บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1030

เมื่อนาโอมิได้ยินอย่างนั้น เธอก็หงุดหงิดอย่างห็นได้ชัด

“เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะอยู่กับฉันงั้นเหรอ? คุณอยากอยู่กับเอวลีนใช่ไหม? ได้ งั้นฉันก็จะตายไปพร้อมกับมัน!” ราวกับว่านาโอมิถูกปีศาจร้ายเข้าสิง เธอถือมีดและแกว่งใบมีดลงไปเพื่อจะแทงเข้าที่หัวใจของเมเดลีน

ในตอนที่เมเดลีนกำลังจะเบี่ยงตัวหลบ จู่ ๆ เธอก็เห็นไรอันล้วงเข้าไปในเสื้อสูทและดึงปืนลูกโม่ออกมาจากด้านหลัง จากนั้นเขาก็เล็งไปที่มีดของนาโอมิแล้วยิง

กระสุนตกลงบนด้ามมีดอย่างแม่นยำ แรงกระแทกทำให้นาโอมิคลายมือด้วยความเจ็บปวดทันที และมีดก็ร่วงลงกับพื้น

ในขณะที่เมดลีนยังคงตกใจกับการกระทำของไรอัน ไรอันก็วิ่งเข้ามาหาเธอพร้อมทั้งหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา และกดมันลงบนคอของเธอที่มีเลือดไหลอยู่ “เอวลีน คุณโอเคไหม?”

เมื่อเห็นว่าไรอันเป็นห่วงเมเดลีนมาก นาโอมิจึงหยิบมีดขึ้นมาและจะเข้าไปทำร้ายเมเดลีนอีกครั้ง

ทันใดนั้นมือของนาโอมิที่กำลังยกขึ้นก็โดนกระสุนร้อน ๆ เฉียดผ่านไป

หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มีดหล่นลงข้าง ๆ ฝ่ามือของเธอมีอาการปวดแสบปวดร้อนตามมา

ไรอันหันไปมองแล้วพบว่าเมื่อกี้เขากำลังประมาท และเกือบปล่อยให้นาโอมิทำร้ายเขากับเอวลีนเสียแล้ว อย่าไรก็ตามโชคดีที่มีคนคอยปกป้องเขาอยู่ลับ ๆ

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ไรอันรับสายเมื่อเห็นสายที่โทรเข้ามา จากนั้นเขาก็พูดกับเมเลีนโดยหันหลังให้เธอว่า "กลับกันเถอะ"

แม้ว่าเสียงของเขาจะเบามาก แต่เมเดลีนก็ได้ยิน

จากนั้นไรอันก็คว้าไหล่ของเมเดลีนไว้แล้วพาเธอกลับไปที่รถโดยไม่รอช้า

นาโอมิกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเพราะความอิจฉาริษยา "ไรอัน ฉันก็บาดเจ็บเหมือนกัน! ทำไมคุณถึงมีแต่มันในสายตาล่ะ!"

"โทษตัวเองเถอะ" ไรอันไม่แม้แต่จะมองนาโอมิและทิ้งคำเตือนไว้ "คุณควรจะทำตัวให้ดีกว่านี้นาโอมิ"

"ไรอัน!"

นาโอมิกัดฟันก่อนที่จะคว้ามีดและแทงมันลงไปบนพื้นไม่ยั้ง

เจเรมี่เดินไปที่เปลราวกับเป็นหัวขโมย เขากำลังขโมยช่วงเวลานี้เพื่อใช้มันกับลูกน้อย

ทารกที่นอนหลับดูเหมือนจะหิวและลืมตาขึ้นด้วยความงุนงง

ตอนที่เด็กน้อยกำลังจะร้องไห้ เจเรมี่ก็เห็นขวดนมเด็กที่วางอยู่ข้าง ๆ เขาจึงรีบหยิบมาป้อนให้กิน

เขามองไปที่ทารกซึ่งกำลังดื่มนมอย่างสบายใจในอ้อมแขน ขณะเดียวกันแววตาของเจเรมี่ก็หม่นลง

“พุดดิ้ง ไม่รู้ว่าแดดดี้จะมาเยี่ยมได้อีกกี่ครั้ง หรือนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้ ลูกต้องเชื่อฟังแม่นะ โตขึ้นลูกต้องช่วยแดดดี้ปกป้องแม่ กับพี่ชายและพี่สาวของลูกด้วย โอเคไหม?”

พอพูดจบ เขาก็ได้ยินเมเดลีนออกมาจากห้องน้ำ เจเรมี่รีบวางทารกน้อยกลับเข้าไปในเปล แต่ทารกน้อยยังกินนมไม่อิ่ม มือเล็ก ๆ ของเขาจึงต้องการคว้าขวดนมเอาไว้

เจเรมี่หักใจแล้วหยิบขวดนมวางกลับไปที่เดิม จากนั้นก็หันหลังจากไป

ทารกน้อยที่อยู่ข้างหลังเขาร้องไห้คร่ำครวญอย่างน่าสงสาร