บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 90
สรุปบท บทที่ 90 ช่วยด้วย เจ้านาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
สรุปเนื้อหา บทที่ 90 ช่วยด้วย เจ้านาย – บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย โดย ฉี แม่น้ำสายเก่า
บท บทที่ 90 ช่วยด้วย เจ้านาย ของ บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย ในหมวดนิยายRomance เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ฉี แม่น้ำสายเก่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ไหล่ของเจนสั่น…
“เธอคิดว่าฉันมีใครอยู่ในรายชื่อเพื่อนของฉันบ้าง? เธอรู้จักพวกเขาทั้งหมดหรอ เจน”
หัวใจเธออึดอัดอยู่ในอก!
“อืมมม…” อโลร่าพยายามปิดปาก ดวงตาของเธอเบิกกว้าง…ไม่ ไม่! เจนไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่ม!
อโลร่ามองดูขณะที่หญิงสาวที่คุกเข่ายกมือขึ้นช้าๆแล้วหยิบขวดวิสกี้จากอลันช้าๆ เธอได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ฉันจะดื่ม”
“อืม!” ไม่ ไม่! ดวงตาของอโลร่าเบิกกว้างและเธอพยายามอย่างยิ่งที่จะขยับเข้าหาเจน แต่คนที่รั้งเธอไว้กลับแข็งแรงเกินไป เบรนแดนมองเธอและเย้ยหยัน
“ขอโทษนะอโลร่า แต่วันนี้เป็นเรื่องระหว่างเธอกับเรา คุณอยู่ให้พ้นจากสิ่งนี้เถอะ”
“อืมมม!” ไม่นั่นไม่ใช่! เธอจะตาย! พวกเขาต้องการฆ่า เจน ดันน์จริง ๆ งั้นหรือ?!
โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นในกระเป๋าของเธอ และชั่ววินาทีหนึ่งอโลร่าก็ตะลึง วินาทีต่อมาสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป!
เธอไม่รู้ว่าเธอพบจุดแข็งที่ใด แต่เธอหันกลับมาและกระแทกเข้ากับคนที่รั้งเธอไว้ ในขณะที่เขาสะดุด อโลร่าก็หยิบขึ้นมาด้วยความเร็วที่เร็วยิิ่งกว่าที่เธอเคยรู้มาก่อน “บอส! ช่วยด้วย! เราอยู่ชั้นหก…”
มือปรากฏขึ้นจากแนวทแยงมุมต่อหน้าเธอ กระแทกโทรศัพท์ออกจากมือของอโรล่า เบรนแดนหัวเราะอย่างเย็นชา “ดี ดี ดี อโลร่า! ทำได้ดี! นั่นใคร? เจ้านายเฮงซวยผู้ลึกลับของเธองั้นเหรอ หืมม?
“เอาล่ะ เด็ก ๆ วันนี้เราจะรอที่นี่และพบกับหัวหน้าคนนั้นของเธอ มาดูกันว่าเขาทำอะไรกับเราได้บ้าง!”
โทรศัพท์ของอโลร่ายังอยู่ระหว่างการโทร ผู้ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งดูเป็นค่อนข้างสงบ
จนกระทั่ง…
“อลัน ทำให้เธอดื่ม! มาดูกันว่าคุณดันน์จากเดอะบันส์คนดังจะลดความหยิ่งผยองของเธอลงได้อย่างไรในที่สุด!”
ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์จู่ๆมือของชายคนนั้นก็กำโทรศัพท์แน่น!
“อูโน่ พาชายคนนั้นไปที่ชั้นหก”
เขารีบวิ่งไปที่ลิฟต์ทันที อูโน่สะดุ้ง ร้องเรียกคนอื่น ๆ ในขณะที่เขาสบตากับชายตรงหน้า “เกิดอะไรขึ้นครับ บอส?”
ริมฝีปากบางของชายคนนั้นถูกเม้มเข้าไปในลิฟต์ เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตาที่เหมือนเหยี่ยวของเขาเผยให้เห็นว่าเจ้าของพวกมันรู้สึกอย่างไรในตอนนี้
ติ่ง!
ฌอน สจ๊วตวิ่งออกจากลิฟต์และเปิดประตูทุกบานตามโถงทางเดินเพื่อมองหาใครบางคน
อูโน่เข้าใจในไม่ช้า…เห็นได้ชัดว่าบอสกำลังกังวลและกำลังมองหาใครบางคน
ภายในห้อง
บรรยากาศตึงเครียดในตอนนี้ อลันเล่นโทรศัพท์ในมือพลางแอบมองเจนขณะที่เขามองเธอไปด้านข้าง “ดื่มเถอะคุณดันน์ เธอกำลังรออะไรอยู่? ฉันจะโพสต์มันตอนนี้
“ฉันแน่ใจว่าเมื่อทุกคนได้ยินว่าเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุกแล้ว พวกเขาจะแสดงให้เธอเห็นว่าพวกเขาคิดถึงเธอมากแค่ไหน”
"เดี๋ยว" ใบหน้าของเจนซีดลงและเธอร้องเรียกอลัน ดวงตาของเธอจับจ้องที่เขาอย่างสม่ำเสมอ “ฉันจะดื่ม”
เธอรู้ว่าเธอไม่มีภาระผูกพันอะไรที่จะต้องปกป้องเกียรติของดันน์ แต่…เจนรู้ว่าเธออ่อนแอ ดันน์ได้ทิ้งให้เธอไปอยู่กับหมาป่ามานานแล้ว แต่เธอก็ยังไม่อยากทำให้พวกเขาอับอาย
“อืมมม!” ไม่! ตอนนี้อโลร่ากำลังตื่นตระหนก
เจนไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่ม! เธอจะเสี่ยงชีวิตถ้าได้ลองดื่ม!
ถ้าใครอื่นดื่มเขาก็จะเมาแน่นอน ถ้าเจนทำเธอจะเดินไปสุดขอบระหว่างความเป็นและความตาย!
เจนมองไปที่อโลร่าและยิ้มให้เธอ รอยยิ้มของเธอทำให้อโลร่าโดนสะกด…แม้แต่ผู้หญิงโง่ ๆ คนนั้นก็ยังดูสวยมากเมื่อเธอยิ้ม
อย่างไรก็ตามเจนกำลังมองไปที่อโลร่าเพื่อที่เธอจะได้จำคน ๆ นี้ไว้ในหัวใจของเธอ
“เอาล่ะ เอาล่ะ นี่ไม่เหมือนกับการอำลาครั้งสุดท้าย มันเป็นแค่เหล้าวิสกี้ เธอมันพิเศษมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เบรนแดนพูดประชดประชัน
อโลร่าจ้องไปที่เขา
เจนยิ้มอย่างใจเย็นและวางขวดไว้ที่ปากของเธอ เมื่อเธอหันหน้ากลับไปเธอบอกกับลูก้าในใจว่า "ถ้าฉันไม่ตายที่นี่ฉันจะจ่ายหนี้ให้คุณต่อไป ถ้าฉันตาย ฉันจะเจอคุณในนรก ดังนั้นโปรดอย่าเรียกฉันว่าคนไร้ประโยชน์
‘ฉัน…จะพยายามให้ดีที่สุด’
เธอจิบวิสกี้หนึ่งครั้งรสชาติของแอลกอฮอล์ที่กระจายเข้ามาทางปากของเธอ ... นานแค่ไหนแล้วที่เธอดื่มแอลกอฮอล์ครั้งสุดท้าย? เธอสำลัก และพ่นออกมาเกือบอึกใหญ่หลังจากที่เพิ่งดื่มไป
“เฮ้ คุณดันน์ นั่นเป็นวิสกี้ราคาแพงนะรู้มั้ย ~ อย่าให้เสียเปล่าเลย ~”
เจตนาฆ่าแวบผ่านดวงตาที่เย็นชาของเขา และเขาก็ตะโกน “อูโน่ ดูพวกเขาด้วย” ด้วยเหตุนี้ เขาจึงก้มตัวและอุ้มเจนขึ้น ก้าวออกไปจากห้อง “มากับฉันอโลร่า”
อโลร่ารีบเชื่อฟัง
เจนก้มหน้าลงต่ำและปล่อยให้ฌอนอุ้มเธอ แต่หัวใจของเธอกลับเย็นชาไปหมด…เธอไม่ได้พูดอะไรเพราะเธอรู้สึกขอบคุณฌอนที่ช่วยเธอ
ไม่มีใครพูดอะไรเลยตลอดทาง
ฌอนพาเธอไปด้วยขณะที่เขาเข้าไปในรถที่รออยู่ชั้นล่าง “อโลร่าขับรถ”
เขายังคงอุ้มเจน เขานั่งที่เบาะหลังของรถ
ทันใดนั้นเช็คก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา "คุณ สจ๊วตนี่ห้าแสนสุดท้าย ตอนนี้ฉันอิสระแล้ว”
สายตาที่มืดมนของชายคนนั้นจ้องไปที่เช็ค เขาเป็นคนฉลาด และเจนไม่ได้พูดอะไรมาก แต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะคาดเดาได้ถึงเรื่องราวทั้งหมด เขาเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหันและเพ่งความสนใจไปที่ด้านหลังศีรษะของอโลร่าเธอนั่งอยู่ที่เบาะคนขับ
เหงื่อที่เย็นไหลออกมาบนหน้าผากของอโลร่า เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจดังเกินไป
ฌอนไม่ได้ถาม เธอจึงไม่ได้อธิบายอะไร
ฌอนดึงสายตากลับมาและหันศีรษะเล็กน้อย มองไปที่ผู้หญิงในอ้อมแขน ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะ “ฉันพูดอะไรกันแน่? ฉันบอกเธอ ว่าเธอมีเวลาหนึ่งเดือนในการหาเงินห้าล้านใส่การ์ดใบนั้น”
ชายคนนั้นยกข้อมือขึ้นและมองไปที่นาฬิกาของเขา “นี้เวลา 22.48 น. เธอยังมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงสิบสองนาทีในการใส่เงินห้าล้านลงในการ์ดนั้น จำไว้ ฉันไม่ได้ต้องการเงินแค่ห้าล้าน ฉันบอกว่าคุณต้องฝากเงินห้าล้าน "ลงในการ์ด" "
เขาเน้นสามคำสุดท้าย
ทันใดนั้น เจนก็เข้าใจ!
“คุณทำไม่ได้!”
“ไม่ ฉันทำได้” ริมฝีปากของชายคนนั้นงอขึ้นฟ้า
รูม่านตาของเจนขยายใหญ่ขึ้นและเธอก็ตะโกนว่า “คุณมันโคตรน่าเกลียด!” เขาหลอกเธอ! เขาเป็นคนไม่มีเหตุผล! เขากำลังเล่นเกมคำศัพท์!
ทำไมเขาเป็นคนที่น่ารังเกียจขนาดนี้ได้ยังไง!
"ให้ฉันออกไป!" เธอร้องไห้ออกมาอย่างลนลาน “อโลร่า อโลร่า ไปที่ธนาคาร! พาฉันไปที่ธนาคาร!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...