เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1052

เขาแค่ไม่คิดว่าจะมีใครสามารถล่วงล้ำเข้าไปในแก๊งเตเจี่ยนจอห์นสันและทำให้โยริคเชื่อฟังคำสั่งได้ขนาดนี้ และแม้ว่าคนคนนั้นจะมีอิทธิพลมากแค่ไหน แต่ก็ยังไม่สามารถจัดการกับแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันได้ทั้งหมด แสดงให้เห็นว่าแก๊งนี้มีรากฐานที่แข็งแกร่งขนาดไหน

เมื่อเจเรมี่ออกมาจากร้านกาแฟ เขาก็ตรงไปยังประตูโรงเรียนอนุบาลที่แจ็คสันและลิเลียนเรียนอยู่ทันที

เขารอจนกระทั่งเด็ก ๆ ทั้งสองเลิกเรียน ทว่าเขาก็ยังไม่เห็นสองพี่น้องออกมาจากโรงเรียน

ด้วยความสงสัย ชายหนุ่มจึงรีบเข้าไปถามครูที่รับผิดชอบ

ครูผู้รับผิดชอบจำใบหน้าของเจเรมี่ได้และพูดด้วยความกังวลเล็กน้อย "ฉันเสียใจจริง ๆ ค่ะ คุณวิทแมน เพราะฉันเองที่ดูแลลิเลียนไม่ดี เธอจึงต้องตกใจกลัวแบบนี้

“คุณผู้หญิงวิทแมนบอกว่าลิเลียนไม่สามารถมาโรงเรียนได้ในช่วงนี้ค่ะ ส่วนแจ็คสันก็แจ้งไม่มาเรียนด้วยเช่นกัน”

หลังจากได้ยินคำตอบ อารมณ์ของเจเรมี่ก็หนักอึ้งขึ้นมาทันที

เขาขับรถไปที่คฤหาสน์วิทแมน จอดรถไว้ห่าง ๆ แล้วเดินไปที่ประตู

ตอนที่มาถึงหน้าประตู เขาก็บังเอิญเห็นแจ็คสันและลิเลียนกำลังเล่นกันอยู่ในสนาม

รอยยิ้มบริสุทธิ์แต่งแต้มอยู่บนใบหน้าบอบบางและน่ารักของลิเลียน แต่สิ่งเดียวที่เธอทำก็คือการยิ้มนี้เท่านั้น เธอไม่ได้พูดคุยกับแจ็คสันเลยสักคำ

เธอสื่อสารกับพี่ชายด้วยการสะกิดมือของแจ็คสันหรือใช้นิ้วชี้ไปข้างหน้าเท่านั้น ทว่าปากสีชมพูน่ารักของเธอกลับไม่ได้ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว

ริมฝีปากบางของเจเรมี่เม้มเข้าหากันแน่น ดวงตาของเขาเริ่มร้อนผ่าวและรู้สึกจุกที่ลำคอ

ลิเลียนพูดไม่ได้แล้วจริง ๆ

เจเรมี่กำหมัดแน่นและโทษตัวเองอย่างเจ็บปวด

เขารู้สึกว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์เผชิญหน้ากับเด็ก ๆ อีกแล้ว

เขาได้แต่ถามตัวเองว่า ‘ได้ให้อะไรแก่เด็กคนนี้บ้าง?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ