บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1047

เมเดลีนนึกถึงบุหรี่ที่เธอได้รับจากกล่องบุหรี่ของเจเรมี่ในครั้งนั้น เธอนำบุหรี่ไปทดสอบส่วนประกอบต่าง ๆ

แต่ก็มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในทันทีหลังจากนั้น พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตทั้งคู่ และเป็นเจเรมี่เองที่ทำให้พวกเขาเสียชีวิต เธอตกอยู่ในความโกลาหลและลืมเรื่องการทดสอบไปโดยสิ้นเชิง

หลังจากฟาเบียนและไรอันออกไป เมเดลีนก็กลับไปที่ห้องเพื่อดูแลลิเลียน

เมื่อนึกถึงตอนที่ลิเลียนต้องการให้เจเรมี่อุ้มหลังจากที่เธอล้มลง แต่กลับได้เห็นเขาเมินเฉยไม่ใส่ใจ เด็กหญิงตัวน้อยคงต้องรู้สึกเสียใจมากแน่

แม้ว่าเด็กจะยังอายุน้อยและไม่สามารถแสดงออกได้ดีเท่าผู้ใหญ่ แต่เธอก็ยังสัมผัสได้ว่าเจเรมี่ไม่ชอบเธอ

เมเดลีนรู้สึกสงสัยมากขึ้นเรื่อย ๆ

'คนคนหนึ่งจะกลายเป็นคนเลือดเย็นได้ไปยังไง? บางทีคำตอบอาจอยู่ในบุหรี่ก็ได้'

เมเดลีนอยู่กับลิเลียนตลอดทั้งคืนและผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเธอตื่นในวันรุ่งขึ้น เธอก็เห็นว่าลิเลียนยังไม่ตื่น เธอจึงรู้สึกกังวลเล็กน้อย ขณะที่เมเดลีนกำลังจะปลุกเด็กน้อยก็ลืมตาขึ้นมา

"ลิเลียน" เมเดลีนกอดเธอไว้พลางเอ่ยถาม "ลิเลียน บอกแม่หน่อยสิ ว่าลูกรู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?"

ลิเลียนยังคงไม่พูด เธอเพียงแค่มองไปที่เมเดลีนจากนั้นก็ยื่นมือออกไปกอดผู้เป็นแม่เอาไว้แน่น

“ลิเลียน เด็กดี” เมเดลีนปลอบเธอ เมื่อเดาได้ว่าเด็กน้อยจะยังรู้สึกว่าเธอถูกทำร้าย เมเดลีนก็ยิ่งรู้สึกเสียใจเรื่องลิเลียนมากขึ้นไปอีก

เธอช่วยพยุงให้ลิเลียนลุกขึ้นและช่วยอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ จากนั้นทั้งคู่ก็กินข้าวเช้าด้วยกัน

ทว่าหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ลิเลียนก็ยังไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

เมเดลีนพบว่ามันแปลกมาก “ทำไมลูกถึงไม่พูดล่ะ ลิเลียน?”

ลิเลียนมองไปที่เมเดลีน แต่เธอทำเพียงกะพริบตาในขณะที่ปากเล็ก ๆ ไม่ยอมขยับแม้แต่นิดเดียว

ตอนนี้เมเดลีนมั่นใจแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ เห็นได้ชัดว่าลิเลียนไม่มีชีวิตชีวาเหมือนเมื่อก่อน เธอไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว

หลังจากที่เธอส่งแจ็คสันและลูกชายคนเล็กให้คาเลน เธอก็พาลิเลียนไปพบแพทย์

หลังจากไปโรงพยาบาลเด็กมาสองถึงสามแห่ง ในที่สุดแพทย์ก็บอกกับเมเดลีนว่า “ลูกของคุณดูเหมือนจะช็อกและได้รับบาดแผลทางใจอย่างหนักนะครับ ทำให้ตอนนี้เธอไม่สามารถพูดได้ เธอจำเป็นต้องเอาชนะบาดแผลทางจิตใจนี้ไปให้ได้ เมื่อนั้นเธอถึงจะกลับมาพูดได้อีกครั้ง”