บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 189

เธอพยายามดึงมือกลับ แต่เจเรมี่ไม่ได้แสดงอาการที่จะปล่อย

“ได้โปรดปล่อยฉันไป คุณวิทแมน”

“ผมจะไม่ปล่อยคุณไปอีกแล้ว”

อะไรกัน?

มาเดลีนตกใจกับคำสารภาพผิดที่ไม่คาดคิดของเจเรมี่

เธอหันไปจ้องเขาด้วยความสับสน ไม่คาดคิดว่าเจเรมี่จะดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขา

ขณะที่เธออยู่บนรองเท้าส้นสูง มาเดลีนเสียหลักในขณะที่ถูกกระชากอย่างกะทันหันและล้มลงบนตัวเจเรมี่

เป็นเสี้ยววินาที เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างคุ้นเคยที่สัมผัสได้ถึงแม้จะรู้สึกถึงระยะเวลาที่เเตกต่างของมันก็ตาม

เขาอาจไม่เคยรักเธอ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา

เธอรวบรวมอารมณ์ของตัวเองอย่างรวดเร็ว และพยายามดันตัวเองขึ้นเป็นเหตุให้เจเรมี่โอบแขนรอบเอวของเธอ

“คุณกำลังทำอะไร คุณวิทแมน?”

ในขณะที่เธอรู้สึกถึงความอึดอัดนี้ มาเดลีนพยายามดิ้นรนให้พ้นจากการรัดแน่นนี้ของเขา ความพยายามของเธอไร้ผลเนื่องจากเป็นความแตกต่างระหว่างพละกำลังของพวกเขาทั้งสอง

ทันใดนั้น แขนที่สัมผัสรอบเอวของเธอกระชับขึ้น รัดให้มาเดลีนกับเจเรมี่ใกล้กันมากขึ้นก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น

รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาที่มึนเมาของเขาถูกขยายต่อหน้าต่อตาเธอ เมื่อลมหายใจและจมูกที่สัมผัสกัน มาเดลีนตกตะลึงกับระยะห่างที่ขาดหายไประหว่างพวกเขา

เธอไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ใกล้ชิดกับเจเรมี่อีกครั้ง

กระนั้น เจเรมี่ดูเหมือนเมาอย่างแท้จริง ดวงตาของเขามึนงงและแวววาวในขณะที่ดวงตาคู่นั้นจ้องมองไปที่มาเดลีน

เขายกมือขึ้นช้า ๆ ปลายนิ้วอุ่นของเขาลูบไล้แก้มของมาเดลีน ในดวงตาของเขาหมุนไปด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้พูดมากมาย

มาเดลีนไม่เข้าใจความหมายของการกระทำนั้น และเธอไม่ต้องการความใกล้ชิดและตำแหน่งนี้อีกต่อไป