บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1050

ลาน่าตกลงไปในสระว่ายน้ำจนน้ำสาดกระเซ็นออกนอกสระเป็นคลื่น

เธอรู้วิธีว่ายน้ำ แต่เพราะเมื่อกี้เธอถูกเมเดลีนจับกดน้ำไว้นาน เธอจึงกลืนน้ำเข้าไปมากโดยไม่ได้ตั้งใจ แถมเธอยังใช้พลังงานไปมากในระหว่างการดิ้น ตอนนี้จึงไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะว่ายน้ำได้อีก

ขณะที่พยายามจะขึ้นจากสระ เธอก็ถูกเมเดลีนกระชากคอเสื้ออย่างรุนแรง

ก่อนที่ลาน่าจะทันได้ฮุบหายใจ การหายใจของเธอก็ถูกขัดอีกครั้ง

เธอเบิกตากว้าง ทั้ง ๆ ที่ดวงตาพร่าเลือนไปเพราะน้ำ แต่เธอก็ยังเห็นแววตาเย็นชาของเมเดลีนอย่างชัดเจน

"ฟังนะลาน่า ถ้ากฎหมายลงโทษเธอไม่ได้ ฉันก็จะลงโทษเธอเอง! เธอคิดว่าเธอไม่มีอะไรต้องกังวลเพียงเพราะว่าเธอมีแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสันคอยหนุนหลังอยู่งั้นเหรอ? ตอนนี้ฉันจะบอกอะไรให้ ว่าตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อส่งเธอเข้าไปอยู่ในคุก! หรือไม่เธอก็ต้องฆ่าฉันก่อน!"

หลังจากที่เมเดลีนพูดจบ เธอก็โยนลาน่ากลับลงไปในสระว่ายน้ำและหันหลังให้

แต่ทันทีที่เธอหันกลับมา เธอก็สังเกตเห็นเจเรมี่ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกล เขาเพียงแค่มองมาที่เธอนิ่ง ๆ

เมเดลีนไม่ได้สนใจเขา เธอก้าวยาว ๆ เดินไปที่ประตูด้วยบรรยากาศที่ทำให้คนโดยรอบรู้สึกอึดอัด

เจเรมี่เห็นสายตาที่เมเดลีนมองเขา มันเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความผิดหวังอย่างรุนแรง

เขาแสร้งทำเป็นไม่สนใจ และมีรอยยิ้มจาง ๆ บนริมฝีปากของเขาจนกระทั่งเมเดลีนเดินผ่านไป จากนั้นเขาก็ถอดหน้ากากนั่นออก

เมื่อเห็นลาน่าที่กำลังสบถอยู่ในสระว่ายน้ำ ดวงตาของเจเรมี่ก็กลับกลายเป็นเกลียดชังทันที

'ลาน่า ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เธอทำกับภรรยาและลูกสาวของฉัน ฉันจะตอบแทนให้เธออย่างสาสมแน่'

แล้ววันนี้ก็จะมาถึงในไม่ช้า

เมเดลีนเดินตรงไปที่ประตูและพบกับโยริคที่เพิ่งกลับมา

สีหน้าของโยริคดูไม่เป็นมิตร แต่ดูเหมือนเขาจะประหลาดใจที่เห็นเมเดลีนเดินออกมาด้วยความสง่างาม ความหงุดหงิดปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขาทันที ชายหนุ่มเดินตรงเข้าไปในวิลล่าโดยไม่ได้หยุดเมเดลีนไว้

ลาน่าเพิ่งปีนขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ และก่อนที่เธอจะได้ตั้งสติ เธอก็เห็นโยริคกำลังรีบเดินเข้ามาหา

เธอรีบบ่นกับพี่ชายของเธอว่า "พี่คะ ยัยเอวลีนนั่น…"

เพียะ!

ก่อนที่ลาน่าจะพูดจบ โยริคก็ตบเธออย่างแรง

ลาน่าเซถอยหลังและตกลงไปในสระว่ายน้ำอีกครั้ง รสชาติของเลือดอันเข้มข้นพุ่งเข้ามาในปากของเธอ

เธอจับหน้าตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อในขณะที่หอบหายใจหนัก เธอมองโยริคที่ยืนอยู่ข้างสระเหนือเธอ "พี่โยริค! พี่ก็บ้าไปแล้วเหมือนกันเหรอ?!"

“ฉันเตือนแกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าสร้างปัญหาให้เอวลีน? รู้ไหมว่าแกกำลังทำเรื่องโง่อะไรลงไป? ฉันใช้เวลากว่าหนึ่งเดือนในการเจรจาคำสั่งซื้อขนาดใหญ่กับเธอซึ่งเกี่ยวข้องกับเงินทุนหลายร้อยล้านดอลลาร์ แต่ทั้งหมดนี้มันถูกทำลายด้วยน้ำมือของแกหมดแล้ว! กลับไปที่เมืองเอฟให้เร็วที่สุดเดี๋ยวนี้! อย่าให้ฉันเห็นแกที่นี่อีก"

ฟาเบียนปรบมือชมเชย "ได้ยินไหม? พี่ขอให้เธอกลับไปที่เมืองเอฟ และหยุดสร้างปัญหาสักที!"

"..."

ลาน่าจับใบหน้าที่บวมของเธอพลางกัดฟันและต่อยน้ำอย่างแรง

"เฮอะ!" เธอเยาะเย้ย "ยัยเอวลีนคนนี้ทำให้ทั้งพี่ชายและน้องชายของฉันเปลี่ยนไปอยู่ข้างเธอได้จริง ๆ !"

เธอสบถด้วยความไม่พอใจ แต่เมื่อเธอสังเกตเห็นเจเรมี่ในตอนที่เธอเงยหน้าขึ้น ลาน่าก็รีบแสดงสีหน้าไม่พอใจและรีบปีนขึ้นจากสระในทันที

"เจเรมี่"

เจเรมี่แสร้งทำเป็นกังวลและยื่นเสื้อคลุมอาบน้ำให้ลาน่าพลางพูด "เมื่อกี้ฉันเห็นทุกอย่างแล้ว ทำไมพี่ชายของเธอถึงต้องตบเธอเพื่อเอวลีนด้วยล่ะ?"

สีหน้าของลาน่าเปลี่ยนไป เมื่อนึกถึงชายลึกลับที่เธอเห็นในร้านกาแฟตอนที่เธอตามโยริคไปในครั้งนั้น เธอก็กัดฟันและหันหน้าไปทางเจเรมี่พลางแสดงท่าทางเศร้าสร้อย “เจเรมี่ ดูเหมือนไม่มีใครสนใจฉันจริง ๆ เลย นอกจากคุณ”

"อย่าพูดอย่างนั้น ยังไงพวกเขาก็เป็นพี่น้องทางสายเลือดของเธอ"

“เป็นพี่น้องอะไรล่ะ? ตอนนี้พวกเขาสนใจยัยเอวลีนมากกว่าฉันแล้ว” ดวงตาของลาน่าเต็มไปด้วยความอิจฉา เมื่อมองไปที่สีหน้างุนงงของเจเรมี่ เธอจึงพูดว่า "เจเรมี่ ยังไงเราก็สนิทสนมกันอยู่แล้ว ฉันมีบางอย่างอยากที่ต้องบอกคุณ"