เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1027

เจเรมี่ชะงักฝีเท้าหนัก ๆ ของเขาและไม่สามารถก้าวเดินได้อีกต่อไป

เขายังคงเฝ้าดูขณะที่หญิงสาวอันเป็นที่รักยิ้มให้ไรอัน ริมฝีปากของเธอเผยอออกขณะที่ลักยิ้มผุดพรายขึ้นบนใบหน้างดงาม เขาปรารถนาว่ารอยยิ้มนั้นจะมีไว้ให้กับเขาคนเดียวเท่านั้น

แต่เจเรมี่ก็รู้ ว่าเขาไม่คู่ควรกับรอยยิ้มนั้นอีกต่อไป

เมเดลีนจับมือไรอันไว้แล้วหมุนตัวเดินมาหยุดอยู่ข้างเจเรมี่ ขณะที่เดินสวนกันเธอก็พูดว่า “ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ล่ะ? ไปประกันตัวแฟนคุณจากสถานีตำรวจได้แล้ว มีแฟนเป็นคนที่มีอำนาจแบบคุณ ฉันมั่นใจว่าในไม่ช้าเธอก็คงได้ออกมา”

เจเรมี่รู้ว่าเมเดลีนกำลังเย้ยหยัน

เขายิ้มอย่างเฉยเมยพลางมองไปที่ดวงตากลมโตและห่างเหินของหญิงสาวอีกครั้ง “ขอบคุณที่เตือน คุณมอนต์โกเมอรี งั้นผมต้องไปพาคนรักของผมกลับบ้านแล้วล่ะ”

พาคนรักกลับบ้าน

บ้าน

มือของเมเดลีนซึ่งอยู่ในฝ่ามือของไรอันบีบเข้าหากันเล็กน้อย ในขณะที่ความหนาวเย็นพัดผ่านรูพรุนในหัวใจอันว่างเปล่า

เธอหันไปยิ้มให้ไรอันโดยไม่สนใจเจเรมี่

“คุณรู้ไหม ไรย์ ว่าการแต่งงานครั้งล่าสุดของฉันเหลวแหลกไม่เป็นท่า เพราะฉันแต่งงานกับผู้ชายเลว ๆ คนหนึ่ง” ดวงตาที่เปล่งประกายมองเย้ยหยันเจเรมี่ “ฉันรู้ว่าคุณเป็นผู้ชายที่ดีค่ะ ไรย์ แต่การแต่งงานครั้งนั้นทำให้ฉันมีรอยแผลเป็นน่าเกลียดน่ากลัวทีเดียว

“ฉันทุ่มเทความรักและความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้กับเขา แต่เขาไม่เคยมอบความสุขให้ฉันเลยแม้แต่วันเดียว เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าฉันจะมีความสุขหรือเปล่า ฉันคงทนไม่ได้อีกแล้วถ้าต้องจบการแต่งงานแบบนั้นอีก”

เสียงที่นุ่มนวลและไพเราะของเมเดลีนคลอเคลียในหูของเจเรมี่ ทุกคำพูดเสียดแทงเข้าไปในหัวใจของเขาราวกับมีดคมกริบจนรู้สึกชาจากความเจ็บปวด

เพราะเขาเป็นคนทำร้ายเธอจริง ๆ

ไรอันรู้ว่าเมเดลีนกำลังพูดอะไร และเขารู้ว่าเธอกำลังพูดเพื่อให้เจเรมี่ได้ยิน

เขาจับมือเมเดลีนและสัญญาด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ปล่อยให้การแต่งงานแบบนั้นเกิดขึ้นกับคุณอีก ผมจะเป็นสามีดีและที่คู่ควรกับคุณ ผมจะให้ความสุขที่คุณคู่ควร”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ