ไหล่ของเจนสั่น…
“เธอคิดว่าฉันมีใครอยู่ในรายชื่อเพื่อนของฉันบ้าง? เธอรู้จักพวกเขาทั้งหมดหรอ เจน”
หัวใจเธออึดอัดอยู่ในอก!
“อืมมม…” อโลร่าพยายามปิดปาก ดวงตาของเธอเบิกกว้าง…ไม่ ไม่! เจนไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่ม!
อโลร่ามองดูขณะที่หญิงสาวที่คุกเข่ายกมือขึ้นช้าๆแล้วหยิบขวดวิสกี้จากอลันช้าๆ เธอได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ฉันจะดื่ม”
“อืม!” ไม่ ไม่! ดวงตาของอโลร่าเบิกกว้างและเธอพยายามอย่างยิ่งที่จะขยับเข้าหาเจน แต่คนที่รั้งเธอไว้กลับแข็งแรงเกินไป เบรนแดนมองเธอและเย้ยหยัน
“ขอโทษนะอโลร่า แต่วันนี้เป็นเรื่องระหว่างเธอกับเรา คุณอยู่ให้พ้นจากสิ่งนี้เถอะ”
“อืมมม!” ไม่นั่นไม่ใช่! เธอจะตาย! พวกเขาต้องการฆ่า เจน ดันน์จริง ๆ งั้นหรือ?!
โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นในกระเป๋าของเธอ และชั่ววินาทีหนึ่งอโลร่าก็ตะลึง วินาทีต่อมาสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป!
เธอไม่รู้ว่าเธอพบจุดแข็งที่ใด แต่เธอหันกลับมาและกระแทกเข้ากับคนที่รั้งเธอไว้ ในขณะที่เขาสะดุด อโลร่าก็หยิบขึ้นมาด้วยความเร็วที่เร็วยิิ่งกว่าที่เธอเคยรู้มาก่อน “บอส! ช่วยด้วย! เราอยู่ชั้นหก…”
มือปรากฏขึ้นจากแนวทแยงมุมต่อหน้าเธอ กระแทกโทรศัพท์ออกจากมือของอโรล่า เบรนแดนหัวเราะอย่างเย็นชา “ดี ดี ดี อโลร่า! ทำได้ดี! นั่นใคร? เจ้านายเฮงซวยผู้ลึกลับของเธองั้นเหรอ หืมม?
“เอาล่ะ เด็ก ๆ วันนี้เราจะรอที่นี่และพบกับหัวหน้าคนนั้นของเธอ มาดูกันว่าเขาทำอะไรกับเราได้บ้าง!”
โทรศัพท์ของอโลร่ายังอยู่ระหว่างการโทร ผู้ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งดูเป็นค่อนข้างสงบ
จนกระทั่ง…
“อลัน ทำให้เธอดื่ม! มาดูกันว่าคุณดันน์จากเดอะบันส์คนดังจะลดความหยิ่งผยองของเธอลงได้อย่างไรในที่สุด!”
ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์จู่ๆมือของชายคนนั้นก็กำโทรศัพท์แน่น!
“อูโน่ พาชายคนนั้นไปที่ชั้นหก”
เขารีบวิ่งไปที่ลิฟต์ทันที อูโน่สะดุ้ง ร้องเรียกคนอื่น ๆ ในขณะที่เขาสบตากับชายตรงหน้า “เกิดอะไรขึ้นครับ บอส?”
ริมฝีปากบางของชายคนนั้นถูกเม้มเข้าไปในลิฟต์ เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตาที่เหมือนเหยี่ยวของเขาเผยให้เห็นว่าเจ้าของพวกมันรู้สึกอย่างไรในตอนนี้
ติ่ง!
ฌอน สจ๊วตวิ่งออกจากลิฟต์และเปิดประตูทุกบานตามโถงทางเดินเพื่อมองหาใครบางคน
อูโน่เข้าใจในไม่ช้า…เห็นได้ชัดว่าบอสกำลังกังวลและกำลังมองหาใครบางคน
ภายในห้อง
บรรยากาศตึงเครียดในตอนนี้ อลันเล่นโทรศัพท์ในมือพลางแอบมองเจนขณะที่เขามองเธอไปด้านข้าง “ดื่มเถอะคุณดันน์ เธอกำลังรออะไรอยู่? ฉันจะโพสต์มันตอนนี้
“ฉันแน่ใจว่าเมื่อทุกคนได้ยินว่าเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุกแล้ว พวกเขาจะแสดงให้เธอเห็นว่าพวกเขาคิดถึงเธอมากแค่ไหน”
"เดี๋ยว" ใบหน้าของเจนซีดลงและเธอร้องเรียกอลัน ดวงตาของเธอจับจ้องที่เขาอย่างสม่ำเสมอ “ฉันจะดื่ม”
เธอรู้ว่าเธอไม่มีภาระผูกพันอะไรที่จะต้องปกป้องเกียรติของดันน์ แต่…เจนรู้ว่าเธออ่อนแอ ดันน์ได้ทิ้งให้เธอไปอยู่กับหมาป่ามานานแล้ว แต่เธอก็ยังไม่อยากทำให้พวกเขาอับอาย
“อืมมม!” ไม่! ตอนนี้อโลร่ากำลังตื่นตระหนก
เจนไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่ม! เธอจะเสี่ยงชีวิตถ้าได้ลองดื่ม!
ถ้าใครอื่นดื่มเขาก็จะเมาแน่นอน ถ้าเจนทำเธอจะเดินไปสุดขอบระหว่างความเป็นและความตาย!
เจนมองไปที่อโลร่าและยิ้มให้เธอ รอยยิ้มของเธอทำให้อโลร่าโดนสะกด…แม้แต่ผู้หญิงโง่ ๆ คนนั้นก็ยังดูสวยมากเมื่อเธอยิ้ม
อย่างไรก็ตามเจนกำลังมองไปที่อโลร่าเพื่อที่เธอจะได้จำคน ๆ นี้ไว้ในหัวใจของเธอ
“เอาล่ะ เอาล่ะ นี่ไม่เหมือนกับการอำลาครั้งสุดท้าย มันเป็นแค่เหล้าวิสกี้ เธอมันพิเศษมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เบรนแดนพูดประชดประชัน
อโลร่าจ้องไปที่เขา
เจนยิ้มอย่างใจเย็นและวางขวดไว้ที่ปากของเธอ เมื่อเธอหันหน้ากลับไปเธอบอกกับลูก้าในใจว่า "ถ้าฉันไม่ตายที่นี่ฉันจะจ่ายหนี้ให้คุณต่อไป ถ้าฉันตาย ฉันจะเจอคุณในนรก ดังนั้นโปรดอย่าเรียกฉันว่าคนไร้ประโยชน์
‘ฉัน…จะพยายามให้ดีที่สุด’
เธอจิบวิสกี้หนึ่งครั้งรสชาติของแอลกอฮอล์ที่กระจายเข้ามาทางปากของเธอ ... นานแค่ไหนแล้วที่เธอดื่มแอลกอฮอล์ครั้งสุดท้าย? เธอสำลัก และพ่นออกมาเกือบอึกใหญ่หลังจากที่เพิ่งดื่มไป
“เฮ้ คุณดันน์ นั่นเป็นวิสกี้ราคาแพงนะรู้มั้ย ~ อย่าให้เสียเปล่าเลย ~”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...