บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1028

'ทำไมผมต้องมาถึงปลายฝั่งแล้วด้วยนะ?

'มันไม่ใช่ความผิดของคุณ ลินนี่ ผมไม่คู่ควรกับคุณตั้งแต่แรก

'ผมหวังว่าคุณจะไม่คิดถึงผมอีก คนที่ทำให้คุณร้องไห้มานับครั้งไม่ถ้วน'

เจเรมี่ยังไม่ประกันตัวลาน่าออกมา จนกว่าเขาจะแน่ใจว่าเธออยู่ภายใต้การควบคุมตัวของตำรวจเป็นเวลา 48 ชั่วโมงเต็ม เขาจึงประกันตัวเธอออกมา

เมื่อลาน่ากลับมาที่วิลล่า เธอก็เริ่มด่าว่าเมเดลีน

“ภรรยาเก่าของคุณนี่มันมีเล่ห์เหลี่ยมจริง ๆ นะ เจเรมี่” เธอพูดจาถากถาง “เธอไม่กลัวบางเหรอว่าวันหนึ่งฉันจะฆ่าเธอซะ?”

คิ้วของเจเรมี่ขมวดมุ่น ขณะที่ความเย็นชาฉายผ่านแววตาของเขา “เอวลีนกับฉันหย่ากันแล้ว ทำไมเธอต้องสร้างปัญหาให้ตัวเองโดยไม่จำเป็นอย่างการไปหาเรื่องเขาด้วย?”

ลาน่ากัดฟันอย่างขุ่นเคืองขณะที่เดินไปหาเจเรมี่ด้วยแววตาสงสัย “เจเรมี่ คุณยังรักเอวลีนอยู่ใช่ไหม?”

“ก่อนหน้านี้ก็ใช่ ที่ฉันเคยรักเธอมาก่อน เพราะเธอก็เป็นผู้หญิงสวยคนหนึ่ง” น้ำเสียงของเจเรมี่ไร้ความรู้สึกราวกับว่าเขากำลังพูดถึงคนที่ไม่สำคัญ แล้วเขาก็ยังอธิบายโดยเน้นเพียงรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายเท่านั้น

ริมฝีปากแดงของลาน่าคลี่ยิ้มและเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม “คุณชอบเธอแค่หน้าตางั้นเหรอ? งั้นฉันก็สวยกว่าเธอไม่ใช่หรือไง?”

น้ำเสียงของเธอดังขึ้นขณะที่กำลังชมตัวเอง เธอจ้องมองเจเรมี่อย่างเว้าวอนราวกับรอคำชมจากเขา

เจเรมี่เงยหน้าขึ้นมองลาน่าด้วยดวงตาดอกท้อที่คมคายและน่าหลงใหล แต่ในใจของเขากลับนึกถึงเพียงเมเดลีน "แน่นอนสิ เธอน่ารักและงดงามที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา”

เมื่อคิดว่าเจเรมี่กำลังชมตัวเอง ลาน่าก็ยิ้มกว้าง “ฉันเบื่อแทบตายตอนรออยู่ข้างในค่ะ เจเรมี่ ถ้าไม่ใช่เพราะเอวลีน ฉันก็คงไม่มีวันบ้า ๆ แบบนี้ คุณต้องแก้แค้นให้ฉันนะ”

เธอเข้าไปกอดเจเรมี่ แต่ชายหนุ่มกลับขมวดคิ้วแทน “ไปอาบน้ำก่อนเถอะ”

ลาน่าเอียงศีรษะและดมกลิ่นตัวเอง เธอมีกลิ่นไม่พึงประสงค์หลังไม่ได้อาบน้ำมาสองวัน

ดังนั้นหญิงสาวจึงเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่ลืมหันมาขยิบตาให้เจเรมี่ “ขอเวลาฉันแปบนะ ที่รัก เดี๋ยวฉันมา”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ