บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1000

“ลาน่า!” โยริคดูโกรธเป็นอย่างมาก “พรุ่งนี้สิ่งแรกที่เธอต้องทำก็คือบินกลับไปที่เมืองเอฟซะ! แล้วฉันก็ไม่อนุญาตให้เธอกลับมาที่เกลนเดลอีก!”

ลาน่ากัดฟันกรอด เธอเตะโต๊ะกาแฟแล้ววิ่งออกไป

หลังจากที่ลาน่าจากไป ฟาเบียนก็เดินเข้ามาหาโยริค “จริงหรือเปล่า? ที่มีคนมีอำนาจเหนือกว่าหัวหน้าแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสันจนพี่ต้องหงอและคอยเอาอกเอาใจเขาแบบนี้?”

โยริคมองฟาเบียนที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยสายตาที่คมกริบ

“ฟาบ นายเองก็ควรกลับไปเมืองเอฟกับเธอ”

“ไม่ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการที่นี่” ฟาเบียนปฏิเสธ ก่อนเอ่ยถาม “ทำไมถึงบอกไม่ได้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? ฉันรู้จักหรือเปล่า?”

“ทางที่ดีนายไม่รู้จะดีกว่า” โยริคเอ่ยอย่างหวังดี ก่อนจะสังเกตเห็นผมสีน้ำตาลของอีกฝ่าย “ช่วงนี้นายเปลี่ยนลุคไปเยอะนี่ กำลังคบกับใครอยู่หรือเปล่า?”

“คบกับใคร?” เฟเบียนเย้ยหยัน "ไม่มีทาง ไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกนี้คู่ควรกับฉัน” ชายหนุ่มเอ่ยเย้ยหยัน แต่เมื่อนึกถึงการที่เขาถูกปฏิเสธช่อโลลิป๊อบเมื่อไม่นานมานี้ เขาก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองพ่ายแพ้

การได้ลิ้มรสความโรแมนติกอันแสนหวานนั้นดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขา

…

ลาน่าขับรถไปที่บาร์โดยมีนาโอมิติดตามไปด้วยกัน

เมื่อเห็นอีกฝ่าย ลาน่าก็เริ่มโวยวาย “ทำไมต้องโทรหาฉันตอนนั้นด้วย? เธอทำแผนฉันพังรู้ตัวหรือเปล่า?”

นาโอมิเองก็โต้ตอบทันที แต่ก็ไม่กล้าที่จะสู้มากนัก “ทำไมถึงโกรธขนาดนี้ล่ะลาน่า? ฉันก็แค่อยากจะชวนเธอมาดื่มแค่นั้นเองนะ”

ลาน่าเทเหล้าและเล่าให้นาโอมิฟังว่าเมื่อครู่เกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง

หลังจากที่ได้ยินเรื่องราว นาโอมิก็ช็อคอยู่ไม่น้อย “ว่าไงนะ? โยริคมีคนหนุนหลังอีกทีงั้นเหรอ? เขาเป็นใครกัน?”

“ก็เธอดันโทรมาตอนที่ฉันเกือบจะได้เห็นหน้าเขาไงล่ะ!”

“อ้าว ลาน่า ฉันไม่รู้เรื่องจริง ๆ นี่” นาโอมิรู้สึกเสียใจ

ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเย็นชา “เข้าไปสิ เดี๋ยวก็รู้”

ลาน่ายิ้มยั่วยวน แล้วเข้าไปในรถ โดยที่มีนาโอมิตามขึ้นมาด้วย

พวกเธอไม่รู้เลยว่ารถกำลังมุ่งหน้าไปที่ไหน หรืออยู่บนถนนมานานเท่าไหร่แล้ว หลังจากที่ลาน่าและนาโอมิลงจากรถ ทั้งสองก็หมดสติไปแล้ว

ดวงอาทิตย์เริ่มสาดแสง ทว่าลาน่าและนาโอมิกลับกำลังหลับใหล แต่แล้วพวกเธอก็ต้องสะดุ้งตื่น เมื่อรู้สึกหนาวเย็นไปถึงกระดูกราวกับติดอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง

พวกเธอตัวสั่นและลืมตาขึ้นมอง

แสงยามเช้าที่ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทำให้สามารถมองเห็นแมลงสาบและหนูที่วิ่งอยู่ทั่วพื้น ลาน่ากับนาโอมิร้องลั่น ขณะที่พยายามหลีกหนีสัตว์ที่เป็นพาหะนำโรคเหล่านี้ ถึงอย่างนั้นเมื่อพวกเธอพยายามขยับตัว พวกเธอก็รู้ได้ในทันทีว่ากำลังถูกมัดเอาไว้

"เกิดอะไรขึ้น?" ลาน่าร้องเสียงหลง “ใคร? ใครมันกล้าทำแบบนี้? ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”

สิ้นเสียงโวยวาย ลาน่าก็รู้สึกว่ามีเงาของใครบางคนปรากฏขึ้นทางด้านหลังของเธอ