บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 99

เมื่อได้ยินทุกคำที่เปล่งออกมาจากปากของมาเดลีน เจเรมี่ขมวดคิ้ว หัวใจของเขาเต้นผิดปกติในทันที

“เจเรมี่ ถ้าไม่ฆ่าฉันในวันนี้ จำไว้ฉันจะฆ่านายและล้างแค้นให้กับลูกของฉันแน่นอน”

ดวงตาที่ชัดเจนของเธอนั้นแน่วแน่เช่นเดิม

เจเรมี่ยิ้มอย่างเมินเฉย “งั้นหรอถ้างั้นผมจะรอวันนั้น”

เขาลุกขึ้นยืนในขณะที่พูดและจากไปโดยทิ้งเธอไว้แบบนั้น

หลังจากเฝ้ามองร่างสีดำที่ค่อยๆเลือนหายไป มาเดลีนเองแทบจะหมดทั้งเรี่ยวแรงและเลือดของเธอในขณะที่เธอเอนกายลงบนโกศของปู่ของเธอ

น้ำตาอุ่นๆเอ่อล้นอีกครั้งแต่หัวใจของเธอด้านชาไปหมดเพียงเพราะด้วยความเจ็บปวดที่เข้ามาแทนที่

ดูเหมือนว่า ทุกอย่างมันยังไม่จบสิ้นเมื่อเมเรดิธปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลัน

เมเรดิธถือมีดปอกผลไม้จังหวะที่เธอเห็นมาเดลีนนอนอยู่บนพื้นขณะที่โอบอุ้มโกศเอาไว้แน่น เมเรดิธตรงดิ่งเข้าไปหามาเดลีนแทบจะทันทีและเธอย่อตัวลง เอื้อมมือไปดึงผมสั้นของมาเดลีนขึ้น

“จิ๊ จิ๊ ฉันบอกแล้วว่าอย่าต่อต้านฉันเป็นไง ตอนนี้รู้สึกกลัวขึ้นมาหรือยัง?”

มาเดลีนหัวเราะเยาะหล่อน ไม่ต้องการเสียลมหายใจและพลังงานของเธออีกต่อไป “เมเรดิธ ยัยผู้หญิงอสรพิษ ฆ่าฉันสิถ้ากล้ามากพอ!”

“ฮ่าฮ่า…เธออยากตายงั้นเหรอ? โอ๋ แต่ฉันก็ไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะ” เมเรดิธแสร้งหัวเราะเบาๆ “ตามที่ เจเรมี่บอกว่าเธอทำลายใบหน้าของลูกชายที่มีค่าของเขา ดังนั้นฉันต้องการเอาคืนความชอบธรรมนี้เป็นสองเท่า”

เสียงเข้มของเมเรดิธดังขึ้นทันใดนั้น มาเดลีนรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทางด้านขวาของใบหน้าของเธอ

มาเดลีนสั่นสะท้านไปทั่วจากความเจ็บปวดบนผิวหนังที่แตกสลาย แต่เธอไม่ได้ส่งเสียงใดๆ ออกมา โดยการฝืนทนต่อความเจ็บปวดที่หนักหนาเช่นนี้

เคล้ง!”

เมเรดิธโยนมีดไปด้านหน้ามาเดลีน จากนั้นเธอยกเท้าขึ้นและเตะมาเดลีนอย่างแรง

“บ๊ะ! บ๊ะ! นังแพศยาแกน่าจะตายไปนานแล้ว!” จากนั้นหล่อนก็หันไปหลังกลับทันทีและเดินจากไป

มาเดลีนลุกขึ้นด้วยความทุรนทุราย เธอสัมผัสแก้มของเธอที่ถูกเฉือนสองครั้งด้วยฝ่ามือที่สั่นเทาของหล่อน เธอไม่สามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้อีกต่อไป

มาเดลีนพักผ่อนผ่านไปสักสองสามวันเมื่อบาดแผลบนใบหน้าของเธอไม่ได้ถูกปิดด้วยผ้าก๊อซอีกต่อไป เธอก็กลับไปทำงานตามปกติได้

แม้ว่าจะไม่จำเป็นต้องใช้ผ้าก๊อซ แต่แผลรูปตัเอ็กซ์บนแก้มของเธอก็ยังคงเห็นได้ชัด ตอนนี้เธอมีผมสั้นและมันยากมากสำหรับเธอที่จะปกปิดบาดแผลที่แก้มของเธอ

เมื่อเพื่อนร่วมงานของเธอเห็นมัน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบกัน

เมื่อเพื่อนร่วมงานหญิงสองคนเข้ามาสอบถามเหมือนเป็นห่วง แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น มันเป็นเพียงการสอบถามเพื่อต้องตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขา

ในวิดีโอวันนั้นค่อยๆถูกเผยแพร่ออกมาทางอินเทอร์เน็ตสื่อให้เห็นว่ามาเดลีนใช้กำลังทุบตีเมเรดิธในโรงพยาบาล

เมื่อเรื่องที่เห็น บางคนคิดว่ามันเป็นบทเรียนที่สั่งสอนให้กับมาเดลีนอันเป็นผลมาจากการกลั่นแกล้งเมเรดิธการวางตัวของเพื่อนร่วมงานเริ่มแปลก พวกเขาเกือบทั้งหมดตั้งคำถามกับมาเดลีน มีเพียงอลิซาเบธเท่านั้นที่พูดแทนเธออย่างไม่พอใจ “วิดีโอเหล่านั้นบนอินเทอร์เน็ตเป็นของปลอมทั้งหมด ไม่ใช่ใบหน้าของแมดนั่นเป็นเพราะเธอทำให้ใครบางคนขุ่นเคืองทั้งที่ไม่ควรทำให้ขุ่นเคือง มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นใช่ไหม แมด?”

ในท้ายที่สุด อลิซาเบธก็แค่พยายามหาคำตอบต่อความอยากรู้อยากเห็นของเธอ

เมื่อต้องเผชิญกับสายตาคู่ที่สงสัยและเคลือบแคลงทั้งหลาย มาเดลีนยิ้มอย่างเข้าอกเข้าใจ “ใช่แล้ว ฉันตบเมเรดิธเพราะเธอสมควรได้รับมัน ถ้าหากทำได้ ฉันอยากจะฆ่าเธอจริงๆ”