เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1001

เมื่อรู้สึกถึงร่างสูงที่อยู่ด้านหลังของเธอ หัวใจของลาน่าก็เต้นไม่เป็นจังหวะ

หญิงสาวหันศรีษะไปมองช้า ๆ จากนั้นใบหน้าหล่อเหลาทว่ามีรังสีน่ากลัวแผ่ออกมาของเจเรมี่ก็สะท้อนอยู่ในดวงตาของเธอ

ชายหนุ่มยืนหันหลังบังแสงสว่างที่ลอดเข้ามา การมีอยู่ของเขากำลังกดดันผู้หญิงสองคนอย่างมหาศาล จนคนมองรู้สึกได้ถึงความสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมา

ลาน่ารู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นรัว แต่เธอก็สงบลงได้อย่างรวดเร็วและเอ่ยออกมาอย่างอวดดี “เจเรมี่ คุณลักพาตัวฉันมาทำไม? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”

น้ำเสียงของเธออวดดีเหมือนเคย แน่นอน ลาน่ารู้ว่าเธอไม่สามารถหลอกเจเรมี่ได้อีกต่อไป เพราะเขาจำทุกอย่างได้แล้ว

ลาน่ามองชายผู้ไร้อารมณ์คนนั้นและเชิดหน้าขึ้นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“คุณเป็นคนฉลาดเจเรมี่ แต่คุณยังไม่รู้อีกเหรอว่าใครที่เข้ากับคุณมากกว่า? เอวลีนไม่เหมาะกับคุณหรอกนะ ตราบใดที่คุณอยู่กับฉันและยอมเป็นผู้ชายของฉัน ฉันจะให้คุณสัมผัสความสุขที่แท้จริงของการเป็น…”

เพียะ! เจเรมี่ตบลาน่าเข้าอย่างแรง

“โอ๊ย!”

ลาน่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ทว่าใบหน้าของเจเรมี่ก็ยังไม่มีความรู้สึกใด ๆ

ทว่ายิ่งเขาดูนิ่งเงียบและเย็นชาเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกได้ถึงพายุร้ายที่อาจจะมาหลังความสงบเหล่านั้น

ลาน่าไม่รู้แล้วว่าเธอโดนตบไปกี่ครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ใบหน้าสวยของเธอร้อนผ่าวและเธอก็ได้ลิ้มรสเลือดที่ซึมออกมาจากมุมปากอีกครั้ง

เจเรมี่ใช้แรงจำนวนมากในการตบนั้น เห็นได้ชัดว่าเขาโกรธแค้นผู้หญิงตรงหน้ามากขนาดไหน

ก่อนที่ลาน่าจะได้รับรู้ถึงความเจ็บปวด เจเรมี่ก็กระชากคอเสื้อของเธอขึ้นมา

ระยะห่างที่ใกล้กันมากทำให้ลาน่าหัวใจเต้นแรง

ทว่าความเย็นชาในแววตาของเจเรมี่กลับทำให้ต้องตื่นจากฝันหวาน ในวินาทีนั้นลาน่าตัวแข็งทื่อขึ้นมาทันที

“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ เจเรมี่ ฉันบงการตอนที่คุณสูญเสียความทรงจำก็จริง แต่ฉันก็เป็นคนที่ช่วยชีวิตในตอนคุณเกือบตายอยู่บนเรือ…”

เพียะ!

“โอ๊ย!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ