอที่ฝังลึกเข้าไปในกระดูกของเธอได้หรอก

เธอจะไม่ตะโกนใส่ซูซี่เพียงเพราะโหรธ แถมเธอยังรู้วิธีการที่จะจัดการกับซูซี่อีกด้วย

เธอยังรู้ว่าควรพูดอะไรเพื่อยุติการกลั่นแกล้งด้านเดียวในทันที

การแสดงออกของซูซี่เปลี่ยนไปในทันที หน้าตาของเธอบิดเบี้ยวจนไม่เห็นถึงความบริสุทธิ์ที่เธอพยายามแสดงออกในตอนแรก ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อและทิฐิ เมื่อเธอมองไปที่เจน – ผู้หญิงที่เธอมองว่าต่ำต้อยน่าสงสารและน่ารังเกียจเสมอ

“ไฮด์ โซรอส จะไม่มีวันชอบผู้หญิงสกปรกและน่ารังเกียจอย่างเธอ! ไม่มีใครจะชอบใครสักคนที่ไร้ยางอายอย่างเธอหรอก!” ซูซี่จ้องไปที่เจนสีหน้าของเธอบิดเบี้ยว เธอตะโกนราวกับว่าคำพูดเหล่านั้นสามารถช่วยกอบกู้ความภาคภูมิใจที่เธอเสียไปต่อหน้าเจนเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนได้

หัวของเจนรู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิด มีประกายไฟบินไปทุกที่ ทั้งตัวของเธอเย็นจนตัวสั่นและเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นซูซี่ก็ดูเหมือนทับซ้อนกันนับไม่ถ้วน

ภาพลวงตาการเปลี่ยนรูปร่างขนาดและระยะทาง ถึงอย่างนั้นเธอก็กำหมัดแน่นอย่างเงียบ ๆ เล็บของเธอขุดเข้าไปในฝ่ามือของเธอ ความเจ็บปวดช่วยให้จิตใจของเธอปลอดโปร่งเป็นวินาทีเพราะเธอมีบางอย่างที่ต้องบอกซูซี่ด้วย

ซูซี่ถ้าเธอชอบใครสักคนเธอไม่ควรปฏิบัติต่อเขาด้วยความจริงใจว่าเขาเป็นคนเดียวที่อยู่ในสายตาของเธอใช่หรือไม่“

แต่ดูเหมือนเธอจะสนใจฉันมากกว่าคุณชายโซรอสสะอีก ฉันไม่เข้าใจ ความรักของเธอที่มีต่อเขาเป็นเพียงการบริการหรอ? เธอชอบเขามากขนาดไหนกันหรอ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย