บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 98
สรุปบท บทที่ 98: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
ตอน บทที่ 98 จาก บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 98 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ที่เขียนโดย เด็กลำดับที่สิบหก เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
มาเดลีนตะคอกเสียงเเข็งทันทีราวกับหุ่นเชิดที่ไม่มีสายเชิด ไม่มีสติหลงเหลือใดๆทั้งสิ้น
โลกของเธอดูเหมือนจะมืดลงในทันทีและความเจ็บปวดที่รุนแรงราวกับผิวหนังของเธอกำลังลอกได้กลืนกินสติของเธอไปทั้งหมด
“ไม่!”
เธอรีบพุ่งเข้าไปที่เถ้าถ่านค่อยๆถูกหิมะและฝนชะล้างไปแล้ว
มาเดลีนร้องไห้อย่างเสียใจ มือที่สั่นเของเธอถูกับพื้นดินที่ขรุขระอย่างหมดหวังขณะที่เธอพยายามเก็บขี้เถ้าที่เหลืออยู่
ขี้เถ้าเหล่านั้นค่อยๆถูกย้อมเป็นสีแดงจากเลือดที่ไหลออกมาจากฝ่ามือของเธอ และไม่นานนักมันก็ละลายหายไปกับสายฝนและหิมะ
ความหวังอันริบหรี่เพียงอย่างเดียวของเธอก็ดับวูบลงอย่างสิ้นเชิง
เธอร้องไห้และหัวเราะอย่างน่าสังเวช ดวงตาสีแดงที่เปียกชุ่มของเธอจ้องมองไปที่เจเรมี่
เธอจำเขาไม่ได้อีกต่อไป
ไม่ใช่ เธอไม่เคยรู้จักเขาต่างหาก
มาเดลีนกัดฟันของเธอแน่นมองไปที่ชายผู้ที่ใจเด็ดคนนั้น ดวงตาของเธอคมชัดมาก
“เจเรมี่ สักวันคุณจะเสียใจ!”
เมื่อเห็นการจ้องมองที่แสดงความเกลียดชังของมาเดลีนในขณะนี้ เจเรมี่หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา
“ไม่มีคำว่า” เสียใจ “ในพจนานุกรมของผม”
เขามองไปที่บอดี้การ์ดและกวักมือให้มอบขี้เถ้าของปู่ของมาเดลีนให้เขา
“เอามานี่”
ทันใดนั้นมาเดลีนก็พุ่งไปข้างหน้า เธอคว้าโกศของปู่ของเธอและกอดไว้ในอ้อมแขนของเธออย่างแน่นหนา
บอดี้การ์ดคนดังกล่าวไม่คิดว่ามาเดลีนจะวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นโกศถูกนำไปแล้ว เขาจึงหันกลับมาเพื่อคว้ามัน
เขามองไปที่มาเดลีน เธอนอนอยู่บนพื้นและผมสีดำสั้นของเธอปกคลุมไปด้วยเกล็ดหิมะสีขาวเป็นหย่อมๆ ร่างกายของเธอสั่นอย่างรุนแรง ริมฝีปากของเธอเปื้อนเลือด แต่ถึงกระนั้น เธอก็จับโกศไว้ ไม่ปล่อยมันไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม
ทันใดนั้นหัวใจของเจเรมี่ถูกบีบแน่นมาก สภาพของมาเดลีนในขณะนี้เปลี่ยนไปจนจำไม่ได้อย่างรวดเร็ว มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่สะอาดเหมือนก่อนหน้านี้ ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจอย่างอธิบายไม่ถูก
มาเดลีนไม่ได้ร้องไห้อีกต่อไปแต่เธอยิ้มขณะที่เธอมองไปที่ผู้ชายที่หมอบลงเพื่อมองเธอ
“เจเรมี่แค่ฆ่าฉันซะ ฉันไม่อยากพบเจอคุณอีก”
เจเรมี่ชะงัก จากนั้นแยกริมฝีปากออกเบาๆ “ตอนนี้เธอรู้หรือยัง?”
มาเดลีนมองไปที่เขาและมุมปากที่เปื้อนเลือดของเธอก็กระตุก “แน่นอนฉันรู้”
เธอจ้องมองผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยรักเธออย่างสุดซึ้งและใครที่เธอเฝ้าอยากจะได้เจอกันอีกครั้งด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น
“ความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันคือการเชื่อในคำโกหกของคุณกับการที่หลงรักคุณมาหลายปี”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...