และก็ยังไม่ใช่เธอ
“ถ้างั้นก็ดี” มาเดลีนยิ้มพอใจ “ฉันได้ยินผ่านหูมาบ้างว่า คุณวิทแมนเกลียดมาเดลีนมาก ในเมื่อเธอตายไปตั้งสามปีแล้ว ทำไมคุณยังเก็บเสื้อผ้าเก่า ๆ ของเธอไว้ในห้องคุณอีก?”
เจเรมี่จ้องใบหน้าของมาเดลีนและเมื่อเขาได้ยินเธอพูดเรื่องพวกนี้ “เธอรู้ได้ไงว่านั่นคือเสื้อผ้าของภรรยาเก่าผม?”
มาเดลีนยิ้มอย่างใจเย็น “เรื่องนี้มันเดาง่าย ไม่ใช่หรือไง?”
เมื่อได้ยินคำถามและการเล่นลิ้นนี้ เจเรมี่ยิ้มออกมา “นั่นก็จริง”
ในเวลาเดียวกัน เมเรดิธพยายามติดต่อแทนเนอร์ที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลได้ไม่นาน
แทนเนอร์ไม่ได้กอบโกยอะไรเลยในคืนที่ผ่านมา เขากลัวแทบตายกับการปรากฏของ‘ผี’ แถมเขายังถูกเจเรมี่ทุบตีอย่างรุนแรงจนฟันบิ่น เขากลับได้รับความสูญเสียเพิ่มสองเท่าแทนที่จะได้กอบโกยเมื่อคืน
เขาออกมาจากโรงพยาบาลทันทีที่ได้ยินว่าการแก้ไขฟันมีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นดอลลาร์
เขาจะไปหาเอาเงินมากมายขนาดนี้มาจากไหน? เแต่หลังจากเขาได้รับสายตรงจากเมเรดิธ เขารู้สึกราวกับว่าโอกาสนั้นได้มาถึงแล้ว
เมเรดิธระมัดระวังตัวมากและไม่ทำการโอนอะไรให้แทนเนอร์ทั้งนั้น เพราะเธอกลัวว่าเจเรมี่จะพบร่องรอยการติดต่อ
เธอสวมวิกและแว่นกันแดด พร้อมเปลี่ยนชุด ขณะที่นัดเจอแทนเนอร์ที่ร้านกาแฟห่างไกลตัวเมือง
เมเรดิธ อบเงินสด 100,000 ดอลลาร์ให้เขาอย่างไม่คิดมาก
ทันทีที่เขาเห็นจำนวนเงิน ดวงตาของแทนเนอร์ลุกเป็นไฟขึ้นมาทันที เขาคว้าเงินอย่างรวดเร็วและพูดเอาใจไปในทางที่เมเรดิธต้องการ “คุณมอนต์โกเมอรี ไม่ต้องกังวล นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราร่วมมือกัน เรื่องธุระหรือภารกิจคุณก็เหมือนของผม!
“โอ้ ผมต้องโทษตัวเองที่เมาหัวราน้ำจนทำเรื่องผิดพลาดไปเมื่อคืน แต่ที่คุณบอกว่า ... ควินน์ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน…”
“วีล่า ควินน์” เมเรดิธพูดซ้ำอย่างเหลืออด “จำไว้ให้ดี ว่ายัยนั่นไม่ใช่มาเดลีน! นังบ้ามาเดลีนนั่น ตายไปเมื่อสามปีก่อนแล้ว ไม่มีผีในโลกนี้! เเละแม้ว่ามาเดลีนจะกลายเป็นผีไปแล้วจริง ๆ แต่ฉันก็สามารถทำให้เธอหายไปได้เช่นกัน!”
แทนเนอร์คอหดเมื่อได้ยินคำว่า ‘ผี’
มันยากที่จะทำตัวให้ตรงอย่างผ่าเผยในเมื่อพวกเขาทำสิ่งเลวร้ายมามากมายกับเรื่องที่ผ่านมา
“แกจะมีเงินไว้ใช้ตราบเท่าที่แกปิดปากของแกเกี่ยวกับการลักพาตัว ฉันสัญญาว่าแกจะไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีอะไรให้กินหรือไม่มีน้ำให้ดื่มในชีวิตนี้!”
“คุณมอนต์โกเมอรี ไม่ต้องกังวล ผมรู้ว่าต้องทำยังไง” แทนเนอร์ตอบซ้ำ แล้วพูดอย่างไม่พอใจว่า “แต่นังผู้หญิงนั่นวีล่า ควินน์ หล่อนกล้าขู่ผมได้ยังไง?! ผมต้องให้เธอรู้สักหน่อยแล้วว่าผมเป็นใคร!”
เมเรดิธพอใจกับสิ่งที่เขาพูดมาก
มันจะเป็นเรื่องดีสำหรับเธอถ้าแทนเนอร์สามารถจัดการกับวีล่าได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...