บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 99

เมื่อได้ยินทุกคำที่เปล่งออกมาจากปากของมาเดลีน เจเรมี่ขมวดคิ้ว หัวใจของเขาเต้นผิดปกติในทันที

“เจเรมี่ ถ้าไม่ฆ่าฉันในวันนี้ จำไว้ฉันจะฆ่านายและล้างแค้นให้กับลูกของฉันแน่นอน”

ดวงตาที่ชัดเจนของเธอนั้นแน่วแน่เช่นเดิม

เจเรมี่ยิ้มอย่างเมินเฉย “งั้นหรอถ้างั้นผมจะรอวันนั้น”

เขาลุกขึ้นยืนในขณะที่พูดและจากไปโดยทิ้งเธอไว้แบบนั้น

หลังจากเฝ้ามองร่างสีดำที่ค่อยๆเลือนหายไป มาเดลีนเองแทบจะหมดทั้งเรี่ยวแรงและเลือดของเธอในขณะที่เธอเอนกายลงบนโกศของปู่ของเธอ

น้ำตาอุ่นๆเอ่อล้นอีกครั้งแต่หัวใจของเธอด้านชาไปหมดเพียงเพราะด้วยความเจ็บปวดที่เข้ามาแทนที่

ดูเหมือนว่า ทุกอย่างมันยังไม่จบสิ้นเมื่อเมเรดิธปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลัน

เมเรดิธถือมีดปอกผลไม้จังหวะที่เธอเห็นมาเดลีนนอนอยู่บนพื้นขณะที่โอบอุ้มโกศเอาไว้แน่น เมเรดิธตรงดิ่งเข้าไปหามาเดลีนแทบจะทันทีและเธอย่อตัวลง เอื้อมมือไปดึงผมสั้นของมาเดลีนขึ้น

“จิ๊ จิ๊ ฉันบอกแล้วว่าอย่าต่อต้านฉันเป็นไง ตอนนี้รู้สึกกลัวขึ้นมาหรือยัง?”

มาเดลีนหัวเราะเยาะหล่อน ไม่ต้องการเสียลมหายใจและพลังงานของเธออีกต่อไป “เมเรดิธ ยัยผู้หญิงอสรพิษ ฆ่าฉันสิถ้ากล้ามากพอ!”

“ฮ่าฮ่า…เธออยากตายงั้นเหรอ? โอ๋ แต่ฉันก็ไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะ” เมเรดิธแสร้งหัวเราะเบาๆ “ตามที่ เจเรมี่บอกว่าเธอทำลายใบหน้าของลูกชายที่มีค่าของเขา ดังนั้นฉันต้องการเอาคืนความชอบธรรมนี้เป็นสองเท่า”

เสียงเข้มของเมเรดิธดังขึ้นทันใดนั้น มาเดลีนรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทางด้านขวาของใบหน้าของเธอ

มาเดลีนสั่นสะท้านไปทั่วจากความเจ็บปวดบนผิวหนังที่แตกสลาย แต่เธอไม่ได้ส่งเสียงใดๆ ออกมา โดยการฝืนทนต่อความเจ็บปวดที่หนักหนาเช่นนี้

เคล้ง!”

เมเรดิธโยนมีดไปด้านหน้ามาเดลีน จากนั้นเธอยกเท้าขึ้นและเตะมาเดลีนอย่างแรง

“บ๊ะ! บ๊ะ! นังแพศยาแกน่าจะตายไปนานแล้ว!” จากนั้นหล่อนก็หันไปหลังกลับทันทีและเดินจากไป

มาเดลีนลุกขึ้นด้วยความทุรนทุราย เธอสัมผัสแก้มของเธอที่ถูกเฉือนสองครั้งด้วยฝ่ามือที่สั่นเทาของหล่อน เธอไม่สามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้อีกต่อไป