บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 120

เมเรดิธมองไปที่ใครบางคนที่เพิ่งปรากฏตัวด้วยความประหลาดใจ เมเรดิธเริ่มคิดอุบายในใจ แต่เมื่อเธอตระหนักอย่างถี่ถ้วนเป็นไปได้ว่าคนนั้นได้ยินสิ่งที่เธอพูดกับมาเดลีนไปหมดแล้วก็ได้

“เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด เธอไม่ใช่ลูกสาวที่พ่อกับแม่ให้กำเนิด! แต่มันเป็นมาเดลีนมาเสมอ!” บริทนีย์ มอนต์โกเมอรี ตะโกนใส่เมเรดิธด้วยความโกรธว่า “ฉันปฏิบัติกับเธอเช่นน้องสาว แต่เธอกลับโลภที่จะขึ้นมาแทนที่ตำแหน่งของฉันตลอดเวลา!”

เมเรดิธได้ยินเช่นนั้น เธอรู้ว่ามันจะมีปัญหาตามมาแน่ แต่อย่างนั้น เธอยังคงแสดงบทบาทจอมปลอมได้ดีขณะที่แสร้งทำสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าวอย่างรวดเร็ว “ไม่บริทนีย์ อย่าเข้าใจผิด ฉันเป็นลูกสาวของแม่กับพ่อจริงๆ…”

“เมเรดิธเลิกโกหกได้แล้ว ฉันบันทึกทุกอย่างที่เธอพูดเมื่อกี้ทั้งหมด! ฉันจะกลับไปบอกพวกเขาทันทีจะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเธอเป็นใคร!” บริทนีย์ยกมือถือในมือของเธอขึ้นมาขณะที่เธอมองดูมาเดลีนซึ่งนอนอยู่บนพื้นอย่างไม่ขยับเขยื้อน

“แล้วต่อให้ฉันจะต้องเป็นพี่น้องกับลูกเป็ดขี้เหร่ตัวนี้ มันอาจจะดีกว่าปล่อยให้ผู้หญิงจอมปลอมอย่างเธอเดินวางแผนโสโครกนี้ต่อไปในอนาคต!” บริทนีย์หันหลังจากไปขณะที่เธอพูด

เมเรดิธไล่ตามเธอไปอย่างแสร้งทำเป็นวิตกกังวล “บริทย์ อย่านะ!”

“ฮึ! อย่าคิดว่าเธอจะมีโอกาสได้รับในสิ่งที่ฉันไม่ได้รับเช่นกัน!” บริทนีย์ กล่าวขณะที่เธอยิ้มหยิ่งผยองไปทางเมเรดิธ ในขณะนั้นเองที่เธอได้เห็นการกระทำด้านมืดของเมเรดิธเป็นครั้งแรกในชีวิต!

ช้าไปแล้วบริทนีย์ถึงกับผงะ เธอไม่มีเวลาหลีกเลี่ยงหรือป้องกันตัวเองจากมีดที่เมเรดิธดึงออกมาในทันที มันถูกแทงเข้าไปในหัวใจของบริทนีย์

บริทนีย์หยุดหายใจขณะที่ตาเธอเบิกกว้าง “เมเรดิธ นี่เธอ…”

“ทีนี้ฉันจะได้ตำแหน่งที่นั่งในฐานะลูกสาวอันเลอค่าของครอบครัวมอนต์โกเมอรี ใครก็ตามที่กล้าท้าทายฉันมันจะต้องตาย!” เมเรดิธยังคงยิ้มอย่างร้ายกาจขณะที่เธอดึงมีดผลไม้ออกมาแทงซ้ำเข้าไปที่หัวใจของบริทนีย์อีกสองสามครั้ง