เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1056

“เจเรมี่ คุณกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?”

เขามองเธอด้วยท่าทางสงบและสีหน้าเฉยเมย

“เอวลีน ไม่ว่าผมจะคิดอะไร ผมก็ไม่ได้คิดถึงคุณอีกต่อไปแล้ว” เขาพูดอย่างเย็นชาและหยิบบัตรประจำตัวออกมา “เอาไปได้เลยถ้าคุณต้องการ แต่หากคุณคิดว่ามันสกปรก คุณก็ไม่ต้องเปิดบัญชีให้ลูกชายคุณก็แล้วกัน”

“ลูกชายของฉัน? เขาเป็นลูกชายของฉันคนเดียวสินะ?” เมเดลีนเยาะเย้ย หยาดฝนโปรยปรายลงมาหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนบดบังการมองเห็นของดวงตาคู่สวย

“คุณยังจำสิ่งที่ตัวเองพูดตอนที่คุกเข่าต่อหน้าฉันได้ไหม? คุณพูดว่า 'ลินนี่ ผมจะทำให้คุณมีความสุขตลอดไป' แต่กลายเป็นว่าความสุขที่คุณมีให้ฉันมันกลับอยู่ได้ไม่นาน”

เธอมองดูบัตรประจำตัวประชาชนที่เปียกฝน และอดกลั้นอารมณ์ที่ใกล้จะพังทลายลงทุกทีพลางพยายามควบคุมน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา

“พรุ่งนี้ฉันจะแต่งงานกับไรอันแล้ว ฉันจะคืนบัตรให้ตอนที่คุณมาเข้าร่วมพิธี”

เมเดลีนหยิบบัตรประชาชนและจากไปโดยไม่หันกลับมา

เจเรมี่ยืนพิงรถอย่างอ่อนแรง ท่ามกลางสายฝนกำลังตกลงมาเรื่อย ๆ เมื่อเห็นร่างบางหายไป เขาไม่รู้อีกแล้วว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

วันรุ่งขึ้น เมเดลีนก็รีบไปจัดการเรื่องการเปิดบัญชีให้กับพุดดิ้ง

ระหว่างทางกลับเธอก็อุ้มเด็กน้อย แล้วก้มมองดูรูปถ่ายบนบัตรประจำตัวของเจเรมี่นิ่ง คิ้วคมเข้มและดวงตาเป็นประกายของเขา ทำให้เขาหล่อเหลาหาที่เปรียบมิได้

เธอยังจำปีนั้นได้ดี ในตอนที่เขาวิ่งไล่ตามเธอที่ชายหาด และตอนนั้นเขาก็ได้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะปกป้องเธอไปตลอดชีวิต แต่สุดท้ายคำสัญญาทั้งหมดก็หายวับไปดั่งหมอกควัน

ในวันงานแต่งงานของเธอกับไรอัน อากาศสดชื่นแจ่มใสดี

เมเดลีนได้สวมชุดแต่งงานอีกครั้งและในมือเรียวของเธอก็มีช่อดอกไม้สดอันงดงาม เธอยืนอยู่ข้างไรอันชายผู้เป็นเจ้าบ่าวในชุดสูทต่อหน้าบาทหลวงและทุกคนที่มาเข้าร่วมพิธีแต่งงาน

มีผู้เข้าร่วมพิธีไม่มากนัก นอกจากพ่อแม่ของไรอันและเพื่อนสนิทบางคนแล้ว คนที่เหลือคือเอวาและแดเนียลซึ่งเป็นเพื่อนเจ้าสาวและเพื่อนเจ้าบ่าว

เจเรมี่มาถึงนานแล้ว แต่กำลังยืนอยู่นอกโบสถ์

เมื่อได้ยินบาทหลวงถามเมเดลีนว่าเธอจะเป็นภรรยาของไรอันหรือไม่ ชายหนุ่มก็ได้ยินคำตอบถัดมาทันที

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ