บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1046
“ลาน่า ฉันไม่มีพี่สาวแบบเธอ!”
ฟาเบียนอุ้มลิเลียนไว้ในอ้อมแขน หันหลังกลับ และเดินไปที่โรงรถทันที
ลิเลียนซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขายังคงมองไปที่เจเรมี่ซึ่งยังคงเมินเฉยต่อเธอ
ดวงตากลมโตที่ไร้เดียงสาของเธอกะพริบเบา ๆ แล้วก็ค่อย ๆ หรี่ลงจนหลับสนิท
เจเรมี่มองไปที่ลิเลียนซึ่งถูกพาตัวไปด้วยหางตาของเขา เขาแน่ใจว่าฟาเบียนจะไม่ทำร้ายลิเลียน
เขาพึมพำขอโทษเป็นพัน ๆ ครั้งภายในใจ แต่ก็ไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดในใจออกไปได้
เธอเป็นเจ้าหญิงน้อยเพียงคนเดียวของเขาและเมเดลีน แต่เขาไม่สามารถแม้แต่จะช่วยเหลือเจ้าหญิงน้อยผู้เลอค่าได้ แม้แต่ตอนที่เธอล้มลงต่อหน้าเขาก็ตาม
เขาเป็นพ่อแบบไหนกัน?
เมเดลีนและไรอันเพิ่งกลับมาที่คฤหาสน์วิทแมนหลังจากไปสถานีตำรวจมา พวกเขายังคงกังวลว่าลิเลียนอยู่ที่ไหนในตอนที่เห็นรถสปอร์ตจอดอยู่ที่ประตู
หญิงสาวจับจ้องไปที่มันและเห็นฟาเบียนนั่งอยู่บนเบาะโดยสาร โดยมีเด็กน้อยอยู่ในอ้อมแขน
“ลิเลียน?”
เมเดลีนเดินไปหาอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อเข้าไปใกล้ ก็เห็นชัดเจนว่าเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนของฟาเบียนคือลิเลียน
เด็กน้อยสวมเสื้อที่ไม่พอดีตัว เธอปิดตาและนอนหลับอย่างสงบบนอ้อมอกของฟาเบียน
เมเดลีนรู้สึกกระวนกระวายใจ แต่ก็ไม่ต้องการรบกวนลูกสาวตัวน้อยที่กำลังหลับใหล
เธอชำเลืองมองฟาเบียนแล้วพวกเขาก็เข้าใจโดยปริยาย
“ได้โปรดเปิดประตูให้ผมทีสิครับ ผมจะอุ้มลิเลียนเข้าบ้าน” ฟาเบียนพูดเสียงแผ่วเบา น้ำเสียงของเขานุ่มนวลและมั่นคงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ฟาเบียนดูจริงจังในขณะที่เขาพูด “คุณต้องปฏิบัติต่อผู้หญิงของผมให้ดีนะ อย่าเป็นแบบเจเรมี่ เขาเลือดเย็นจนไม่แม้แต่จะมองลูกสาวของตัวเองในตอนที่เธอล้ม”
เมื่อคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจของฟาเบียนหลุดออกไป ความสงบในใจของเมเดลีนก็พลุ่งพล่าน เธอมองไปยังฟาเบียนแล้วถาม “คุณบอกว่าเจเรมี่ไม่แม้แต่จะมองลิเลียนตอนที่เขาเห็นเธอล้มงั้นเหรอ?”
"ใช่ ก่อนที่ผมจะพาลิเลียนกลับมาที่นี่ เธอต้องการอ้อมกอดจากพ่อของเธอ แต่ดูเหมือนเจเรมี่จะถูกลาน่าล้างสมองไปแล้ว ราวกับว่าเขามองเห็นแต่ลาน่าเท่านั้น”
เมเดลีนใจหาย แต่ทันใดนั้นคำพูดของฟาเบียนก็ย้ำเตือนให้เธอนึกบางอย่างออก
ล้างสมอง
แล้วเธอก็จำสิ่งที่เธอลืมไปก่อนหน้านี้ได้ขึ้นมา
บุหรี่
ส่วนประกอบในบุหรี่!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...