บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 214

เมเรดิธระมัดระวังตัวมากและไม่ทำการโอนอะไรให้แทนเนอร์ทั้งนั้น เพราะเธอกลัวว่าเจเรมี่จะพบร่องรอยการติดต่อ

เธอสวมวิกและแว่นกันแดด พร้อมเปลี่ยนชุด ขณะที่นัดเจอแทนเนอร์ที่ร้านกาแฟห่างไกลตัวเมือง

เมเรดิธ อบเงินสด 100,000 ดอลลาร์ให้เขาอย่างไม่คิดมาก

ทันทีที่เขาเห็นจำนวนเงิน ดวงตาของแทนเนอร์ลุกเป็นไฟขึ้นมาทันที เขาคว้าเงินอย่างรวดเร็วและพูดเอาใจไปในทางที่เมเรดิธต้องการ “คุณมอนต์โกเมอรี ไม่ต้องกังวล นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราร่วมมือกัน เรื่องธุระหรือภารกิจคุณก็เหมือนของผม!

“โอ้ ผมต้องโทษตัวเองที่เมาหัวราน้ำจนทำเรื่องผิดพลาดไปเมื่อคืน แต่ที่คุณบอกว่า ... ควินน์ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน…”

“วีล่า ควินน์” เมเรดิธพูดซ้ำอย่างเหลืออด “จำไว้ให้ดี ว่ายัยนั่นไม่ใช่มาเดลีน! นังบ้ามาเดลีนนั่น ตายไปเมื่อสามปีก่อนแล้ว ไม่มีผีในโลกนี้! เเละแม้ว่ามาเดลีนจะกลายเป็นผีไปแล้วจริง ๆ แต่ฉันก็สามารถทำให้เธอหายไปได้เช่นกัน!”

แทนเนอร์คอหดเมื่อได้ยินคำว่า ‘ผี’

มันยากที่จะทำตัวให้ตรงอย่างผ่าเผยในเมื่อพวกเขาทำสิ่งเลวร้ายมามากมายกับเรื่องที่ผ่านมา

“แกจะมีเงินไว้ใช้ตราบเท่าที่แกปิดปากของแกเกี่ยวกับการลักพาตัว ฉันสัญญาว่าแกจะไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีอะไรให้กินหรือไม่มีน้ำให้ดื่มในชีวิตนี้!”

“คุณมอนต์โกเมอรี ไม่ต้องกังวล ผมรู้ว่าต้องทำยังไง” แทนเนอร์ตอบซ้ำ แล้วพูดอย่างไม่พอใจว่า “แต่นังผู้หญิงนั่นวีล่า ควินน์ หล่อนกล้าขู่ผมได้ยังไง?! ผมต้องให้เธอรู้สักหน่อยแล้วว่าผมเป็นใคร!”

เมเรดิธพอใจกับสิ่งที่เขาพูดมาก

มันจะเป็นเรื่องดีสำหรับเธอถ้าแทนเนอร์สามารถจัดการกับวีล่าได้

เธอเกลียดผู้หญิงคนนั้น!

แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการลักพาตัว ไม่ว่าในกรณีใด ๆ เจเรมี่จะไม่มีทารู้ได้ว่ามันเกี่ยวข้องกับเธอ!

ในวันที่ฝนตก กลางคืนมาไวขึ้นกว่าปกติเล็กน้อย

มาเดลีนนั่งอยู่ในรถของเจเรมี่ในขณะที่พวกเขากำลังดักรอบนถนนที่แทนเนอร์ใช้เดินทางกลับบ้านเช่าของเขาทุกวัน

ประมาณเกือบสี่ทุ่ม ในที่สุดแทนเนอร์ปรากฏตัวขึ้น