บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1082

แต่เอวากลับงุนงง และไม่รู้ว่าทำไมแดเนียลถึงเอาธนบัตรหนึ่งร้อยนั่นยื่นให้กับเธอ?

“ถ้าคุณคิดว่าไม่อยากไปแล้ว ก็เก็บแบงค์ร้อยดอลลาร์นี้ไว้” สีหน้าของแดเนียลจริงจัง

“การจะทำความรู้จักคนคนหนึ่งจนตกหลุมรักกันได้ มันต้องใช้ทั้งพลังงานและเวลามาก ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ถ้าคุณตกลง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณก็มาผู้สนับสนุนทางการเงินให้ผมสิ”

“...”

“...”

คำพูดของแดเนียลทำให้ทั้งเมเดลีนและเอวาประหลาดใจ

‘แดเนียลสารภาพรักหรือขอแต่งงานกันแน่?’

“เอวา ฉันไม่คิดว่าเธอกับแดนจะมาถึงขั้นนี้แล้ว” เมเดลีนกล่าว

“ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็ไม่ควรไปนะ แดนเป็นสุภาพบุรุษ และเขาเป็นคนดีที่เธอจะพึ่งพาได้”

แต่เอวากำลังอึ้งและไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น หัวใจของเธอเต้นแรง “แดน คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?”

ดวงตาของแดเนียลดูเต็มไปด้วยความรักมากขึ้น “เอวา ผมไม่คิดว่าเรื่องคืนนั้นระหว่างเราจะเป็นเพียงความทรงจำอันไร้ความหมาย บางทีคุณอาจพบว่าสิ่งที่ผมพูดในตอนนี้มันยากที่จะเชื่อ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องทั้งหมดนี้เริ่มต้นเมื่อไร แต่ผมรู้แล้วว่าตัวเองค่อย ๆ เป็นห่วงคุณมากขึ้น เรายังมีเวลาอีกมาก และผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็นว่าผมรักคุณจากหัวใจจริง ๆ”

“...”

เห็นได้ชัดว่าแดเนียลสารภาพรักกับเอวา เมเดลีนที่กำลังฟังอยู่จึงรู้สึกมีความสุขไปด้วย ทว่าเอวากลับยังคงตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน

'เป็นไปได้ยังไง?'

ผู้ชายที่เธอแอบชอบมาหลายปีกำลังสารภาพรักกับเธอ?

และการที่แดเนียลพูดถึงคืนนั้น รวมถึงธนบัตรหนึ่งร้อยดอลลาร์ มันจึงทำให้เธอฉุกคิดขึ้นมาได้

ดวงตาสวยเบิกกว้าง และเอวาก็พบว่าทุกอย่างมันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ หญิงสาวคิดกับตัวเอง

‘เป็นไปไม่ได้… มันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม?’

‘คนที่อยู่กับฉันในคืนนั้นคือแดนจริง ๆ งั้นเหรอ?’

เธอนึกถึงความเป็นไปได้นั้นแล้วอารมณ์หดหู่ที่มีทั้งหมดก็แปรเปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นในทันที

แต่ก่อนที่เธอจะทำความเข้าใจข้อเท็จจริงให้ชัดเจนมากกว่านี้ หญิงวัยกลางคนที่ดูคล้ายกับเอวามากก็เดินเข้ามายืนข้างเอวา “เอวา ได้เวลาเช็กอินแล้ว นี่เพื่อน ๆ ของลูกเหรอจ๊ะ?”

ทันใดนั้นแดเนียลก็เข้ามาจับมือของเอวาไว้ “ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณป้า ผมเป็นแฟนของเอวา”

คำพูดนั้นของเขาทำให้ทั้งเมเดลีนและเอวาตกตะลึงไปพร้อม ๆ กัน

ขณะที่หญิงวัยกลางคนตกใจยิ่งกว่า "อะไรนะ? เธอเป็นแฟนของเอวาเหรอ?”

เอวาตกตะลึงจนไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากเธอ ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวอย่างเห็นได้ชัด มันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงและลามไปจนถึงใบหูขาว ๆ ของเธอ

“เกิดอะไรขึ้นเอวา? ลูกไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่?” หญิงวัยกลางคนจี้ถาม

เอวามองเข้าไปในดวงตาคาดหวังของแดเนียล และจับมือของเขาโดยไม่รู้ตัว “หนูจะไม่ไปเมืองวายแล้วค่ะ หนูจะอยู่ที่เกลนเดลต่อ”

“ว่าไงนะ? ทำไมลูกถึงพูดแบบนั้น?" เธอแสดงการคัดค้าน

“ทำไมหนูจะทำไม่ได้คะ?” เอวาถามกลับอย่างเย็นชา “แม่ทิ้งหนูไว้ที่เกลนเดลคนเดียวเป็นเวลาตั้งหลายปี พวกแม่เคยสนใจหนูตั้งแต่เมื่อไร?”

อีกฝ่ายนิ่งเงียบหลังจากได้ยินคำตอบของเอวา เธอทำอะไรไม่ถูกและจ้องไปที่เอวาเท่านั้น

เอวาไม่ได้พูดอะไรอีก เธอจับมือแดเนียลแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที

เมเดลีนกำลังจะตามไป แต่โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ฟาเบียนเป็นคนโทรมา และเขาก็กำลังพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เฮ้ ผมขอพบคุณตอนนี้ได้ไหม?”

เมเดลีนนึกถึงข่าวด่วนที่เธอเห็นบนเน็ตเมื่อไม่นานมานี้ซึ่งเกี่ยวกับการที่ลาน่าถูกจับกุมตัว

“คุณตั้งใจจะคุยเรื่องคดีของลาน่ากับฉันเหรอ?” เมเดลีนถาม

ฟาเบียนเงียบไปสองสามวิก่อนจะตอบ “เปล่า ผมกำลังตามหาคุณเพื่อขอข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาการของเจเรมี่”

เรื่องนี้กระตุ้นความสงสัยใคร่รู้ของเมเดลีน ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา “เจเรมี่เหรอ? เขาเป็นอะไร?”