เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1014

เมื่อคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไรอันก็รีบวางเมนูลงและวิ่งตามเมเดลีนออกไปทันที

เมเดลีนยืนอยู่ในมุมเปลี่ยวของที่จอดรถใต้ดิน ร่างบางตัวสั่นเทาในขณะที่หัวใจของเธอเจ็บปวดและแหลกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี

เมื่อเห็นเมเดลีนพยายามเก็บกดความรู้สึกเอาไว้เพียงลำพัง ไรอันก็รีบเดินเข้าไป

เพราะเห็นความเจ็บปวดของเธอ ไรอันจึงเอื้อมมือไปหา “ถ้ามันมากเกินไป คุณพิงไหล่ผมได้เสมอนะ ผมอาจไม่ใช่คนที่คุณต้องการพึ่งพามากที่สุด แต่ผมคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับการเป็นที่ให้คุณได้พักพิง”

เมเดลีนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองแววตาที่อ่อนโยนของเขา ก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมา

ไรอันก้าวมาหาเธอและอ้าแขนเพื่อดึงเมเดลีนเข้ามาแนบอก

เจเรมี่ที่เฝ้าดูเหตุการณ์จากระยะไกล ขณะที่รู้สึกว่าหัวใจของเขาบีบแน่น และเจ็บปวดเกินกว่าจะรับไหว

ความรู้สึกอึดอัดภายในร่างกายของเขาเตือนให้รู้ว่าการปล่อยเธอไปคือทางเลือกที่ดีที่สุดและเป็นทางเลือกเดียวที่เขาทำได้

เมเดลีนร้องไห้เป็นเวลานาน ก่อนที่อารมณ์ของเธอจะเริ่มสงบ

เมื่อเข้าไปในรถ เธอตัดสินใจส่งข้อความไปหาเจเรมี่เพื่อนัดเขาไปพบเธอที่ริมหาดเอพริลฮิลล์

หนึ่งทุ่มตรงในคืนนั้น ชายหนุ่มก็มาถึงตรงเวลา

ลมทะเลเย็น ๆ พัดมา มันไม่หวานปนเค็มเหมือนที่เคยเป็นอีกต่อไป

“คุณไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมผมถึงคบกับลาน่า?” เจเรมี่ถามอย่างตรงไปตรงมา น้ำเสียงของเขาเย็นชาและห่างเหิน

เมเดลีนเพียงจ้องมองท่าทางสงบนิ่งของเขาเงียบ ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ